Σάββατο 16 Μαΐου 2015

The Lazarus Effect (2015)



Σκηνοθέτης: David Gelb
Συγγραφείς: Luke Dawson, Jeremy Slater
Παίζουν: Olivia Wilde, Mark Duplass, Evan Peters
Χώρα: ΗΠΑ
Διάρκεια: 83 λεπτά (και πολλά είναι!)
Release: 2015

Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένα.


Ομάδα φοιτητών της Ιατρικής πειραματίζεται με την επαναφορά στη ζωή νεκρών ασθενών για λίγα λεπτά ώστε να τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Αρχικά χρησιμοποιούν ψόφια γουρούνια, τα οποία όμως παραμένουν πιο νεκρά και από χοιρινές μπριζόλες στα κάρβουνα. Ακολουθεί ένας σκύλος (εντελώς πεθαμένος, με το μάτι θολό), ο οποίος... ΝΑΙ... ανασταίνεται... ΑΛΛΑ... κάτι πάει πολύ στραβά μαζί του.

"Είμαι σκύλος και είσαι σκυλάραπας. Μάντεψε ποιος θα έχει πιο φρικτό θάνατο."
Δε μιλάει, δε λαλάει, δεν τρώει, αλλά όταν η Ζόι και ο Φρανκ, το ζεύγος των βασικών πρωταγωνιστών, κοιμούνται -γιατί είναι απολύτως φυσιολογικό να κοιμάσαι ξερός ενώ έχεις πάρει στο σπίτι σου ένα νεκραναστημένο πειραματόζωο του οποίου η εγκεφαλική δραστηριότητα θυμίζει τη Λεωφόρο Ποσειδώνος ένα σαββατόβραδο του Ιούλη παρότι εξωτερικά το ίδιο μοιάζει περισσότερο με τον Κατέλη έπειτα από πολλαπλές λοβοτομές- εκείνος κάνει διάφορα περίεργα και διόλου καθησυχαστικά πράγματα.

"Τι θα πει έχεις πονοκέφαλο, γαμώ την πουτάνα μου; ΠΑΛΙ;"
Οι πρωταγωνιστές μας, δίχως να ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με το συνδυασμό του Κέρβερου και του Κούτζο, πηγαίνουν το Ρόκι (ναι, αυτό είναι το πρωτότυπο όνομα του σκυλιού του Βελζεβούλη) ξανά στο εργαστήριο για να του κάνουν κι άλλες εξετάσεις. Εκεί, και ενώ είναι μόνος με ένα από τα μέλη της ομάδας, τον Κλέι, ο Ρόκι δεν αφήνει κολυμπηθρόξυλο όρθιο. Καθότι ο Κλέι είναι ο μπαγλαμάς της παρέας, οι υπόλοιποι δεν πιστεύουν ότι το αθώο σκυλάκι ήταν η αιτία που το δωμάτιο μοιάζει σαν το χτύπησε τυφώνας και πιάνουν το συνάδελφο επιστήμονα στο δούλεμα (κάνε φίλους να δεις καλό).
"Καλέστε το Χαμόγελο του Σκυλιού σας λέω! Ο Κλέι έριξε ναρκωτικά στις κροκέτες μου!"
Στο μεταξύ, καλούν τον Φρανκ -τον γενικώς γαμάουα της παρέας- στο πανεπιστήμιο και του ανακοινώνουν ότι το πρότζεκτ πάπαλα και χαρήκαμε για τη γνωριμία, αλλά δεν τηρήσατε τους όρους, σας παίρνουμε όλο τον εξοπλισμό και όξω πούστηδες από το εργαστήριο κλπ. Ο Φρανκ υποθέτει ότι κάποιος από την ομάδα κελάηδησε, σκοτώνονται λιγάκι μεταξύ τους, αλλά τελικά αποφασίζουν να επαναλάβουν το πείραμα κρυφά με ό,τι έχουν στη διάθεσή τους και να το καταγράψουν για να μπορούν να αποδείξουν ότι εκείνοι το σκέφτηκαν πρώτοι. Πώς όμως θα το καταφέρουν αφού πλέον δεν έχουν πρόσβαση στο πανεπιστήμιο. Όλως τυχαίως, η κινηματογραφίστρια της παρέας εμφανίζει τα κλειδιά της που, ξαναόλως τυχαίως, ξέχασαν να κατασχέσουν οι κατασχετζήδες όταν κατάσχεσαν τα κλειδιά όλων των υπολοίπων. Καλοοοοό, ε;
"Ο παππούς μου φύλαξε αυτά τα κλειδιά στον κώλο του πέντε χρόνια όταν οι Βιετναμέζοι...
 τι εννοείς είναι από άλλη ταινία αυτό;"
Επιστρέφουν στο εργαστήριο όπου καταφέρνουν να μπουν παρότι υπάρχει φύλακας και ενώ ετοιμάζονται να αναστήσουν δεύτερο σκύλο, η Ζόι -που είναι μια επιστήμων- ξεχνάει να βγάλει τη βέρα της, πιάνει να ανεβάσει το διακόπτη που τροφοδοτεί με ρεύμα το πείραμα, παθαίνει ηλεκτροπληξία και από δω παν' οι άλλοι.
"Είστε σίγουροι ότι ο τεχνικός της ΔΕΗ ήξερε τι έκανε όταν κόλλησε το ντουί με μασημένη μαστίχα Χίου;"
Ο Φρανκ, που είναι και ο αγαπημένος της Ζόι, παθαίνει ψυχικό τραλαλά και θέλει να την αναστήσει με τον ίδιο τρόπο που ανάστησαν το Ρόκι. Οι άλλοι προσπαθούν να τον φέρουν στα συγκαλά του, αλλά έχει το σκηνοθέτη με το μέρος του και τελικά υποκύπτουν στις ανώμαλες ορέξεις του. Ήτοι, ρίχνουν στον εγκέφαλο της Ζόι το ειδικό επιστημονικό ζουμί που και νεκρούς ανασταίνει και περιμένουν. Και περιμένουν. Και περιμένουν. Και πάνω που απελπίζονται, συμβαίνει αυτό:
"Σεντόνι είναι αυτό στα μούτρα μου ή έπιασε πέτσα το γιαούρτι;"
Από κει και πέρα το σκατό χτυπάει τον ανεμιστήρα όπως λένε οι φίλοι μας οι Αμερικανοί και το σενάριο, του οποίου οι μέχρι τώρα τρύπες ήταν περισσότερες κι από τους κρατήρες της σελήνης, παίρνει φόρα κατηφόρα και ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν το σταματά. Η Ζόι διαβάζει τη σκέψη, σπάει καθρέφτες με το μυαλό της, σηκώνει πράγματα στον αέρα, μετεωρίζεται, καθαρίζει κόσμο, και γενικώς κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να γίνει ενοχλητική.
"Τα μαύαυαυρα μάαατια μουουου όταν τα βλέπεις σε βουρλίιιιιζουνε,
όταν τα βλέπεις σου θυμίιιιιζουνε πως έχεις χέσει το βρακίιιιι..."

Είμαι καλός άνθρωπος, ειλικρινά, και λυπάμαι πολύ γι' αυτό που πρόκειται να κάνω, αλλά είμαι αναγκασμένη από αγάπη στην Τέχνη και το κοινό να δηλώσω πως η ταινία (λέμε τώρα) είναι από τις πιο μεγαλειώδεις μαλακιάρες που έχω δει ποτέ. Γεμάτη κλισέ και λογικά λάθη, χωρίς καν κάποια επιτυχημένα εφέ που θα μπορούσαν να σώσουν λίγο την κατάσταση, σε κάνει να αναρωτιέσαι τι σκατά σκεφτόταν αυτός που τη γύρισε και, κυρίως, πόσο απελπισμένοι ήταν οι ηθοποιοί και ειδικά ο Evan Peters (Κλέι), πασίγνωστος από το American Horror Story, όταν αποφάσισαν να συμμετέχουν σε αυτό το ανοσιούργημα. Όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους δεν έχεις ιδέα γιατί συνέβη ό,τι συνέβη στο Ρόκι και τη Ζόι και, το κυριότερο, τι σκατά έγινε στο φινάλε. Όμως, το τρομακτικότερο όλων είναι πως η τελευταία σκηνή αφήνει περιθώρια για Νο 2, κάτι που δε θέλω ούτε να διανοηθώ.

Κάτι ψιλά όταν η παρέα γιόρτασε το επιτυχημένο αποτέλεσμα του πειράματος που θα τους έστελνε όλους εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Και φυσικά ρέει άφθονο το μαγικό ζουμί της ανάστασης, μόνο που αυτό πρέπει να το καρφώσεις με σύριγγα στον εγκέφαλο οπότε δε νομίζω ότι θα ενθουσιαστούν οι μπεκροκανάτες.
"Όταν τα πιάσουμε από τις νεκραναστάσεις τέρμα η ρετσίνα Κουρτάκη. Μόνο Καΐρ Ρόδου."
Ασφαλώς αστειεύεστε. Είμεθα επιστήμονες δε δείχνουμε βυζιά. Που και να θέλαμε δηλαδή, τι ακριβώς να δείξουμε; Σανίδα η πρωταγωνίστρια από την κόλαση.
"Όχι, ρε φίλε! Βυζγιά είναι αυτά ή μπιμπίκια;"

Δείτε το μόνο αν είστε απελπισμένοι και η επόμενη εναλλακτική είναι αυτοκτονία με υπερβολική δόση ξινοτραχανά. Και αφού το δείτε απευθυνθείτε σε ειδικό υπνωτιστή για να εξαλείψετε την τραυματική εμπειρία από τη μνήμη σας μια για πάντα.
"Με το ένα, με το δύο, με το τρία... βρρρρρρρρρρ λοβοτομή για να ξεχάσω ότι συμμετείχα στο καστ."

5 σχόλια:

  1. Είχα σκοπό να το δω σήμερα, πάλι καλά που με προειδοποίησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας το καλό σου. Να σαι καλά. Δάκρυσα απ τα γέλια! Έχεις ταλέντο. Μπράβο! Μιλάω φυσικά για αυτόν που έγραψε την κριτική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας μερσώ, η ταπεινή θεραπαινίς της Τέχνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. OUTE ME 3 KILA PREZA DEN BLEPETE

    ΑπάντησηΔιαγραφή