Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Wyrmwood: Road of the Dead (2015)

Σκηνοθέτης: Kiah Roache-Turner
Χώρα: Australia
Budget: AUS$160,000
Release: 2015
Runtime: 98 min

Wormwood (ἀψίνθιον apsinthion or ἄψινθος apsinthos in Greek), is a star or angel that appears in the Book of Revelation. Η συσχέτισις με το Wyrmwood, πλέον σαφής.

Zombie Apocalypse. Οπως γίνεται σχεδόν πάντα, ανευ σαφούς λόγου και αιτίας, ανευ προειδοποίησης και ανευ οποιασδήποτε λογικής, σκάνε μύτη τα Ζόμπγια, με σαφείς προθέσεις καταβροχδίσματος αθρωπίνωνε εγκεφάλων, και λοιπών σωματικών μελών.
Απο τη μία ο Μπάρρυ, φιλήσυχος οικογενειάρχης, βλέπει οικογένεια, συγγενείς και φίλους, γείτονες και εναν τύπο απο την ΙΑ' Εφορία Σύντνεϋ να τους γυρίζει ο μάτης και εξάφνως να θένε να του μασουλήσουν τη χοληδόχο κύστη,
Έχασα το σόϊ μου, το σόϊ μου μέσα. Θα ροπαλιάσω οτι βρώ μπροστά μου, συμπεριλαμβανομένων των καγκαρούδων.
και απο την άλλη η Μπρούκ, η αδερφή του, αφού δεί την κολλητή και μοντέλο της (σαφή λεσβιακά υποννοούμενα εδώ, χοχοχο) να μετατρέπεται σε πεινασμένο για Ανθρωπόπιτσα (ναι, με Ιώτα, ανθρωπόπΙτσα) πλάσμα, καθίσταται, εξίσου εξάφνως, απαχθείσα απο μελανήμονες αντισφυξιογονομασκοφορεμένους στρατιώτες (?), που την κρατούν δεμένη στο πίσω μέρος κινούμενου φορτηγού, με την προσωποποίηση του Δόκτωρ Μένγκελε με κίτρινη νιτσεράδα, να θέλει να της χώσει βελόνες στη μύτη, σωληνάκια στα χέρια, και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα σε ανομολόγητα μέρη.
Αντεράκχια για κοκορέτσι? Διαλιέχτε σφαχτάρι. Εχω απο γάλακτος μέχρι Δαμάλι.
O Mπάρυ συναντά τον Μπέννυ, που αρνούμενος να σκοτώσει συγγνείς και φίλους, απλα αρκείται στο να προσπαθεί να τους ξεφύγει.
Καλά που αυτά είναι κλάσηκ Ζόμπγια, όχι απαφτά τα Γιαπωνέζικα που τρέχουνε!!!
Οι δυό τους, αφού τύχουν σε κάτι αλλους επιζώντες, οργανώνονται να αντιμετωπίσουν την απειλή.
KOLYNOS

LACALUT SPEZIAL

Γνωστό οτι τα Ζόμπγια φοβούνται Ποδοσφαιρο και Χόκεϋ, Θα μας δουν και θα κλάσουν ψόφιες μέντες.
Αρχίζει η σφαγή, μέχρι που βρίσκουν και την αδερφή, και το πράμα παίρνει και άλλη τροπή.

Η ταινία λέγεται οτι γυρίστηκε σε διάστημα τεσσάρων ετών, καθότι το γύρισμα γινόταν μόνο τα σαββατοκύριακα. Το τελευταίο πιστευτό, το πρώτο όχι ιδιαιτέρως, αλλα δέν το εξετάζουμε περαιτέρω. Επίσης γυρίστηκε με αυτήν την κάμερα:
Πώς? Εχει ο κολλητός σου μια τέτοια? Η εσύ? Α ναι? Ε, γύρνα και σύ μια τέτοια ταινία.
Ετσι κι αλλιως το μπάτζετ είναι απο τα μαζεμένα ρέστα του σουπερμάρκετ.
Tα εφφέ δέν λενε και πολλά, ντεκόρ δέν υπάρχουν, καναδυο γκαράζ μόνο και δεντράκια, οι ερμηνείες ντάξ, τι να πούν, δεν είναι και οτι η ταινία, σηκώνει βαθειές ερμηνείες.
Το μέηκ άπ, οκ, εκει πηγαν ολα τα λεφτά, οσα είχαν δηλαδή, γιατι δέν ειχαν και πολλά.
Ευκολάκι. Το γυρίζει οποισδήποτε ε?

Ε ΟΧΙ!!!

Μήν ξεχνάμε οτι είναι ταινία με Ζόμπγια. Ήτοι, είναι A priori ταινία τριπτύχου Πίτσα-Μπύρα-Παρέα. Οταν βλέπεις ταινία με νεκροζώντανους, δέν καλείσαι να εξετάσεις τις γωνίες λήψης, τις ερμηνείες, τις λεπτές αποχρώσες ενδείξεις των βαθυτέρων συμβολισμών που ο σκηνοθέτης ως νέος Ελύτης δίνει σε κάθε σταγόνα ιδρώτα, σε κάθε τρεμόπαιγμα της φωνής, σε κάθε σπάσιμο της μέσης.
Καλείσαι, σε κάθε Σπλάτς με τσεκούρι σε κρανίο πρώην Ορκωτού Λογιστή, νύν ορεξάτο εγκεφαλοφάγου, να φωνάξεις: "ΟΑΑΑΑΑΑΡΕΜΑΛΑΚΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕ ΤΗ ΦΑΙΑ ΟΥΣΙΑ ΠΡΩΤΕΪΝΙΚΟ ΦΡΟΥΤΟΠΟΤΟ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ ΝΑΟΥΜ"
Ο γέρος στο βενζινάδικο? Απο κεί, ελπίζω να μην σε πειράζει που δέν εχει κεφάλι.
Και ως τέτοιο, οχι μόνο επιτυγχάνει το σκοπό του, αλλα παίρνει και τέσσερα Οσκαρ, δύο πούλιτζερ, και τρία αστέρια Μισλέν.
Δράσις καταιγιστική, (πρεπει να βρώ άλλη φράση κλισέ...) ταχεία ώς Ωτομοτρίς, δυνατή ως Γκαζοζέν, και καίρια σαν τον Γλέζο. 
Πήζεις στην σπλαττεριά, ώς είναι αναμενόμενο, αλλα η ταινία δέν υστερεί αλλου.
Τουναντίον.
Σου πετάει σε κάποια στιγμή ενα πολύ ενδιαφέρον twist στις κλασσικές ιστορίες με Ζόμπγια.
Όπως ο Δόκτωρας, που θα θεωρούσες οτι ψάχνει για αντίδοτο, αλλα δέν συναδει με τον γενικότερο τρόπο και στύλ του, ή οι ανάσες των Ζόμπγιων, που αποδεικνύονται εύλεκτες, ώς καύσιμα!!! Και εκεί είναι που γίνεται εμφανές οτι η ταινία πιστεύει τόσο πολύ στον εαυτό της, που γουστέρνει συνέχεια διακαώς.
Hopefully coming again soon to a bush near you.
Παρότι δέν εχεις απαιτήσεις απο ηθοποιούς και ερμηνείες, σε εκπλήσσει αρκετά ευχάριστα, στα μέτρα του δυνατού πάντα για μια ταινία του είδους, οι πρωταγωνιστές συμπαθητικοί, και ο Μπέννυ κλέβει την παράσταση, παρά την 28 εκατοστών πλάτους μύτη του.
Ξές τι λένε για τις μύτες... οσο πιο πλατιές, τόσο πιο εύκολα κάθεσαι σε μονόσελλο.
Συνολικά λοιπόν, εχεις μια ταινία με ΠΟΛΥ χιούμορ, χωρίς να ειναι ομως κωμωδία ή παρωδία, με ΠΟΛΛΗ δράση, και ΠΟΛΥ ενδιαφέρουσες τροπες σε κλισέ θέματα και ιστορίες. ΦΕΡΤΕ ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΥΟ ΤΩΡΑ.
(επι του πιεστηρίου. Ανακοινώθηκε το Φεβρουάριο οτι το νούμερο δύο περνάει σε στάδιο προπαραγωγής. Ακόμα και αν σκοπεύει να βρει τα λεφτά απο το KickStarter, αξίζει να βοηθήσουμε όλοι.)

Ζόμπηδες ειναι ρε. Συνέχεια τρώνε. Η έστω προσπαθούν να φάνε.

Πέζη φαή?
Ναι περίμενε, θα σφάξω κολεόπτερο.










Ντάξ, ούτε θηλή δέν παίζει, αλλα είμαι σίγουρος, οτι η θέα της Bianca Bradey, δεμένης φιμωμένης, και στο έλεος του τρελλού επιστήμονα, θα κάνει πολλές ρίζες -εστω- τριχών να ανασηκωθούν λίγο για να πάρουν μάτι.
"Χρμμμφτμμμρμμμανάρη"



Ο Kiah Roache-Turner, έφτιαξε με 160000 Αυστραλέζικα δολλαρια, ήτοι 115000€, μια ταινία, που όχι μόνο δέν φαίνεται για φτηνή, παρά την απουσία όλων των ακριβών εφφέ κλπ, αλλα και έχει όλα μα όλα τα φόντα, να μείνει κλασσικότατη στο είδος και Cult όπως π,χ το Mad Max, ή το Feast.
Eκανε μια περατζάδα απο τα διάφορα φεστιβαλέ το τελευταίο δίμηνο του 2014, και έγινε το τελικο release στις αρχές του 2015, σκαρφαλώνοντας σύντομα σε πρώτες θέσεις των πιο κατεβασμένων ταινιών στα torrent, πιθανότατα με την συναίνεση και το αβαντάρισμα των δημιουργών, που χάνουν λεφτά μέν, αλλα με ένα προϊον τόσο καλό, που είναιο αδιαμφισβήτητη επένδυσηστο μέλλον τους, μια και είναι η πρώτη τους ταινία.
Προτείνεται ανεπιφύλακτα, με φτηνές μπύρες και σουβλάκια, και νάυλον στον καναπέ, ωστε να μην σας νοιάζουν οι λεκέδες που θα προκαλέσει ο ενθουσιασμός και τα κάμποσα γέλια.


3 σχόλια: