Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2017

Οι καλύτερες Χριστουγεννιάτικες ταινίες τρόμου.


Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά.
H εποχή που οι μισοί μπαίνουν σε εορταστικό κλίμα, οι άλλοι μισοί παθαίνουν κατάθλιψη, όμως όλοι τρώνε και πίνουν μέχρι σκασμού.
Οι επιλογές διασκέδασης άφθονες. Ορθάδικα τίγκα στον κόσμο, μπουζουκερί που πρέπει να κάνεις τον κασκαντέρ για να φτάσεις στη καρέκλα σου και εστιατόρια με εορταστικό μενού, όπου πληρώνεις 10 ευρώ μια σπέσιαλ σαλάτα με μαρούλια και ρόδι.

Σίγουρα όμως κάποιοι θα προτιμήσουν να μείνουν το βράδυ σπίτι και να χαλαρώσουν βλέποντας τηλεόραση δίπλα στο δέντρο.
Και όπως αναμένεται, τα κανάλια θα παίζουν ταινίες τύπου Mary Poppins, επαναλήψεις πρόσφατων τηλεοπτικών σειρών και επιτυχημένων εορταστικών προγραμμάτων.
Τι κάνεις λοιπόν για να περάσουν οι άγιες τούτες μέρες ευχάριστα και κυρίως ανώδυνα;
Βλέπεις μερικές διαφορετικές Χριστουγεννιάκες ταινίες.

Πάμε λοιπόν να δούμε κάποιες που προσφέρουν άφθονο εορταστικό...τρόμο!


Jack Frost (1997)

Ένας μανιακός δολοφόνος οδηγείται στον τόπο της εκτέλεσης του. Είναι Χριστούγεννα, χιονίζει και η περιορισμένη ορατότητα έχει ως αποτέλεσμα να συμβεί ένα τρομερό ατύχημα. Το φορτηγό που μεταφέρει τον κρατούμενο συγκρούεται με κάποιο άλλο που μεταφέρει πειραματικό γενετικό υλικό. Ο δολοφόνος έρχεται σε επαφή με το υλικό και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μετατραπεί σε έναν μανιακό χιονάνθρωπο που διψά για αίμα...Ναι, έναν χιονάνθρωπο που διψά για αίμα έγραψα.
Ο αιμοσταγής χιονάνθρωπος κατευθύνεται στην μικρή πόλη για να πάρει εκδίκηση και οι κάτοικοι θα παγώσουν από τρόμο.
Οκ η ταινία είναι αίσχος. Είναι από αυτά τα b-movies που βλέπεις την περίοδο των Χριστουγέννων και αναρωτιέσαι γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου αφού ήσουν καλό παιδί όλο τον χρόνο. Και φυσικά δεν φταίει το μικρό budget γιατί υπάρχουν άπειρες straight to dvd ταινίες με αντίστοιχο budget που είναι σαφώς καλύτερες. Το θετικό είναι ότι δε παίρνει καθόλου τον εαυτό της στα σοβαρά επειδή σαφώς πρόκειται για κωμωδία, οπότε υπάρχει η αίσθηση ότι τα μισά από τα εξόφθαλμα λάθη έχουν γίνει επίτηδες. Τι θα δείτε λοιπόν αν επιλέξετε το Jack Frost για μια κρύα Χριστουγεννιάτικη νύχτα; Κάκιστα εφέ, ηλίθιες σκηνές θανάτων και άθλια υποκριτική. Όσον αφορά τα εφέ, πρέπει να γίνει ειδική αναφορά στο υλικό που είναι φτιαγμένος ο χιονάνθρωπος γιατί έπεσαν αρκετά στοιχήματα για το αν είναι βαμβάκι, πλαστικό ή αφρολέξ. Πάντως χιόνι δεν θυμίζει καθόλου!
Τώρα θα αναρωτιέστε γιατί αποφάσισα να παρουσιάζω τη συγκεκριμένη ταινία αφού είναι κάκιστη. Γιατί το Jack Frost είναι τόσο αίσχος που καταφέρνει σε αρκετές στιγμές να γίνεται διασκεδαστικό!
Οι γραφικές σκηνές των φόνων, ο χιονάνθρωπος με τις δολοφονικές ατάκες και η μουσικούλα που συνοδεύει χαρωπά, προκαλούν από μειδίαμα μέχρι τρανταχτό γέλιο. Αν λοιπόν έχετε διάθεση να σπάσετε πλάκα το Jack Frost είναι για σας! Για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και sequel!

Christmas Evil (You Better Watch Out) (1980)

Στα μικράτα μου θυμάμαι ότι την παραμονή πρωτοχρονιάς περίμενα πάντα τον Άγιο Βασίλη να μου φέρει δώρα. Αυτός που έρχονταν τελικά ήταν ο πατέρας μου, που άφηνε τα δώρα έξω από τη πόρτα αφού πρώτα τσάκιζε το ραβανί και το μισό κιλό κρασί που του είχαμε αφήσει. Όλα του τα πήρα πια! Κάπως έτσι ξεκινάει και η ταινία και βλέπουμε τον μικρό Harry να παρακολουθεί, μαζί με τον αδελφό του και την μητέρα του, τον Άγιο Βασίλη να αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο. Φυσικά ο Harry δεν ξέρει ότι αυτός είναι ο πατέρας του και όταν έπειτα του το αποκαλύπτει ο αδελφός του δεν το πιστεύει μέχρι που...βλέπει τον Άγιο Βασίλη να επεξεργάζεται το αιδοίο της μητέρας του. Ούτε καν σεξ δεν παίχτηκε αφού μόνο το κοίταγε ο άνθρωπος, αλλά το σκηνικό ήταν ικανό για να τραυματίσει για πάντα την αθώα παιδική καρδούλα του. Χρόνια αργότερα ο Harry δουλεύει σε εργοστάσιο παιχνιδιών και έχει βάλει σκοπό της ζωής του να γίνει Santa στη θέση του Santa. Είναι τόσο σαλταρισμένος που κρατάει και βιβλίο που σημειώνει τα καλά και τα κακά παιδιά της γειτονιάς. Ντύνεται Άγιος Βασίλης, πάει σε πάρτι ακάλεστος, σφηνώνει σε καμινάδες και για να ξεμουδιάσει κάνει και μερικούς φόνους...
Το Christmas Evil δεν το λες slasher αλλά ούτε και ταινία τρόμου. Γενικά δεν το κατατάσεις εύκολα σε ένα είδος και αναρωτιέμαι αν και οι ίδιοι οι δημιουργοί είχαν ξεκαθαρίσει τι ήθελαν να φτιάξουν! Είναι μια παράξενη μίξη ψυχολογικού θρίλερ και δράματος με πινελιές black humor, που επικεντρώνεται στην διαδρομή ενός ανθρώπου προς την παράνοια. Εδώ δεν έχουμε τύπο που σκοτώνει επειδή μισεί τα Χριστούγεννα αλλά αντιθέτως τα αγαπάει παθολογικά, σε σημείο που πιστεύει πράγματι ότι είναι ο Άγιος Βασίλης. Την περισσότερη ώρα λοιπόν παρακολουθουμε τον Harry να συμπεριφέρεται αψυχολόγητα, ενώ οι φόνοι είναι ελάχιστοι και με κάκιστα εφέ. Στα θετικά η ερμηνεία του πρωταγωνιστή Brandon Maggart και το γεγονός ότι η ταινία καταφέρνει να σε μπάσει τελικά σε εορταστικό κλίμα. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο σούρεαλ φινάλε που δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο!

Films to Keep You Awake: The Christmas Tale (2005)

Πέντε κωλόπαιδα βρίσκουν σε μια τρύπα στο δάσος μια τραυματισμένη τύπισσα που φοράει στολή Άγιου Βασίλη. Δυο από αυτά πάνε στο αστυνομικό τμήμα για να το αναφέρουν αλλά μαθαίνουν ότι η κιουρία καταζητείται γιατί έκλεψε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Αποφασίζουν λοιπόν να την αφήσουν στην τρύπα χωρίς φαγητό μέχρι να τους πει που βρίσκονται τα λεφτά και εδώ κολλάει το κωλόπαιδα που ανέφερα στην αρχή. Μόνο το κοριτσάκι της παρέας φαίνεται να διαφωνεί αλλά η μειοψηφία είναι πάντα καταδικασμένη. Στην πορεία δυο από τα παιδιά αποφασίζουν να εφαρμόσουν στην ετοιμοθάνατη γυναίκα, ένα τελετουργικό βουντού που είδαν στην αγαπημένη τους ταινία τρόμου ''Zombie Invasion''. Αρχικά δεν συμβαίνει τίποτα αλλά ο σοφός λαός λέει ότι όταν ανακατεύεσαι με τα πίτουρα σε τρώνε οι κότες.
Τα κακά παιδιά εξάλλου δεν παίρνουν ποτέ δώρο και ειδικά όταν ο Άγιος Βασίλης είναι ζόμπι!
Πρόκειται για μια εκ των 6 ταινιών της Ισπανικής τηλεοπτικής σειράς ''Films to Keep You Awake'', σε σκηνοθεσία Paco Plaza (Rec, Rec 2, Rec 3: Genesis). Η πρωτοτυπία εδώ είναι ότι δεν έχουμε Άγιο Βασίλη αλλά Αγία Βασιλική, που διαθέτει όμως εξίσου τις απαραίτητες δολοφονικές τάσεις! Μην περιμένετε ιδιαίτερο τρόμο αφού πρόκειται για ταινία με πρωταγωνιστές παιδάκια, που μπορεί να χαρακτηριστεί άνετα και ως παιδική horror περιπέτεια. Είναι όμως καλογυρισμένη,  με συμπαθείς και ολοκληρωμένους χαρακτήρες που υποστηρίζονται αξιοπρεπώς από όλα τα παιδιά του καστ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αποσπάσματα από την υποτιθέμενη ταινία Zombie Invasion είναι αρκετά διασκεδαστικά. Μια ταινία τρόμου για όλη την οικογένεια που είναι τουλάχιστον πιο ''ανώδυνη'' επιλογή από το Home Alone.
Υπάρχει διαθέσιμο μόνο ένα Αμερικάνικο trailer για όλες τις ταινίες της σειράς.

Sint (2010)

Στην Ολλανδία δεν έχουν Άγιο Βασίλη, έχουν όμως Άγιο Νικόλαο! Ο Άγιος Νικόλαος λοιπόν ή Sinterklaas στα Ολλανδικά, καταφθάνει με ατμόπλοιο στο Άμστερνταμ την παραμονή της ονομαστικής του εορτής για να μοιράσει δώρα στα παιδιά.
Στη ταινία φυσικά υπάρχει μια παραλλαγή της ιστορίας αφού ο Sinterklaas δεν έρχεται για να μοιράσει δώρα αλλά για να εκδικηθεί τους κατοίκους για τον θάνατο του! Σύμφωνα με τον θρύλο, κάθε 5 Δεκεμβρίου ανά 32 χρόνια ο Άγιος επιστρέφει από τον τάφο για να ικανοποιήσει την δολοφονική μανία του και να απαγάγει παιδιά! Κάποιοι τον έχουν δει με τα μάτια τους αλλά οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι ο θρύλος είναι αληθινός. Σύντομα όμως θα έρθουν όλοι αντιμέτωποι με την πραγματικότητα γιατί ο Άγιος θα πάρει αμπάριζα τις σκεπές των σπιτιών κρατώντας μια κοφτερή λεπίδα.
Slasher με κωμικά στοιχεία από την Ολλανδία και με ένα πρωτότυπο σενάριο που συστήνει έναν διαφορετικό δολοφόνο - Άγιο. Τι Βασίλης τι Νικόλας, το θέμα είναι να σκορπά τον τρόμο και ο συγκεκριμένος έχει μπόλικα νεύρα με τους κατοίκους του Άμστερνταμ. Έχει μάλιστα και βοηθούς στο δολοφονικό του έργο που δε μοιάζουν καθόλου με χαρωπά ξωτικά. Καθώς πρόκειται για παραγωγή μικρού προϋπολογισμού τα εφέ δεν είναι τα καλύτερα, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στις ερμηνείες και στο αδύναμο φινάλε. Συμπερασματικά υπάρχουν αδυναμίες αλλά και καλές στιγμές, οπότε δείτε το μόνο αν δεν έχετε μεγάλες προσδοκίες.

A Christmas Horror Story (2015)

Την παραμονή Χριστουγέννων ο DJ Dan κάνει την καθιερωμένη του εκπομπή στο ραδιόφωνο. Βάζει εύθυμα τραγουδάκια, προτρέπει τον κόσμο να βρεθεί με αυτούς που αγαπάει και γενικά εύχεται τα κλασσικά, που λέμε όλοι κάθε χρόνο σαν να τα διαβάζουμε από σκονάκι.
Τα Χριστούγεννα όμως δεν θα είναι ευχάριστα για όλους τους ανθρώπους αφού υπάρχουν κάποιοι που δεν το διασκεδάζουν ιδιαίτερα. Μέχρι και ο Άγιος Βασίλης έχει μπελάδες αφού ένας άγνωστος ιός μετέτρεψε τα ξωτικά σε ζόμπια!
Ανθολογία τρόμου Καναδικής παραγωγής που κυκλοφόρησε την περίοδο του Halloween και ευτυχώς να λέμε, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα τη βλέπαμε μετά τις γιορτές.
Όπως συμβαίνει σε κάθε ανθολογία δεν είναι όλες οι ιστορίες το ίδιο επιτυχημένες. Η πιο αδύναμη είναι η πρώτη με την παρέα εφήβων που παγιδεύονται τη νύχτα μέσα στο σχολείο τους. Ενώ αρχίζει καλά, στην πορεία υπάρχουν προβλήματα με τον ρυθμό και τελικά δεν καταφέρνει να προκαλέσει καμία ένταση.
Η δεύτερη με την προβληματική οικογένεια που ''ξυπνά'' κατά λάθος τον Krampus, έχει περισσότερη αγωνία και παρουσιάζει μια εναλλακτική οπτική για το πνεύμα των Χριστουγέννων. Η τρίτη με το ζευγάρι που ανακαλύπτει ότι ο μικρός τους γιος άλλαξε από τότε που χάθηκε για λίγο στο δάσος, έχει καλές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα πλοκή αλλά αδύναμο φινάλε. Αντίθετα στην τέταρτη με τον Santa που πολέμα τα ζόμπια-ξωτικά, είδαμε ένα πολύ καλό φινάλε που έσωσε τη τελευταία στιγμή την παρτίδα.
Επιπλέον ο τρόπος που συνδέονται αλλά και παρουσιάζονται οι ιστορίες ήθελε λίγο παραπάνω δουλειά γιατί το σύνολο μοιάζει κάπως αμήχανο. Συγκεκριμένα μόνο η δεύτερη και η τέταρτη ιστορία συνδέονται σωστά ενώ η συνεχής εναλλαγή από ιστορία σε ιστορία δεν λειτουργεί πάντα το ίδιο καλά. Έχουμε λοιπόν ένα άνισο αποτέλεσμα που δε το λες κακό αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.

Silent Night (2012)

Τα Χριστούγεννα οι δρόμοι γεμίζουν με ανθρώπους που ντύνονται Άγιοι Βασίληδες για να πουν τα κάλαντα και να διασκεδάσουν τα παιδιά. Αυτό συμβαίνει και στην μικρή επαρχιακή πόλη όπου εκτυλίσσεται η ιστορία μας, μόνο που υπάρχει κάποιος που ντύθηκε Άγιος Βασίλης, για να σκορπίσει τον τρόμο στους κατοίκους! Ο δολοφόνος φαίνεται αδίστακτος και ξεπαστρεύει τον κόσμο με ευφάνταστο και πάνω απ' όλα με γιορτινό τρόπο! Ο σερίφης Cooper και η βοηθός του Aubrey προσπαθούν να εντοπίσουν τον Killer Santa ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλους που κυκλοφορούν αλλά δεν θα είναι καθόλου εύκολο.
Υποτίθεται ότι η ταινία είναι remake του Silent Night, Deadly Night αλλά στην ουσία κρατάει μόνο την κεντρική ιδέα και διαφέρει αρκετά από το αρχικό φιλμ. Μπορούμε να πούμε ότι ο σκηνοθέτης Steven C. Miller ''κλείνει το μάτι'' στους οπαδούς της ταινίας του 1984 με κάποιες μικρές αλλά επιτυχημένες αναφορές. Έχουμε λοιπόν ακόμα ένα Χριστουγεννιάτικο slasher και σίγουρα η εικόνα του Άγιου Βασίλη - δολοφόνου είναι πάντα διασκεδαστική και μάλιστα ο συγκεκριμένος, είναι από τους καλύτερους που έχουμε δει! Οι φόνοι είναι μπόλικοι οπότε τουλάχιστον από gore η ταινία τα πάει αρκετά καλά. Όμως αν το συγκρίνουμε με το πρωτότυπο, το σενάριο εδώ είναι κατώτερο. Οι διάλογοι αγγίζουν σε κάποια σημεία τα όρια του γελοίου και οι ερμηνείες δεν είναι όλες το ίδιο ικανοποιητικές.Το φιλμ λοιπόν είναι ένα τυπικό slasher με θετικά και αρνητικά στοιχεία. Μέτριο μεν αλλά αρκούντως διασκεδαστικό.


P2 (2007)

Παραμονή Χριστουγέννων και η Angela βρίσκεται ακόμα στο γραφείο. H εργασιομανία δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν και θα το ανακαλύψει με τον χειρότερο τρόπο... Όταν αποφασίζει επιτέλους να φύγει για να κάνει Χριστούγεννα με την οικογένεια της, πάει να πάρει το αυτοκίνητο από το πάρκινγκ αλλά εκείνο δεν παίρνει μπροστά. Όπως πολύ σωστά θα υποθέσατε, ούτε το κινητό της έχει σήμα!
Τι κάνει λοιπόν μια γυναίκα μόνη σε ένα πάρκινγκ; Ζητάει βοήθεια και τη βρίσκει στο πρόσωπο του υπεύθυνου ασφαλείας Thomas. Εκείνος δε μπορεί να κρύψει τη χαρά του που θα τη βοηθήσει αλλά ούτε όμως και τη γυαλάδα στο μάτι του. H Angela σύντομα θα καταλάβει ότι πρόκειται για ένα άρρωστο ψυχικά άτομο που έχει εμμονή μαζί της. Εγκλωβισμένη στο υπόγειο πάρκινγκ, πρέπει να καταφέρει να βρει τρόπο διαφυγής.
Κλειστοφοβικό θρίλερ επιβίωσης σε σκηνοθεσία Franck Khalfoun, ενώ μεταξύ των σεναριογράφων συναντάμε και τον Alexandre Aja. Ξεκινώντας από τα αρνητικά υπάρχουν αρκετές ευκολίες στο σενάριο ενώ κάποιες αποφάσεις των πρωταγωνιστών δεν είναι ιδιαιτέρως ρεαλιστικές. Ο Wes Bentley που υποδύεται τον Thomas δεν πείθει τόσο ως σαλεμένος, αν και είναι αρκετά συμπαθής. Μακάρι όλοι οι σχιζοφρενείς δολοφόνοι να έκαναν Χριστουγεννιάτικο δείπνο στα θύματα, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν φαντασία! Κατά τα άλλα πρόκειται για μια καλογυρισμένη ταινία με αρκετή αγωνία, ενώ οι άντρες της παρέας έχουν έναν παραπάνω λόγο να την δουν... Ακούει στο όνομα ''Rachel Nichols με μικροσκοπικό φόρεμα''


Silent Night, Bloody Night (1974)

