Area 51 (2015)

Σκηνοθέτης: Oren Peli

Συγγραφέας: Christopher Denham, Oren Peli

Παίζουν:Reid Warner, Darrin Bragg, Ben Rovner, Jelena Nik

Χώρα: Νησιά Καϋμάν(???), ΗΠΑ

Budget: $5,000,000

Release: 2015

Runtime: 91 min

Όταν θα πάω, κυρά μου στην Area 51, θα σου αγοράσω, ένα εξωγηινάκι...

Τριάς (ουχί Αγία) φίλων αποφασίζει να κάμει ντού στην Area 51, την γνωστή περιοχή στη Νεβάδα, όπου ώς γνωστόν αποφασίζουν να προσγειωθούν Ιπτάμμενοι δίσκοι, των οποίων οι επιβάτες παραδίδονται οικειοθελώς στους Γήινους για πειράματα και αυτοψίες.
Ξεκινάμε με συνεντεύξεις συγγενων, συναδέλφων και φίλων, που αμφιβάλλουν για το αν η εξαφάνιση των τριών φίλων ειναι κατ'επιλογήν. Πρώτο στοιχείο: Πάνε αυτοί, τους χάσαμε Ωϊμέ...

Μαλάκα, κόλλα σε αυτή που ΠΙΝΕΙ συνέχεια σού παμε.
Οχι σε αυτήν που τρώει συνεχεια.  

Συνεχίζουμε τρείς μήνες πρίν, οπου, η Τριάς πάει σε πάρτι, μπας και ο ένας εξ αυτών βρεί επιτέλους γκόμενα καθότι Μπακούρι απο επι Σοφούλη Βενιζέλου.
Οπως κάθε καλός πρωταγωνιστής ταινίας Found Footage, εις εξ αυτών μαγνητοσκοπεί τα πάντα, για να εχουν να τρίψουν καμμια χυλόπιττα στην μουρη του καλού τους φίλου την επομένη.

Πάτα με, να αλλάξω ράφτη, και εσύ φαναρτζή.

Ο εις ευχόμενος να βρεί γκόμενα εξαφανίζεται σε κάποια στιγμή, και επανεμφανίζεται αφού οι αλλοι, απεγνωσμένοι, την κάνουν με πλάγια και διακριτικά αφήνοντάς τον εκεί αφου δέν τον βρίσκουν.
Και εμφανίζεται μπρός απο το αυτοκίνητο καθώς φεύγουν, σε στύλ ΤΣΑΑΑΑΚ "Πάτα με λεβέντη μου τσολιά". Κενό βλέμμα, δεν ξερει τι του γίνεται, δέν πολυμιλάει, δε πολυλαλάει, δεν πολυκινείται. Τελεία.

Τρείς μήνες μετά.

Αν κοιτάξτε προσεκτικά, θα δείτε εξωγήινους να περπατάνε.

Η τριάς, ετοιμάζεται να την κάμει για Area 51. Και θένε να πάνε εκει γιατι... εε... εχουν κάποιο λόγο ο οποίος δέν ειναι ιδιαιτέρως εμφανής... Θα πάνε παντως, και εχουν κάμει επαφές με διάφορους πειραγμένους συνομωσιολόγους, εχουν βρεί χάρτες της περοχής, σχεδιαγράμματα των εγκαταστάσεων κλπ.

Χάρτης Ευρέσεως ΕξωγήινωνΒυζγιών

Φτάνοντας εκεί προστίθεται στην παρέα και ευπρεπής νεαρά η οποία έχασε πατήρ εργαζόμενο στην βάση μυστηριωδώς, και το σορόπι δένει. Ο Πατήρ είχε σχεδιαγράμματα του εσωτερικού, οδηγίες για το πώς να περάσεις απο τα μούφα υπέργεια κτήρια στα καμμια εκατοστή υπόγεια που απαρτίζουν πραγματικά τη βάση και τα τοιαύτα.

Αν σε δούν, πάτα πάνω στη νάρκη!

Θα περασουμ' όμορφα, όμορφα, όμορφα...

Αλλοι παράπλευροι πειραγμένοι προσφέρουν οδηγίες για το πώς να περάσουν τα μέτρα ασφαλείας, πώς δέν θα τους δουν οι περίεργοι σικιουρητάδες με τα ασπρα αμάξια, οι ένοπλοι φρουροί πιο μέσα, οι κάμερες παρακολούθησης απέξω, έχουν στολές με φρέον για τις θερμικές κάμερες, χάπια για τους ανιχνευτές Αμμωνίας, (???) σάντουϊτς, νερό και προφυλακτικά για πάν ενδεχόμενο.

Λοιπόν κοπελιά, αν μας δουν, θα σου κάνω νόημα και θα πρεπει
να βγάλεις αμέσως τη στολή μαζί με το σουτιέν! Οκ? Παμε πρόβα...

Το ντού λοιπόν πραγματοποιείται, ο ένας (που δέν είναι του I believe) μένει να περιμένει στο αμάξι, οι άλλοι δυό μαζί με την γκομενίτσα εφοδεύουν ταχέως και προσεκτικώς, και εισχωρούν στην βάση.
Προσεκτικά λοιπόν, αρχίζουν να κατεβαίνουν όλο και πιο κάτω σύμφωνα με τις οδηγίες του εκλιπόντος Πατήρ, και όσο κατεβαίνουν, ανακαλύπτουν όλο και περισσότερα που καθιστούν επικίνδυνη την οποιαδήποτε προσπάθεια να προχωρήσουν κι άλλο.
Κι όμως προχωρούν μέχρι τέλους...

Η ταινία είναι μια μίξις Mockumentary και Found Footage. Και όπως κάθε τέτοια μίξη, θέλει κάποιο μέτρο, για να είναι πετυχημένη.
Εξηγούμαι. Το έργο ξεκιναει με συνεντεύξεις κλπ, για να προχωρήσει μετά στο Found Footage το οποιο είναι αγνώστου προέλευσης και ποιότητας, και δέν επιστρέφουμε ΠΟΤΕ στο Mockumentary. Κάμερες δώ, καμερες κεί, κάμερες στα ρούχα, υπέρυθρες κάμερες στο κρανίο, αλλες στο χέρι, εχουμε πηξει στην καμερα.

Ρε φίλε, πρασίνησες, εχεις στομαχικά ή επαθες Μεσογειακή Αναιμία?

Και το κομμάτι, -τεχνικά- της δικαιολόγησης του Found Footage είναι μια χαρά. Δέν υπάρχουν αδικαιολόγητα πλάνα, σα να λεμε, σε κυνηγάει το τέρας αλλα εσύ γυρίζεις πίσω για να του δώσεις και πλάνο!!! Και είναι και απο τος σπάνιες φορές που οταν καποιος τρέχει, το πλάνο πάει στο διάολο, γιατι το κουνάς το χεράκι μη χέσω οταν τρέχεις, δέν εχεις καρφώσει το στέντικαμ στο μπράτσο για να μπορεις να δίνεις πλάνο και έτσι.
Α! Τα πάει και κάλα στο γνωστό εγγενές συνήθως ελλάτωμα των Found Footage ταινιων που λέγεται ΠΒΑΤΥΡΜ.
Το γνωστό, Πού Βρέθηκε Αυτό Το Υλικό Ρε Μόρτη? Εδώ δικαιολογείται, οχι σαν να εχει παρει ο αλλος την κάμερα στον κατω κόσμο αλλα εμεις να το βλέπουμε παραδόξως.
Οκ, παει το τεχνικό, που είναι αρτιότατο.

Πάμε στο γενικό θέμα.

Αιωρούμενη ξερολιθιά σε γυάλα! Μαλακίες.
Εχω μια τέτοια στον θάλαμο αντιβαρύτητάς μου.

Επίσης καλο και πιασάρικο! Area 51, εξωγήινοι, I want to Believe και τα ρέστα. Εγγύηση επιτυχίας. ΑΛΛΑ, για να είναι εγγύηση επιτυχίας κατι πρεπει να μας πείς. Εξηγούμαι. Ξεκινάμε απο μια περιοχή την οποία λατρευουν οι συνομωσιολόγοι, γιατι απλα δεν εχουν ιδέαν του τί γίνεται εκεί, και μονο υποθέτουν. Και φυσικά, υποθέτουν το χειρότερο.
Για να καμεις το σουξέ λοιπόν, θα πρέπει να μας πείς και καλα τι γίνεται εκει μεσα. Δεν θα πρεπει να μας αναμασήσεις μια απο τα ίδια που ήδη υποθέτουμε. Οχι τουλάχιστον χωρίς να μας δώσεις μερικές εξηγήσεις. Η να μας το ανατρέψεις και να μας πείς κάτι άλλο.

Προχωράμε στο σενάριο με τους διαλόγους του.

Ωϊμε, αλί και τρισαλί, γιατι, μα γιατί να συμβεί αυτό σε μένα Γιάγκο?
Ε? Υπερβολικό ήταν? Γιατί?

Στην καλύτερη περίπτωση με παιδική αφέλεια και τεχνική σπουδαστή. Εμείς βέβαια, τις αδυναμίες των διαλόγων δέν τις προσέχουμε γιατι μας συνεπαίρνει η ισοπέδωση του υπότιτλου. Αλλα υπάρχουν. Περνάμε μισό έργο χωρίς να ξερουμε το ΓΙΑΤΙ γίνεται ολο αυτό. Και θα μπορούσε να μην μας ενδιαφέρει καθόλου, αν δέν ειχαμε δεί την παντελώς ξεκάρφωτη αρχή του έργου. Μας ερχεται λοιπον μια εξήγηση, σε μια σκηνή που οι ηθοποιοί είναι ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΟ οτι δέν ξερουν γιατι συμπεριφέρονται έτσι, αμήχανη σκηνή χωρίς δικαιολογία, και μας προσφέρει μια εξήγηση, που σου κάνει οτι γυρίστηκε μετά το τελικο μοντάζ του έργου, για να δοθεί καποιο στοιχείο ρε αδερφέ. Αλλα εις μάτην. Ο Συγγραφέας, είναι εκτός απο τον ϊδιο το σκηνοθέτη, (που συνήθως εχει δώσει απλά την ιδέα) ο Christopher Denham, που μας έχει δώσει και το -Ξεκινάω καλά-τελειώνω τρισηλίθια- Preservation , αλλα και το εξαιρετικό Home Movie

Παμε πάλι στα καλά...

Θά θελα να μανε πουλίιιιιι
Για να πετώ πσηλά πολίιιιιι

Ατμόσφαιρα. Εχει. Εχει μια διάχυτη αγωνία και επικινδυνότητα, όλο το χρόνο που περιπλανιούνται στη βάση. Αλλα αυτό δυστυχώς τραβάει σε μάκρος χωρίς να γίνεται τίποτα, σαν να εχεις κολλήσει στην πίστα του παιχνιδιού χωρίς να ξέρεις οτι πρεπει να πας πίσω στην αφετηρία και να ανοιξεις ενα ερμάριο και να παρεις απο μέσα ενα κομμάτι καμαμπέρ με το οποίο θα ταϊσεις ενα γατί που βρήκες τώρα μπροστά σου.






Φτάνουμε στο φινάλε ΧΩΡΙΣ Σπώηλερ Αλέρτ. Δέν σας το λεω.
Αλλα ειναι σχεδον ίδιο με ένα αλλο εργο του 2014.

Ταινία, σιτεμένη σε αλάτι Ιμαλαϊων επι τετραετίας τουλάχιστον.

Και τα δύο είναι πολύ ωραία, αλλα ειναι θέμα αντιγραφής? Προφανως όχι, γιατι τούτη δώ η ταινία, εχει γυριστεί το 2009 και για κάποιο λόγο έγινε επεξεργασία πολύ σιγά,  με αποτέλεσμα στους τίτλους τέλους να αναφέρεται χρονολογία 2011. Και τελικά μπήκε ράφι να σιτέψει και μας την σερβίρανε φέτος.
Οποτε πρεπει να πουμε οτι το ίδιο φινάλε με την αλλη ταινία τον τίτλο της οποίας δέν αποκαλύπτω, πρέπει να είναι παντελώς συμπτωματικό και ατυχές.
Ο Σκηνοθέτης, είναι αυτός που έκανε το Παρανόμαρου Ακουτίμπιτι το πρώτο, και παραγωγή σε πάρα πολλά όπως το δύο και το τρία, το εξαιρετικό Chernobyl Diaries κλπ.

Θά 'θελα νά σαι η Κουμπάρα μου,  και να κουνιέσαι πά στη μπάρα μου. 

Εχουμε μια σκηνή πάντως.

Γιατι για να φτάσεις απο κεί που ναι οι ήρωες μας στην Area 51, περνάς απο το Λας Βέγκας. Και στο Λάς Βέγκας, πάς σε καζίνο ακόμα και αν είσαι Παπάς, και σε στριπτητζάδικο ακόμα και αν είσαι Καλόγρια. Είναι Μάστ πώς να το κάμωμε. Και εδώ, ευτυχώς, (για μάς) κάνανε και δοκιμή με τις κάμερές τους NightVision.

Η Ταμπακιέρα.... Οταν το είδα το βρήκα παντελώς ηλίθιο και ανούσιο και είχα προετοιμαστεί να του βάλω 2/5. Το αλλάζω και του δίνω αλλο μισό, και πάει σε εναν καλό μέσο όρο ταινίας χωρίς τραγικές απαιτήσεις. Σε αλλους θα αρέσει, σε άλλους όχι. Οσοι είναι κάπως ψείρες σεναριακά και αρμηνευτικά μάλλον θα το μισήσουν, αλλα αυτό δέν αναιρεί τις καλές σκηνές, την διάχυτη αγωνία, και την καλή δράση. Εν ολίγοις, ήταν μάλλον μια καλή ταινία, πάνω σε ένα πιθανοτάτως διάτρητο κάκιστο σενάριο. Θα πάρει το 2,5 του, και θα συνοδευτεί με πρόταση φαγητού και μπύρας, σε Κυριακάτικο απόγευμα για την παρακολούθησή του. Πρότασις, Σάντουϊτς με απ όλα δυό φορές.