The Harvest (2015)

Director: John McNaughton
Writer: Stephen Lancellotti
Stars: Samantha Morton, Michael Shannon, Natasha Calis,
Charlie Tahan, Peter Fonda, Leslie Lyles.
Country: USA
Runtime: 104 min
Release: 2015

Ότι σπείρεις θα θερίσεις.
Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες
Βόϊδι να μην αλώνιζε, κόρη να μην εγέννα και νιός να μην εθέριζε, ποτέ τους δεν θα εγέρναν


Μικρά ξεπεταγμένη ονόματι Maryann, μετακομίζει στο σπίτι των παππούδων της στην εξοχή μετά το θάνατο των γονιών της και ψάχνει απεγνωσμένα για ένα φίλο.
Τον βρίσκει στο πρόσωπο του Andy, ενός πολύ άρρωστου παιδιού που εξαιτίας των κινητικών του προβλημάτων αναγκάζεται τις περισσότερες ώρες να μένει καθηλωμένος στο κρεβάτι του.

Βαγγελίστρα μου, αυτό τo τζάμι και το άζαξ δεν γνωρίστηκαν ποτέ. 

Ο Andy είναι από ιατρικό σόι και ζει σε γειτονικό σπίτι με την χειρούργο μητέρα του και τον (πρώην) νοσηλευτή πατέρα του.

Οι δυο γονείς έχουν αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στη φροντίδα του παιδιού τους με αποτέλεσμα κάποιες φορές να γίνονται υπερβολικοί στην προσπάθεια τους να το προφυλάξουν.

Ειδικά η υπερπροστατευτική μητέρα του δεν του επιτρέπει να βγαίνει από το σπίτι ούτε να συναντά παιδιά της ηλικίας του, οπότε δεν εγκρίνει και την φιλία του με το νεαρό κορίτσι.

Δε θα ξανακάνεις παρέα με αυτή τη ξετσίπωτη που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, τη κόρη του Δημάρχου θα πάρεις. 

Η μικρά όμως δε το βάζει κάτω, συνεχίζει να κατσικώνεται στον Andy για να παίξουν και αυτός σαν μπουνταλάς δεν της φέρνει αντίρρηση γεγονός που εξοργίζει την μητέρα του που ανησυχεί όλο και περισσότερο για την υγεία του γιου της.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή μήπως οι δύο γονείς κρύβουν ένα θανάσιμο μυστικό που φοβούνται μήπως αποκαλυφθεί;

Είχαμε ακούσει εδώ και καιρό γι' αυτό το indie θρίλερ παραγωγής 2013 που είναι διαθέσιμο πλέον από τον Απρίλιο του 2015, αφού έκανε την απαραίτητη γυροβολιά στα φεστιβάλ.

Ο John McNaughton σκηνοθέτης του  Henry: Portrait of a Serial Killer και του Wild Things , πραγματοποιεί με το Harvest την πολυαναμενόμενη επιστροφή του μετά από αρκετά χρόνια απουσίας.

Στο πλευρό του ένα καστ καταξιωμένων ηθοποιών με την Samantha Morton να ξεχωρίζει για την ερμηνεία της στον ρόλο της μητέρας. Ο πολύ καλός Michael Shannon δοκιμάζεται σε ένα ρόλο διαφορετικό από αυτούς που τον έχουμε συνηθίσει, που όμως δεν του επιτρέπει να ξεδιπλώσει πλήρως το ταλέντο του, ενώ τα παιδιά της ταινίας δίνουν με τη σειρά τους τον καλύτερο τους εαυτό.

Δεν ήθελα να σας το πω έτσι απότομα άλλα σήμερα μαγείρεψα μπάμιες. 

Συνοψίζοντας έχουμε ένα γνωστό σκηνοθέτη, ένα καλό καστ, ένα σενάριο που με την πρώτη ματιά φαίνεται ενδιαφέρον οπότε περιμένουμε να δούμε ένα καλό έργο τρόμου σωστά;

Λάθος.

Η κατηγοριοποίηση της ταινίας ως τρόμου είναι τελείως εσφαλμένη.
Εξάλλου βγήκε στην Αγγλία με επισήμανση καταλληλότητας άνω των 15 ετών οπότε τη ψυλλιάζεσαι και ελπίζεις να δεις τουλάχιστον ένα σκοτεινό παραμυθάκι με στοιχεία τρόμου, μια ελπίδα που εξανεμίζεται με το καλημέρα αφού η όλη ατμόσφαιρα δε παραπέμπει καθόλου σε παραμυθάκι.

Άργησε επικίνδυνα ο τύπος με την πίτσα 

Τι είναι λοιπόν το Harvest;
Είναι ένα θρίλερ μυστηρίου με δραματικές προεκτάσεις, ένα ψυχογράφημα που παρουσιάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά που παρακινούμενη από την αγάπη εμμένει σε στόχους, ακόμα και όταν εγκλωβίζεται ανάμεσα στο θέλω και στο πρέπει.
Αυτό. 

Με λίγα λόγια αλλά σταράτα, ψάχνεις να βρεις τον τρόμο σε όλα τα πιθανά σημεία άλλα μάταια.

'Ίσως αν κοιτάξεις κάτω από το καναπέ να βρεις τηγανητή πατάτα από το προχθεσινό ντελίβερι όμως και πάλι τρόμο δε θα βρεις.

Πήρα φανάρι αντί φακό για να κάνω την ανατροπή.  

Αλλά και ως δραματικό  θρίλερ το φιλμ δε τα πάει τόσο καλά.

Μυστήριο για το τι στο κόρακα συμβαίνει σε αυτό το σπίτι υπάρχει, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος ο ρυθμός είναι αργός και δε δημιουργείται στον θεατή κάποιο συναίσθημα, πόσο μάλλον αγωνία.

Και εκεί που το δεξί μάτι αρχίζει να κλείνει και περιμένεις να γίνει κάτι για να μη κλείσει και το αριστερό, έρχεται ένα twist που θα σε ταρακουνήσει, (εκτός αν την έχεις πάρει γραμμή πράγμα καθόλου απίθανο).
Η ανατροπή της ταινίας  μπορεί να σου παγώσει το αίμα έστω και στιγμιαία αλλά δε σώνει τη κατάσταση αφού οι ρυθμοί εξακολουθούν να είναι αργοί και νιώθεις ότι ξύπνησες κατά λάθος.

Μ’έκαψες γειτόνισσα κακούργα δολοφόνισσα, μ’έκαψες που να καείς σαν το κεράκι της λαμπρής

Σαν να μην έφτανε αυτό εμφανίζονται προβλήματα στο σενάριο, χαρακτήρες που αναμένονταν να παίξουν κάποιο ρόλο μένουν τελείως διακοσμητικοί ενώ ορισμένες συμπεριφορές δεν δικαιολογούνται που να κοπανιέται κάτω ο κύριος Lancellotti.

Το φινάλε είναι αρκετά προβλέψιμο και κινείται στο ίδιο μήκος κύματος.
Η ένταση ανεβαίνει μεν αλλά όχι όσο θα έπρεπε για να υπάρχει η αναμενόμενη κορύφωση.

Υπάρχουν υπόνοιες ότι ο πατήρ είναι αλκοόλας αλλά δεν αποδεικνύονται έμπρακτα. Με 2-3 ποτήρια που πίνει δε μπορεί να το στηρίξει. Κρίμα

Ήπιων τόνων δραματικό θρίλερ με μια καλή ανατροπή, την οποία όμως δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο.
Δεν το λες και χάσιμο χρόνου, δε το λες και σούπερ.

Μπορείς να κάνεις τον κόπο να το παρακολουθήσεις αν ισχύουν τουλάχιστον δυο από τα παρακάτω:

1. Δε ψάχνεις για έργο τρόμου
2. Σου αρέσουν οι ήρεμες καταστάσεις.
3. 'Έχεις πιει καφέ
4. Σου αρέσει το πρωταγωνιστικό δίδυμο
5. Είσαι τόσο καμμένος όσο εμείς και τα βλέπεις όλα.