Ο Wilford Butler βρίσκει τραγικό θάνατο όταν καίγεται μέσα στο σπίτι του, που λειτουργούσε και ως άσυλο φρενοβλαβών. Το άσυλο έκλεισε, όλοι πίστεψαν ότι ο θάνατος του Butler οφείλεται σε ατύχημα και το σπίτι απέκτησε κακή φήμη. Χρόνια μετά, ο κληρονόμος του σπιτιού Jeffrey Butler αποφασίζει να το πουλήσει και καταφθάνει στην μικρή πόλη, ενώ προηγουμένως έχει στείλει εκεί τον δικηγόρο του. Παράλληλα παρακολουθούμε έναν σχιζοφρενή δολοφόνο που το σκάει από κάποιο ίδρυμα. Η νύχτα πέφτει και μια σειρά από μυστηριώδη τηλεφωνήματα τρομοκρατούν τους κατοίκους. Κάποιος κρύβεται στο σπίτι των Butlers και έχει σκοπό να τους εξοντώσει όλους, αλλά ποιος;
To Silent Night, Bloody Night δεν έχει καμία σχέση με το Silent Night, Deadly Night του 1984, ούτε με το Silent Night, Evil Night (ή αλλιώς Black Christmas του 1974). Έχει γυριστεί στην πραγματικότητα το 1972, αλλά δεν θυμίζει καθόλου τα slashers όπως τα ξέρουμε σήμερα γιατί δεν περιλαμβάνει πολλούς φόνους και η μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στο μυστήριο. Ποιος είναι ο δολοφόνος; Τι ρόλο βαρούν οι κάτοικοι της πόλης; Έχει κάποια σχέση με τους φόνους ο μυστηριώδης Jeffrey Butler; Οι απαντήσεις δίνονται στο φινάλε με μια δυνατή ανατροπή, που μου άρεσε μεν αλλά δεν δικαιολογείται απόλυτα. Γενικά θα έπρεπε να δοθούν περισσότερες εξηγήσεις για να μην αναγκάζεσαι να γυρίσεις την ταινία πίσω ώστε να συνδέσεις τα κομμάτια. Το σενάριο είναι φιλόδοξο και πολύπλοκο, υπάρχουν αρκετές υπό-ιστορίες και κάποιες έξυπνες σκηνοθετικά στιγμές που εντείνουν το μυστήριο. Παράλληλα όμως η πλοκή χωλαίνει κάπου στη μέση και είναι εμφανής η αδυναμία διαχείρισης τόσων ιδεών. Το φιλμ είναι low budget και δυστυχώς η διαθέσιμη κόπια είναι τόσο κακής ποιότητας που δυσκολεύεσαι να παρακολουθήσεις τις σκοτεινές σκηνές.
Μπορεί να σας φαίνονται αρκετά τα προβλήματα αλλά παρ' όλα αυτά η ταινία έχει τη δική της γοητεία. Πώς γίνεται αυτό; Κυρίως λόγω της ατμόσφαιρας που λειτουργεί υπνωτιστικά αλλά και ενός εξαιρετικού flashback προς το τέλος, που θα αποζημιώσει τους υπομονετικούς. To Silent Night, Bloody Night αξίζει λοιπόν μια θέαση από τους λάτρεις των 70s, έστω για ιστορικούς λόγους.


Krampus (2015)

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και η οικογένεια Engel ετοιμάζεται να το γιορτάσει. Βέβαια σύμφωνα με έγκυρες στατιστικές μελέτες, όταν μαζεύεται όλο το σόι, η γιορτινή ατμόσφαιρα πάει περίπατο και τη θέση της παίρνουν τα νεύρα, οι λογομαχίες και μερικά στολισμένα μπινελίκια.
Όλα αυτά θα στεναχωρήσουν τον μικρό Max που αναρωτιέται γιατί γεννήθηκε σε αυτό ο σόι και από τα νεύρα του σκίζει και πετάει το γράμμα που έγραψε στον Άγιο Βασίλη.
Αυτό ήταν, το κακό έγινε!
Ο Max θα γίνει η αιτία να ξυπνήσει ένα πανάρχαιο κακό που θα περικυκλώσει τη μικρή πόλη και κανείς πλέον δεν θα είναι ασφαλής...
Το αντίπαλο δέος του Άγιου Βασίλη ακούει στο όνομα Krampus και δε φέρνει δωράκια αλλά χρησιμοποιεί τον σάκο του για να μεταφέρει τα κακά παιδιά στην κόλαση!
Ακούγεται σαν παραμυθάκι ε;
Όντως είναι!
Ένα Χριστουγεννιάτικο παραμυθάκι που δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να σας τρομάξει εάν έχετε περάσει την τρυφερή ηλικία των δέκα. Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, έχει μια αρκούντως σκοτεινή ατμόσφαιρα, καλό ρυθμό και κάποια κωμικά στοιχεία που το βοηθούν να βλέπεται ευχάριστα. Αν λοιπόν θέλεται να μπείτε στο κλίμα των εορτών με ένα εναλλακτικό και σκοτεινό παραμύθι, αυτή είναι η ταινία που ψάχνατε!

Silent Night, Deadly Night (1984)

Παραμονή Χριστουγέννων και ο μικρός Billy γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας των γονιών του από ένα τύπο ντυμένο με στολή Άγιου Βασίλη. Μετά την δολοφονία, μεγαλώνει σε ένα καθολικό ορφανοτροφείο και όπως είναι αναμενόμενο έχει πάθει ψυχικό ντουβρουτζά με την φιγούρα του Αγίου. Η υπεύθυνη και ξινή Mother Superior, του κάνει τη ζωή μαρτύριο για να ξεπεράσει τη φοβία του αλλά οι τιμωρίες της δεν έχουν αποτέλεσμα. Όταν ο Billy γίνει 18 και εξελιχθεί σε νταβραντισμένο μαναράκι, πιάνει δουλειά σε κατάστημα παιχνιδιών. Κατά την περίοδο των Χριστουγέννων όμως, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον αναγκάζει να ντυθεί Άγιος Βασίλης με αποτέλεσμα να ξεχειλίσει το ποτήρι. Η βίδα του Billy λασκάρει εντελώς, αρπάζει ένα τσεκούρι και αποφασίζει να τιμωρήσει όλα τα άτακτα παιδιά!
Από τα πιο γνωστά Χριστουγεννιάτικα slashers που αρχικά ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις και αποσύρθηκε γρήγορα από τις αίθουσες. Η ιδέα του killer Santa δεν άρεσε στην τότε κοινωνία λες και η ταινία απευθύνονταν σε παιδιά και όχι σε horror fans! Ένα χρόνο μετά το Silent Night, Deadly Night πήρε το αίμα του πίσω, αφού κυκλοφόρησε σε vhs και σημείωσε τέτοια επιτυχία ώστε ακολούθησαν και 4 sequels. Διαθέτει όλα αυτά που περιμένεις από ένα καλό slasher, φόνους, βυζγιά και μπόλικες ξεκαρδιστικές στιγμές. Είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσεις τα γέλια σου όταν ο Billy φωνάζει ''Naughty'' πριν από κάθε φόνο! Μάλιστα η ταινία ξεχωρίζει αφού παίρνει αρκετό χρόνο για να μας γνωρίσει τον δολοφόνο και δεν μπορείς να μην τον συμπαθήσεις με αυτά έχει τραβήξει. Σίγουρα θα δείτε αρκετά λάθη όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι κάποιοι χαρακτήρες δεν μεγαλώνουν ποτέ... Μιλάμε όμως για ένα πολύ διασκεδαστικό φιλμ και αυτό είναι που τελικά σου μένει.

Rare Exports: A Christmas Tale (2010)

Στα σύνορα της Φινλανδίας με τη Ρωσία ζει ο Rauno, ένας πατέρας που μεγαλώνει μόνος τον γιο του Pietari. Στη περιοχή γίνονται κάποιες ανασκαφές από μια ομάδα αρχαιολόγων, γεγονός που έχει δημιουργήσει προβλήματα στο περιβάλλον και στους ντόπιους.
Κανείς όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι οι ανασκαφές θα φέρουν στην επιφάνεια ένα πολύ καλά κρυμμένο μυστικό που έχει άμεση σχέση με τα Χριστούγεννα. Πρόκειται για τον Άγιο Βασίλη αυτοπροσώπως που δεν ήρθε τελικά από την Καισαρεία αλλά από μια τρύπα στο έδαφος. Σύμφωνα με την Φινλανδική παράδοση, ο Santa ονομάζεται Joulupukki και μοιάζει σε κάτι μεταξύ ανθρώπου και τράγου. Μάλιστα αντί να κάνει τον κασκαντέρ και να μπαίνει από τις καμινάδες κάθε παραμονή Χριστουγέννων, χτυπάει κυριλέ την πόρτα και ρωτάει αν υπάρχουν στο σπίτι καλά παιδιά για να τους αφήσει δώρα. Και αυτός εδώ κάτι παρόμοιο κάνει μόνο που αντί να αφήσει δώρα αφήνει πίσω του... πτώματα. Και το χειρότερο; Μια πολύ μεγαλύτερη απειλή είναι ακόμα κρυμμένη κάτω από τη γη και περιμένει να ελευθερωθεί.
Μετά από τις δυο ομώνυμες ταινίες μικρού μήκους, ο σκηνοθέτης Jalmari Helander αποφάσισε να ''μεγαλώσει'' το Rare Exports και έκανε πολύ καλά. Μια φρέσκια ιδέα με σενάριο που επιφυλάσσει εκπλήξεις και αποσκοπεί στο να μας ανατρέψει όσα πιστεύαμε έως τώρα για τον Santa. Όχι, δεν μοιάζει καθόλου με καλοκάγαθο γεράκο που όλοι γνωρίζουμε. Στην πραγματικότητα είναι ένας ξερακιανός κωλόγερος με βλοσυρό βλέμμα που δεν έχει καθόλου καλές προθέσεις. Η μήπως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα; Ο ρυθμός είναι κάπως αργός αφού μιλάμε για Φινλανδική ταινία, ενώ ο τρόμος έρχεται σε δεύτερη μοίρα και η αίσθηση που σου μένει στο τέλος είναι ότι παρακολούθησες μια ταινία φαντασίας. Οι ερμηνείες ικανοποιητικές και ειδικά από τον μικρό Onni Tommila που κλέβει την παράσταση, τα εφέ αρκετά καλά σε σχέση με το μικρό budget, αλλά το πιο απολαυστικό στοιχείο του φιλμ είναι το καυστικό Σκανδιναβικό χιούμορ που προσωπικά λατρεύω. Ειδικά το φινάλε είναι όλα τα λεφτά και μεταφορικά και κυριολεκτικά! Αν έχεις επιχειρηματικό μυαλό διάβαινε που λένε!

The Children (2008)

Δυο οικογένειες ετοιμάζονται να κάνουν Χριστούγεννα σε ένα απομονωμένο σπίτι στην χιονισμένη ύπαιθρο. Ο τρόπος για να περάσουν καλά είναι κλασσικός, δέντρο με δώρα, τζάκι, γαλοπούλες, πατάτες ψητές, σαλάτες, ορεκτικά, κρασιά και γενικά ότι χρειάζεται για να σκάσουν από το φαΐ. Γράψτε λάθος, αυτό το κάνουν μόνο οι Έλληνες οπότε πάμε παρακάτω. Ο μικρός γιος της μιας οικογένειας δεν φαίνεται πολύ καλά και όσο περνάει η ώρα η κατάσταση του χειροτερεύει. Αρχίζει να φέρεται παράξενα και το χειρότερο είναι ότι και τα υπόλοιπα παιδιά δείχνουν να επηρεάζονται. Είναι όλα άρρωστα; Κατά μια έννοια ναι αφού έχουν μια ασθένεια που τα μετατρέπει σε αιμοσταγείς δολοφόνους! Οι επόμενες ώρες θα είναι δύσκολες για τους γονείς που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την δολοφονική μανία...των παιδιών τους!
Παιδιά δολοφόνοι από τη Βρετανία και μπορεί να έχουμε δει αρκετές ταινίες με παρόμοιο θέμα αλλά αυτή είναι μια από τις καλύτερες του είδους. Το αίμα ρέει σε καλές ποσότητες, ενώ εντύπωση κάνει ότι βλέπουμε επί της οθόνης και κανονικότατη δολοφονία παιδιού, πράγμα που δεν συνηθίζεται γιατί πέφτει τρελή λογοκρισία. Έχει γρήγορο ρυθμό, μπαίνει κατευθείαν στο ψητό και γενικά είναι ότι πρέπει για να περάσει ευχάριστα η ώρα με δράση και άρωμα Χριστουγέννων. Ίσως κάποιους τους απογοητεύσει το γεγονός ότι δεν εξηγείται η αιτία του κακού, όταν όμως η όλη εκτέλεση είναι ικανοποιητική, η έλλειψη εξήγησης δεν ενοχλεί τόσο. Δείτε το και μετά πηγαίνετε να κάνετε Χριστούγεννα με όλη την οικογένεια!

El día de la bestia (The Day of the Beast) (1995)

Είναι γεγονός ότι ο Αντίχριστος θα γεννηθεί την ημέρα των Χριστουγέννων στην Ισπανία!
Ο πρώτος που αντιλαμβάνεται το κακό είναι ένας ιερέας που φθάνει στην Μαδρίτη με την ελπίδα να εμποδίσει τα σχέδια του θηρίου.
Έχει σκοπό να γίνει σατανιστής και να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο, ώστε να μπορέσει να ανακαλύψει ποια είναι η ακριβής τοποθεσία της γέννησης! Στο πλευρό του ένας μεταλάς και ένας αστέρας τηλεοπτικής εκπομπής που ασχολείται με τον αποκρυφισμό.
Οι τρεις τους συναντώνται κάτω από περίεργες συνθήκες αλλά τελικά τους ενώνει ένας κοινός σκοπός... Να σώσουν την ανθρωπότητα! Οπλισμένοι με θάρρος και με μπόλικα μανιτάρια (όχι από αυτά που βάζουμε στη πίτσα), ξεκινούν μια μάχη με τον χρόνο για να προλάβουν να εντοπίσουν το σημείο που θα γεννηθεί ο Αντίχριστος και να σκοτώσουν το σατανικό βρέφος.
Η πολυβραβευμένη ταινία του Álex de la Iglesia μπορεί να περιγραφεί ως μια ''σατανική'' κωμωδία δράσης. Το γεγονός ότι καταπιάνεται με την γέννηση του Αντίχριστου, την έχει κάνει αγαπητή στους horror fans και γι΄αυτό θα τη δείτε να φιγουράρει σε αρκετές τρομο-λίστες. Πρόκειται για μια θεότρελη ταινία με τρεις γκαφατζήδες ήρωες, που εννοείται ότι είναι εντελώς ακατάλληλοι για να σώσουν όχι τον κόσμο, αλλά τον ίδιο τους τον εαυτό. Τα γεγονότα εκτυλίσσονται κυρίως μέσα σε μια νύχτα, την παραμονή των Χριστουγέννων, οι ήρωες μπλέκουν συνεχώς σε περιπέτειες, η δράση είναι ασταμάτητη και το black humor άφθονο. Το cast είναι εξαιρετικό και όλοι οι χαρακτήρες γίνονται αμέσως συμπαθείς ενώ τα φθηνά εφέ δεν χτυπάνε άσχημα στο μάτι εξαιτίας του αποτελεσματικού χειρισμού της κάμερας από τον σκηνοθέτη. Η παραμονή των Χριστουγέννων τελικά μπορεί να γίνει μια ξέφρενη εμπειρία με την βοήθεια του Αντίχριστου και μερικών μανιταριών! Αν σας αρέσουν οι horror comedies μην τη χάσετε!

Gremlins (1984)

Ο Randall Peltzer ταξιδεύει συχνά για να προωθεί τις όχι και τόσο επιτυχημένες εφευρέσεις του. Σε ένα από τα ταξίδια του ψάχνει για να αγοράσει στον γιο του ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο.
Ώσπου ανακαλύπτει σε ένα παρακμιακό μαγαζί ένα Mogwai, ένα παράξενο και χαριτωμένο ζωάκι που φέρνει σε κάτι μεταξύ πεκινουά και καλικάντζαρου Το ζωάκι ονομάζεται Gizmo και συνοδεύεται από οδηγίες χρήσης: δεν πρέπει να εκτίθεται σε δυνατό φως, να μην βραχεί ποτέ και να μην τρώει μετά τα μεσάνυχτα! Ο Randall αγοράζει αμέσως τον Gizmo και όπως είναι αναμενόμενο ο γιος του  Billy ενθουσιάζεται. Όμως ένα ατύχημα θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα, ο Gizmo θα αρχίσει να πολλαπλασιάζεται και οι κάτοικοι της μικρής πόλης θα περάσουν δύσκολα Χριστούγεννα.
Και φτάσαμε αισίως σε μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες της δεκαετίας του 80. Ένας απίστευτος συνδυασμός χιούμορ, τρόμου και γιορτινής διάθεσης σε σκηνοθεσία Joe Dante. Το όνομα του Steven Spielberg στην παραγωγή αποτελεί σίγουρα εγγύηση επιτυχίας και πράγματι, τα άτακτα τερατάκια λατρεύτηκαν αμέσως από το κοινό, δημιούργησαν μόδα και φυσικά απέκτησαν sequel. Πέρα από τη γρήγορη σκηνοθεσία και το πρωτότυπο σενάριο του Chris Columbus, το φιλμ έμεινε στην ιστορία για τα εκπληκτικά για την εποχή ειδικά εφέ. Η ταινία δεν έχει σχεδόν καθόλου αίμα και σίγουρα είναι μια καλή επιλογή για το εφηβικό κοινό. Είναι ότι πρέπει για την πρώτη επαφή με την horror σκηνή και ταυτόχρονα, μια ''ένοχη απόλαυση'' για τους πιο σκληροπυρηνικούς fans. Δεν μπορείς να μην διασκεδάσεις βλέποντας τους κακομούτσουνους καλικάτζαρους να προκαλούν το χάος. Παραδεχτείτε το!

Black Christmas (1974)

Είναι Χριστούγεννα και οι κοπέλες μιας φοιτητικής εστίας κάνουν πάρτι και σχεδιάζουν πως θα περάσουν τις άγιες τούτες μέρες.
Από το παράθυρο τις παρακολουθεί ένας άντρας που πλησιάζει κοντά στο σπίτι, σκαρφαλώνει και καταφέρνει να μπει μέσα.
Ο άντρας, που το πρόσωπο του δεν βλέπουμε ως θεατές, δεν είναι ο Άγιος Βασίλης ούτε ο ταπετσέρης...είναι ο δολοφόνος! Μετά από λίγη ώρα το τηλέφωνο χτυπάει και στη γραμμή είναι κάποιος που μιλάει χυδαία, μιμείται διαφορετικές φωνές και λέει ακατάληπτα πράγματα. Τα κορίτσια αρχικά θεωρούν ότι είναι ένας ανώμαλος και δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία. Μάλιστα η πιο τσαούσα της παρέας του ρίχνει και μερικά μπινελίκια αλλά εκείνος δεν πτοείται και απειλεί ότι θα τις σκοτώσει. Και το κακό είναι ότι το εννοεί...
Το Καναδικής παραγωγής Black Christmas, μπορεί να μην είναι το πρώτο slasher που έχει γυριστεί αλλά σίγουρα είναι αυτό που επηρέασε απόλυτα το είδος. Η ταινία δεν έχει καμία σχέση με το τρίπτυχο βυζγια-ηλίθιοι νέοι - δολοφόνος. Το σεξ απουσιάζει παντελώς, οι χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι, γίνονται αμέσως συμπαθείς και επιτυγχάνεται έτσι η ταύτιση μαζί τους. Προσωπικά ταυτίστηκα τόσο με την γηραιά- αλκοόλα υπέυθυνη της εστίας, που ένιωσα ότι παρακολουθώ τον εαυτό μου στο μέλλον.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Black Christmas είναι μια διαχρονική ταινία που καταφέρνει ακόμα και τώρα να έχει τον θεατή στη τσίτα και ας έχουν περάσει τόσα χρόνια από πάνω της.
Ο σκηνοθέτης Bob Clark εντείνει το σασπένς με τεχνάσματα όπως η χρήση υποκειμενικής κάμερας ώστε να βλέπουμε ''μέσα από τα μάτια'' του δολοφόνου,  ενώ χρησιμοποιεί παράξενες γωνίες λήψης για να δημιουργήσει αποπνικτική ατμόσφαιρα. Οι ήχοι αξιοποιούνται στο έπακρο και ο συνδυασμός της ανατριχιαστικής φωνής από το τηλέφωνο με τους απλούς θορύβους του περιβάλλοντα χώρου, δημιουργούν συνεχώς ένταση. Κερασάκι στην τούρτα το αινιγματικό φινάλε που σε αφήνει να σκέφτεσαι για ώρες.
Η απόλυτη ταινία για να παρακολουθήσει κάποιος τα Χριστούγεννα δίπλα στο δέντρο. Αν πάλι την ώρα που τη βλέπετε χτυπήσει το τηλέφωνο μη τρομάξετε. Εκτός αν το σηκώσετε και ακούσετε κάποιον να λέει: Agnes, it's me, Billy!
Καλό είναι να μείνετε μακρυά από το κάκιστο remake του 2006.


Το 2017 πλησιάζει στο τέλος του και πολλοί είναι εκείνοι που ετοιμάζονται να αναρτήσουν πανό ''I survived'' στην ταράτσα.

Όπως λένε όμως και οι εφτά ψυχολόγοι μου, το παν είναι η θετική σκέψη.

Επομένως ακόμα και αν ο χρόνος ήταν λίγο δύσκολος για κάποιους, καλό είναι να σκεφτόμαστε μόνο τα καλά που μας έφερε και να περιμένουμε τα καλύτερα που θα έρθουν τη νέα χρονιά.

Χαλαρώστε λοιπόν και μπείτε σε εορταστική διάθεση διαλέγοντας μια ταινία της λίστας μας και ένα καλό ουίσκι (του λίτρου) για συνοδεία.

Καλή μας χρονιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου