Ήρθε και η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου μεγάλη η χάρη του.
Η ημέρα που γιορτάζουν τα ανθοπωλεία - εστιατόρια - ζαχαροπλαστεία και στολίζονται για να υποδεχθούν αυτούς που θυμούνται μια φορά το χρόνο ότι είναι ερωτευμένοι.
Οι δρόμοι γεμίζουν με ανθρώπους πού τρέχουν τελευταία στιγμή για να πετάξουν τα λεφτά τους σε άχρηστα αντικείμενα, αντί να πάρουν ένα κιλό πανσέτες και κρασί για να το κάψουν.
Άβυσσος η ψυχή των ερωτευμένων!
Λογικό να επηρεαστούμε και εμείς από το κλίμα ρομαντισμού, οπότε το σημερινό αφιέρωμα έχει θέμα τον έρωτα και τις...εφιαλτικές του συνέπειες!
Οι ταινίες που θα δείτε δεν έχουν happy end και οι πρωταγωνιστές τους μετάνιωσαν την ώρα και τη στιγμή που έμπλεξαν με τον φτερωτό θεό.
Βλέπετε στις ταινίες τρόμου ο έρωτας σκοτώνει...κυριολεκτικά!
15. Valentine (2001)
Ο μικρός Jeremy έχει βαλθεί ν' ανακαλύψει, τι είναι αυτό που έχουν τα κοριτσάκια και σέρνει τα καράβια.
Έτσι οπλίζεται με θάρρος και ζητάει από μερικά να χορέψουν, αλλά εκείνα τον κοιτάνε σαν να τον έχει κατουρήσει μεταλλαγμένος ρινόκερος.
Ο μικρός Jeremy δεν αντέχει άλλη απόρριψη και ορκίζεται να τις κάνει να πληρώσουν.
Και όπως όλοι ξέρουμε, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται πιο κρύο και από παγωτό κασάτο.
Ακόμα ένα slasher της σειράς, που αν την υπολογίσεις είναι πιο μεγάλη και απ' αυτή του ΙΚΑ.
Οι ερμηνείες άθλιες, οι χαρακτήρες ηλίθιοι, το αίμα ελάχιστο και το σενάριο τόσο κακογραμμένο που βάζεις στοίχημα ότι δεν μπορεί να γίνει χειρότερο. Και το χάνεις! Τα μόνα που αξίζουν είναι δυο σκηνές φόνων, η γελοία μάσκα του δολοφόνου και κάποιες ελαφροντυμένες παρουσίες για το αντρικό κοινό. Είναι από τις περιπτώσεις που η ταινία είναι τόσο κακή, που γίνεται διασκεδαστική! Ότι πρέπει για να σπάσεις πλάκα με παρέα σε μια σπέσιαλ αντι-ερωτική βραδιά.
14. [Rec]³: Génesis (2012)
Η δεξίωση αρχίζει, οι ερωτευμένοι χορεύουν τον πρώτο τους χορό και οι χαρωποί καλεσμένοι περιμένουν υπομονετικά για να ορμήξουν στον μπουφέ. Η ευτυχία σουλατσάρει στην ατμόσφαιρα και κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για το μακελειό που πρόκειται να ακολουθήσει...
Η αλήθεια είναι ότι όταν τραβήξεις μια καλή ιδέα από τα μαλλιά την ξεχειλώνεις. Αυτό συνέβη και με την τρίτη συνέχεια του [Rec] που κρίθηκε κατώτερη των προσδοκιών από αρκετούς οπαδούς του franchise. Οι δημιουργοί ρίσκαραν αλλάζοντας τον τρόπο κινηματογράφησης, ενώ παράλληλα προσέθεσαν πινελιές ρομάτζου και θρησκευτικής κατάνυξης. Παρ' όλα αυτά, το αποτέλεσμα δε κουράζει εξαιτίας του γρήγορου ρυθμού και της παρουσίας κάποιων επιτυχημένων χιουμοριστικών στιγμών (σσ. αγαπήσαμε τον θείο). Επιβάλλεται η παρακολούθηση με το έτερον ήμισυ, ειδικά αν σκέφτεται επικίνδυνα τον γάμο...
Η κρεβατομουρμούρα λέει ο κύριος με το καρώ στη πρώτη σειρά.
Ας μην είμαστε όμως τόσο πεζοί. Υπάρχει και ο μήνας του μέλιτος ή χάνιμουν όπως λέγεται στη καθομιλουμένη.
Τώρα θα μου πείτε στις εποχές που ζούμε, το πολύ να πας για καμιά εβδομάδα στο χωριό και να γιορτάσεις τον έρωτα σου στο καφενείο με ρετσίνα. Κάτι ανάλογο έπραξαν ο Paul και η Bea, αφού αποφάσισαν να περάσουν το χάνιμουν σε ένα σπίτι στη μέση του Καναδικού πουθενά. Όμως τα μέλια, τα ρακόμελα και τα σχετικά τελειώνουν απότομα όταν μια νύχτα ο Paul, βρει την αγαπημένη του να περιπλανιέται γυμνή στο δάσος. Οι επόμενες ημέρες θα είναι πολύ δύσκολες και για τους δυο...
Την ταινία θα την χαρακτήριζα περισσότερο θρίλερ μυστηρίου παρά τρόμου αφού στο μεγαλύτερο μέρος της δεν συμβαίνει κάτι σκιαχτικό. Στηρίζεται στην ατμόσφαιρα και στις ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών και παρά τον αργό της ρυθμό κρατάει το ενδιαφέρον. Το φινάλε θα μπορούσε να είναι καλύτερο αλλά γενικά πρόκειται για μια προσεγμένη δουλειά παρά το μικρό της budget.
Δείτε το αν είστε σε φάση που σχεδιάζετε το ταξίδι του γάμου σας και μην ξεχάσετε όταν πάτε, να πιείτε μια ρετσίνα και για μας.
12. Sightseers (2012)
Όταν η καθημερινότητα σου είναι πιο βαρετή και από ταινία του Αγγελόπουλου και ξαφνικά μπορείς να την αλλάξεις;
Κάνεις 30 μετάνοιες στην Παναγιά τη Σουμελα και πέφτεις με τα μούτρα.
Αυτό έκανε και η Tina όταν γνώρισε τον Chris. Τα παράτησε όλα και τον ακολούθησε σε ένα road trip με το τροχόσπιτο του.
Μπορεί να μην τον ήξερε καλά, αλλά ήθελε να ζήσει τον έρωτα της με φόντο τα βρετανικά βοσκοτόπια. Και τον έζησε με ένα πολύ επεισοδιακό τρόπο!
Σκεφτείτε μια μίξη του Alleluia και του Natural Born Killers, με αρκετές δόσεις black humor για τη γεύση. Αυτό είναι το Sightseers του Ben Wheatley που οι περισσότεροι θυμούνται από το Kill List του 2011. Αν και υπάρχουν κάποιοι φόνοι δεν τη λες με τίποτα ταινία τρόμου αλλά μαύρη κωμωδία. Όμως δε μπορούσα να μη τη συμπεριλάβω γιατί μας συστήνει ένα από τα πιο ιδιαίτερα κινηματογραφικά ζευγάρια που έχουμε δει. Επιπλέον το φινάλε είναι άκρως αντι-ρομαντικό! Προτείνεται ιδιαιτέρως σε γυναίκες που ετοιμάζονται να πάνε διακοπές με το καινούριο τους αμόρε.
11. Nina Forever (2015)
Η αθεράπευτα ρομαντική Holly ερωτεύεται τον αθεράπευτα μουντρούχο Rob και προσπαθεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει την αθεράπευτα νεκρή γκόμενα του Nina.
Και παρά το γεγονός ότι η τελευταία είναι πιο ψόφια και από αλανιάρα κότα μετά από τρεις μήνες στη κατάψυξη, δεν είναι καθόλου διατεθειμένη να τους αφήσει στην ησυχία τους.
Συγκεκριμένα όχι μόνο εμφανίζεται από το πουθενά κάθε φορά που κάνουν σεξ, αλλά απαιτεί να συμμετέχει κιόλας...
Τώρα ίσως κάποιοι ρσενικοί αναγνώστες σκεφτούν ''ποιος τη χάρη του Rob'', γι αυτό θεωρώ υποχρέωση μου να υπενθυμίσω ότι η Nina είναι νεκρή και αιμόφυρτη!
Βρεττανική indie παραγωγή, με μια σεναριακή ιδέα που έχουμε ξαναδεί και αναφέρω ενδεικτικά τα σχετικά πρόσφατα Life After Beth και Burying the Ex. Και ενώ στην αρχή νομίζαμε ότι θα δούμε μια απ' τα ίδια, τελικά είδαμε κάτι τελείως διαφορετικό που μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.
Λίγο δράμα, λίγο μαύρη κωμωδία, λίγο ζόμπι movie, λίγο απ' όλα, σε μια ταινία που δύσκολα κατατάσσεται σε συγκεκριμένη κατηγορία. Για περισσότερα δείτε το review μας εδώ
10. Beyond the Darkness (Buio Omega) (1979)
Και παρά το γεγονός ότι η τελευταία είναι πιο ψόφια και από αλανιάρα κότα μετά από τρεις μήνες στη κατάψυξη, δεν είναι καθόλου διατεθειμένη να τους αφήσει στην ησυχία τους.
Συγκεκριμένα όχι μόνο εμφανίζεται από το πουθενά κάθε φορά που κάνουν σεξ, αλλά απαιτεί να συμμετέχει κιόλας...
Τώρα ίσως κάποιοι ρσενικοί αναγνώστες σκεφτούν ''ποιος τη χάρη του Rob'', γι αυτό θεωρώ υποχρέωση μου να υπενθυμίσω ότι η Nina είναι νεκρή και αιμόφυρτη!
Βρεττανική indie παραγωγή, με μια σεναριακή ιδέα που έχουμε ξαναδεί και αναφέρω ενδεικτικά τα σχετικά πρόσφατα Life After Beth και Burying the Ex. Και ενώ στην αρχή νομίζαμε ότι θα δούμε μια απ' τα ίδια, τελικά είδαμε κάτι τελείως διαφορετικό που μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.
Λίγο δράμα, λίγο μαύρη κωμωδία, λίγο ζόμπι movie, λίγο απ' όλα, σε μια ταινία που δύσκολα κατατάσσεται σε συγκεκριμένη κατηγορία. Για περισσότερα δείτε το review μας εδώ
Όταν νιώθει την απώλεια να τον πνίγει αφού εκείνη φύγει από τη ζωή;
Τη βαλσαμώνει και πηγαίνει το πτώμα της στο σπίτι για να ζήσουν σαν μια ευτυχισμένη οικογένεια. Έπειτα φέρνει κάποιες ξεκάρφωτες γκόμενες εκεί και τις σφαζει για να τσιμπήσει ένα μεζέ.
Το μόνο πρόβλημα, είναι ότι στο σπίτι βρίσκεται μια σατανική οικονόμος που τον ορέγεται σαν Χιώτικο λουκούμι και δεν είναι διατεθειμένη να παραδώσει τα όπλα. Το μόνο πρόβλημα...
Από τα πιο γνωστά δημιουργήματα του Joe D'Amato με αρκετό gore για να χεις και κοψίδια να πιεις το κρασάκι σου. Από ερμηνείες δε τα πάει καλά αλλά ξεχωρίζει η φιγούρα της Franca Stoppi που υποδύεται τη σατανική οικονόμο.
Αν λοιπόν σας αρέσουν οι exploitation καλτιές με καμένο σενάριο, βουρ στον πατσά. Συγγνώμη παρασύρθηκα και δεν πρέπει λόγω ημέρας. Αν θέλετε να δείτε μια ταινία για τον πόνο που νιώθει ένας ερωτευμένος ανήρ με λασκαρισμένη βίδα, προτείνετε το στην/στον αγαπημένη/νο σας για μια ρομαντική βραδιά. Είναι μια καλή ευκαιρία για να σας χωρίσει.
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε ένα εμπεριστατωμένο review εδώ
Όπως καταλαβαίνετε, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι πολύ σημαντική γι' αυτούς.
Έτσι, ετοιμάζονται όλο χαρά για τον ετήσιο χορό και έχουν στολίσει τη πόλη σαν τη Πάτρα τις Απόκριες. Μάλιστα φέτος είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που διοργανώνεται χορός, γιατί κάποτε είχε συμβεί ένα πολύνεκρο ατύχημα και όλες οι εκδηλώσεις κόπηκαν μαχαίρι. Όμως στη πόλη κόβει βόλτες ένας παρανοϊκός δολοφόνος που δε συμπαθεί καθόλου τα γλέντια και είναι έτοιμος να εκδικηθεί!
Κλασσικό slasher για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που έφαγε μεγάλη λογοκρισία στην εποχή του και έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια για να δούμε την ολοκληρωμένη έκδοση.
Το θετικό είναι ότι έχει μπόλικους φόνους και περνάει η ώρα ευχάριστα. Τα αρνητικά είναι κυρίως οι τρύπες στο σενάριο και οι περισσότερες ερμηνείες. Αλλά παρά τα ελαττώματα, η ταινία είναι αρκετά διασκεδαστική. Ειδικά όταν εμφανίζεται ο δολοφόνος με τη στολή ανθρακωρύχου και τον κασμά!
Αν σας περισσέψουν μπύρες, ρίξτε και μια ματιά στο ριμέικ.
8. May (2002)
Ένας από αυτούς είναι και η May, που διαθέτει τον ανθρωποδιώχτη σε γενναίες ποσότητες.
Όχι τόσο εξαιτίας της εμφάνισης, αλλά κυρίως λόγω της λασκαρισμένης βίδας που της έμεινε ενθύμιο απο τη παιδική ηλικία.
Για γκόμενο ούτε λόγος. Το προσπαθεί βέβαια αλλά όποιος την γνωρίζει καλύτερα γίνεται μπουχός.
Και τι μπορείς να κάνεις όταν είσαι μόνος και δε βρίσκεις τον κατάλληλο σύντροφο; Πολύ απλά, τον φτιάχνεις μόνος σου. Θέλει κάποιο χρόνο δε λέω, αλλά η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη αφού δημιουργείς σύμφωνα με το προσωπικό σου γούστο.
Το ίδιο είναι ένα ετοιματζίδικο σάντουιτς με αυτό που θα διαλέξεις μόνος σου τα υλικά; Καμία σχέση!
Το σκηνοθετικό ντεπούτο του Lucky McKee, ήταν ένα μείγμα τρόμου, δράματος και μαύρης κωμωδίας που άφησε γενικά θετικές εντυπώσεις. Σε αυτό συνέβαλε και η πολύ καλή Angela Bettis, που ανταποκρίθηκε περίφημα στο ρόλο της παλαβής May. Εάν λοιπόν αποφασίσετε να περάσετε μόνοι σας τη σημερινή βραδιά, το May είναι ένας καλός λόγος για να πειστείτε ότι η μοναξιά, είναι πολλές φορές καλύτερη!
Λίγη κατάθλιψη, λίγη μέταλ, λίγη μαριχουάνα και η ζωή συνεχίζεται.
Είναι όμως μπάνικο γκομενάκι και αυτό σημαίνει ότι πολλά κοριτσάκια τον βλέπουν και ξερογλύφονται.
Ένα από αυτά είναι και η ντροπαλή Lola, που έχει το χει βάλει σκοπό να τον συνοδέψει στο χορό του σχολείου.
Όταν εκείνος της αρνηθεί, η Lola δεν θα το πάρει ψύχραιμα και θα αποφασίσει τον κερδίσει με έναν δικό της, ιδιαίτερο τρόπο...
Από την Αυστραλία έρχεται αυτή η πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που εξερευνά τις καταστροφικές συνέπειες του ανεκπλήρωτου έρωτα.
Γιατί καλές οι κατακτήσεις, αλλά αν τη πατήσει μαζί σου ψυχάκιας άντε να ξεμπερδέψεις μετά.
Το The loved ones ξεχωρίζει κυρίως για τη ψυχεδελική του ατμόσφαιρα. Έντονα παστέλ χρώματα, φωτάκια, μουσικούλες και η ερωτoχτυπημένη psycho από τη μία και ένας τύπος καρφωμένος σε μια καρέκλα από την άλλη. Την εικόνα συμπληρώνουν ο σαλεμένος πατέρας της και μια λοτοβομημένη γριά που ταιριάζει υπέροχα με το κάδρο. Αν σκέφτεστε να ρίξετε καμία χυλόπιτα αυτές τις μέρες, δείτε τη ταινία πρώτα και αποφασίζετε μετά!
6. Shutter (2004)
Μια νύχτα γυρνώντας από διασκέδαση, θα χτυπήσουν με το αυτοκίνητο μια γυναίκα και μέσα στον πανικό τους θα την εγκαταλείψουν οι ξετσίπωτοι.
Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα και τα γεγονότα των επόμενων ημερών θα τους κάνουν να μετανοιώσουν την ώρα και τη στιγμή.
Ο φωτογράφος στο επάγγελμα Tun αρχίζει να παρατηρεί παράξενες φιγούρες στις φωτογραφίες του και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Άραγε το πνεύμα της γυναίκας που χτύπησαν ζητάει εκδίκηση; Η μήπως όχι;
Η πρώτη ταινία των Banjong Pisanthanakun και Parkpoom Wongpoom, που τους έκανε γνωστούς στη χώρα τους και όχι μόνο. Τα ταϊλανδέζικο Shutter είναι μια από τα καλύτερα ghost stories που έχουμε δει, γεγονός που δεν ισχύει για το αμερικάνικο ριμέικ του. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι στη συγκεκριμένη γλώσσα οι καταλήξεις τραβιούνται σαν χειρόφρενο, αλλά μετά από λίγη ώρα το συνηθίζεις. Ωραία ατμόσφαιρα, επιτυχημένα jump scares και γενικά ότι περιμένεις να δεις από μια καλή ταινία μεταφυσικού τρόμου. Το πολύ έξυπνο φινάλε, αποδεικνύει ότι η πραγματική αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ και σε ακολουθεί για πάντα. Δυστυχώς...
Τον μόνο που δε μπορεί να βοηθήσει είναι τον εαυτό του γιατί είναι φουλ καψούρης με παντρεμένη ηθοποιά που τον φτύνει ακατάπαυστα.
Όταν ο άντρας της ηθοποιάς χρειαστεί τη βοήθεια του, ο Gogol αρπάζει την ευκαιρία και καταστρώνει ένα σχέδιο για να κατακτήσει τη γυναίκα της ζωής του.
Η ταινία του Karl Freund δεν έλαβε στην εποχή της μεγάλη εκτίμηση από κοινό και κριτικούς και κατέληξε σε εισπρακτική αποτυχία. Έπρεπε να περάσουν δεκαετίες για να αναγνωριστεί η αξία της και σίγουρα δεν είναι η μοναδική περίπτωση που βλέπουμε κάτι τέτοιο. Πρόκειται ίσως για τη καλύτερη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη, του διηγήματος του Maurice Renard '' The Hands of Orlac". Στα μεγάλα ατού η εξαιρετική φωτογραφία και ο εκπληκτικός Peter Lorre στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Βέβαια στερείται τρόμου και λόγω εποχής αλλά κυρίως επειδή εστιάζει περισσότερο στη ψυχική κατάρρευση του ερωτευμένου δόκτορα. Αν αγαπάτε τον κλασσικό κινηματογράφο και θέλετε να δείτε πως καταστρέφονται καριέρες για τα μάτια μιας γυναίκας, βρήκατε τη κατάλληλη ταινία.
4. Τhe Fly (1986)
Τούς είδαμε και τους επιστήμονες, συμπλήρωνε.
Βέβαια πλέον απογοητεύτηκε και σταμάτησε κάθε προσπάθεια, αλλά τώρα που μεγάλωσα αναγνωρίζω την αξία της συμβουλής της.
Πάρτε για παράδειγμα τη περίπτωση της Veronica που ερωτεύτηκε τον Seth.
Καλό παιδί ο Seth και με λαμπρό μέλλον, αλλά όταν μπλέκεις με επιστήμονα μπορεί οτιδήποτε να χαλάσει τη σχέση σου. Ακόμα και μια μύγα!
Δεν νομίζω να υπάρχει τρομοφάν που να μη τοποθετεί τη Μύγα του David Cronenberg μέσα στις καλύτερες ταινίες των 80s. Σεναριακά βασίζεται στη κεντρική ιδέα του εξίσου καλού The Fly του 1958 με τον Vincent Price, αλλά κατά τα άλλα οι δυο ταινίες δεν έχουν καμία σχέση.
Η μύγα του μάστορα του body horror δεν εστιάζει τόσο στο μυστήριο όσο στην ατμόσφαιρα.
B-movie αισθητική αλλά με τη καλή της έννοια, δράμα και κωμικά στοιχεία σε ισορροπία, ενώ τα εκπληκτικά για την εποχή εφέ είναι από μόνα τους λόγος για να δεις τη ταινία.
Απαραίτητη η θέαση με συνοδεία φαγητού, ώστε να απολαύσετε καλύτερα ορισμένες σκηνές.
Ειδικά την τελική σεκανς της μεταμόρφωσης.
3. Dracula (1992)
Ο Δράκουλας θα τη γλίτωνε;
Βέβαια εκείνος, είχε καλές πιθανότητες γιατί προσέφερε στην αγαπημένη του αιώνια ζωή και όχι λουλούδια με σοκολατάκια.
Από την άλλη η αιώνια ζωή, σημαίνει και ατελείωτες δόσεις ΕΝΦΙΑ, οπότε πραγματικά δε ξέρω τη θα έκανα στη θέση της Mina. Αυτά τα ερωτικά διλήμματα μας έχουν καταστρέψει!
Ακόμα μια μεταφορά του κλασσικού μυθηστορηματος του Bram Stoker σε σκηνοθεσία Francis Ford Coppola και λαμπρό καστ ηθοποιών.
Εξαιρείται ο Keanu Reeves που παίζει για ακόμα μια φορά σαν βιολογικός μαϊντανός.
Συγκριτικά με τις κλασικές με τους Bela Lugosi και Christopher Lee, η συγκεκριμένη διασκευή δίνει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο ερωτικό στοιχείο, γι' αυτό και επιλέχθηκε για να αναφερθεί εδώ.
Βέβαια το παρακάνει λίγο, με αποτέλεσμα να μοιάζει περισσότερο με ρομάτζο πάρα με ταινία τρόμου, αλλά ευτυχώς η ατμόσφαιρα και το συνολικό οπτικό αποτέλεσμα σώζουν τη κατάσταση.
Αν σας αρέσουν οι βαμπιρο-έρωτες, υπάρχουν αρκετά αξιόλογα δείγματα όπως τα The Hunger, Let The Right One In, Thirst κ.α.
2. Bride of Frankenstein (1935)
Ακόμα και ένα τέρας;
Στη δεύτερη ταινία του θρυλικού Frankenstein το τέρας έχει κάψες και θέλει σύντροφο.
Μόνο που αυτή του η επιθυμία θα το οδηγήσει τελικά στη καταστροφή του.
Ακόμα μια σκηνοθετική επιτυχία του James Whale με τον Boris Karloff και την Elsa Lanchester ως νεκραναστημένα πιτσουνάκια.
Για πολλούς η ταινία είναι καλύτερη από την πρώτη και όχι άδικα αν αναλογιστούμε τη τεράστια καλλιτεχνική της αξία, σε συνδυασμό με τα κοινωνικά μηνύματα που περνάει το σενάριο.
Η νύφη βέβαια εμφανίζεται μόνο στο φινάλε, αλλά αυτή της η εμφάνιση ήταν αρκετή για να καθιερωθεί ως ένα από τα πιο αγαπημένα horror icons. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός, ότι ο κακός της υπόθεσης είναι ο δόκτωρ Pretorius και όχι το τέρας, που γίνεται ακόμα και συμπαθές λόγω της απόρριψης που τρώει απ' όλους. Και ως γνωστόν η ερωτική απόρριψη δύσκολα αντιμετωπίζεται και είναι πάντα το κερασάκι στη τούρτα, το τυρί στα μακαρόνια, η ρίγανη στις μπριζόλες. Καημένο τέρας δεν ήξερες...δε ρώταγες;
Βάζεις αγγελία σε εφημερίδα;
Επισκέπτεσαι ανάλογης θεματολογίας ομάδες στο facebook;
Η μήπως βγαίνεις παγανιά με το κιάλι ρωτώντας γνωστούς και φίλους;
Τα πράγματα για τον Aoyama ήταν πολύ πιο εύκολα, γιατί ένας φίλος του παραγωγός ταινιών, του πρότεινε να κάνουν μια μούφα οντισιόν για να βρει τη κατάλληλη νύφη.
Και τη βρήκε στο πρόσωπο της Asami και ένιωσε επιτέλους ότι η τύχη του χαμογέλασε αφού την έριξε τη μικρούλα ο γερομπισμπίκης. Του χαμογέλασε πράγματι όμως;
Είναι γεγονός ότι ακόμα και ένα κλισεδιάρικο ρομάτζο μπορεί να εξελιχθεί σε απολαυστικό exploitation. Απόδειξη το Audition του Takashi Miike, που ξεκινάει χαλαρά και δε σε προετοιμάζει καθόλου για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Έτσι, υπήρξε μερίδα του κοινού που ενθουσιάστηκε στην αρχή και φρίκαρε στη συνέχεια, ενώ από την άλλη εμείς βαρεθήκαμε αρχικά και εκτιμήσαμε ιδιαιτέρως τη συνέχεια. Τεχνικά η ταινία είναι άψογη απ' όπου και αν τη πιάσεις και ταυτόχρονα προσφέρει ένα σημαντικό δίδαγμα: ο έρωτας μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη! Δεν θα μπορούσε λοιπόν να μην κατέχει τη πρωτιά σε ένα τέτοιο αφιέρωμα και να μην αποτελεί την καλύτερη επιλογή για σήμερα. Ειδικά εάν βρίσκεστε σε αναζήτηση νέου συντρόφου.
Και μια τιμητική αναφορά....
Ο Στραγγαλιστής της Συγγρού (1989)
Μέσα σε 90 απολαυστικά λεπτά, ξεδιπλώνεται το δράμα ενός γοητευτικού νέου, που ακροβατεί ανάμεσα στον έρωτα και τη δίψα του για αίμα.
Το αδιέξοδο ενός σύγχρονου Ρωμαίου που αναζητά απεγνωσμένα την Ιουλιέτα του, δίνοντας ταυτόχρονα μια άνιση μάχη με τους Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες της βασανισμένης του ψυχής.
Λέγεται ότι πρόκειται για ριμέικ του Maniac, αλλά ανεπίσημες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο σεναριογράφος Αλέξης Διαμαντής, είχε την πρωτότυπη ιδέα στο συρτάρι και του την έκλεψαν πράκτορες του FBI μαζί με ένα καναπέ-κρεβάτι και δυο κιλά τσίπουρο.
Όπως και αν είναι τα πράγματα, μιλάμε για μια εξαιρετική δουλειά, άρτια σκηνοθετημένη από τον ταλαντούχο Δημήτρη Τζελα, με άριστη διεύθυνση φωτογραφίας και ένα λαμπρό καστ ηθοποιών. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τον πρωταγωνιστή Απόστολο Σουγκλάκο που μαγνητίζει τα βλέμματα με τη συγκλονιστική εκφραστικότητα του, ακόμα και όταν καλείται να ερμηνεύσει γυναικείους ρόλους. Δείτε εδώ το αναλυτικό μας review δια χειρός Κετσέ.
Αυτές ήταν μερικές από τις Anti-Valentine επιλογές για τη σημερινή ημέρα.
Αν απεχθάνεστε και εσείς τις καρδούλες, τ'αρκουδάκια και τα λουλουδάκια, διαλέξτε μια ταινία από τη λίστα μας και απολαύστε τη μόνοι σας ή με παρέα.
Θα πρότεινα και μια ερωτεύσιμη πίτσα καρμπονάρα για συνοδεία, αλλά οι σχέσεις είναι προσωπική υπόθεση και τα ερωτικά πρότυπα διαφέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου