Girl House (2014)

Σκηνοθέτης: Trevor Matthews

Συγγραφέας: Nick Gordon

Παίζουν: Ali Cobrin, Adam DiMarco, Slaine 

Χώρα: Καναδάς

Budget: $1,500,000

Runtime: 99 min

Release: 2015

Απο το Imdb, για να καταλάβετε περι τίνος πρόκειται:

                     Αρχή ταινίας.

Νεαρός, ολίγον τι παχυλός, συνεβρίσκεται με νεαρές υπάρξεις, οι οποίες εχουν σαφείς περιέργειες, και θέλουν να τις ικανοποιήσουν, πλήν όμως με ολέθριες συνέπειες για την ψυχολογίαν του νεαρού φίλου μας.

Πού είναι το υπόλοιπο? χιχιχιχιχι χδ και νιάου.

Ο νεαρός, το παίρνει κατάκαρδα, φεύγει αναψοκοκκινισμένος απο την ντροπή, και εντός ολίγου, αποφασίζει να κάνει εξίσου ή και χειρότερα κοκκινισμένη την υπαίτια του αγιάτρευτου ψυχολογικού τραύματος που θα κουβαλάει για όλη του τη ζωή.

-Μα είμαι μια πριγκήπισσα...
-Γκαργιόλα είσαι ναουμ. Φάτη τώρα πουτανάκι.

Φάστ φοργουωρντ καμμια εικοσιπενταριά χρόνια ξερογώ.
Η πρωταγωνίστριά μας, κορίτσι τιμής και ήθους, του κατηχητικού και των καλογραιών, που εμαθε γραφή και ανάγνωση απο το σαβουάρ βίβρ...

Αν λόγω βλάβης HTML δέν εμφανίζεται το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας και μόνο αυτό, επικοινωνήστε με το τμήμα εξυπηρέτησης πελατών.

...αποφασίζει οτι ο καλύτερος τρόπος για να πληρώσει για τις σπουδές της, είναι να ξεβρακώνεται δημόσια, κατοικοεδρεύοντας στο Girl House, ενα σπίτι ΜπιγκΜπραδερικό με 1920 κάμερες που παρακολουθούν τις γκομενιτσοκάτοικους 24/7.

Απο πισίνα έως το πλυσταριό, μην και ερεθιστεί καμμια απο τη μυρωδιά του μαλακτικού και ρίξει μια μαλακία.

Ετσι θεωρεί, και κανεις δεν θα το πάρει χαμπάρι, (παρότι το σάϊτ είναι πρώτο σε θεάσεις) και δεν θα εχει παραβιάσει τον σαφή κώδικα τιμής της.

Yπ'όψιν, δέν δουλεύει η κάμερα στο θυροτηλέφωνο.

Nα σας συστήσω: Η Μαρίκα.

Μπρός της κρέμονται η Θέλμα και η Λουΐζ.

Εκεί, γνωρίζει και άλλες απο τις συγκατοίκους...

Να σας συστήσω: Η Μαρήθρα.

Πίσω της στη σέλλα πάνω ο Κάπτεν Κώλον.

Να σας συστήσω: Η Πσοκωλήθρα.

Πίσω της ενας τύπος που ηρθε για το καζανάκι.

Να σας συστήσω: Η Καβαλήθρα.

Απο κάτω της ο Θυρωρός. ΡΕ ποιός ειναι στην πόρτα?

Οι οποίες επιδίδονται στις καθημερινές τους εργασίες...

Χωρίς να δίνουν και μεγάλη σημασία στα γύρω τους τεκτενόμενα.

Χμμμ... Θα φανεί ρε γαμώ οτι δέν εκαμα κερί στην αμουσκάλη σήμερις?

Οπότε πιάνει ευθύς αμέσως δουλειά, ως ευσυνείδητος πολίτης, που θέλει να δεί τη χώρα να προοδεύει.

Συνδρομητής στο σάϊτ, ο συγκάτοικος του πρωταγωνιστή μας, τυπικός χομπίστας μαλάκας, που δείχνοντας του το νέο απόκτημα του σπιτιού, τον αφήνει μάλαξ, καθότι αυτή, ειναι το ερωτικό του ενδιαφέρον απο το δημοτικό. Του χε σκάσει και ενα φιλάκι στο μέτωπο σε μια σχολική γιορτή, και εκανε τρείς μήνες να πλύνει τα μούτρα του.

Παρακολουθεί όμως και ο μπούλης. με το ψευδώνυμο Λάβερμπόης. Και απ ότι φαίνεται αρέσκεται ιδιαιτέρως στην νέα ξεκωλομαζώχτρα της οικίας, σε σημείον εμμονής.

Η νεαρά μας, ευχάριστη και υποτακτική, ξεβυζώνεται για την ομήγυρην με χαρά, καθότι ευτυχώς δέν βλέπει φάτσες, γιατι αλλιως θα τρόμαζε και με τους δύο.

Καληνύχτα αγνωστοι μάλακες. Αυριο με λίγο περισσότερα βυζγιά.

Ο πρωταγωνιστής μας, βρίσκει την πρωταγωνίστριά μας, κάμει την πάπια αυτός οτι δέν εχει ιδέαν οτι ενώ την είχε Παναγία και εικόνισμα αυτή ξεβυζωνόταν σε αγνώστους για να βασανίσουν τον πέον τους, ποιεί την νήσσαν και αυτή και το παίζει ηθικό στοιχείο της κενωνίας, οτι και καλά θα σπουδάσει φιλοσοφία και μετά θα μονάσει, και όχι, δέν εχει σκοπό να μετράει τα κωλομέρια της κάθε μερα μην της ματιάσανε κανενα απο τα δύο αφού τα βλέπει όλος ο ντουνιάς.

-Σε είδα να ξεβυζώνεσαι μωρή πουτάνα της λάσπης κοκκινοχώματος.
-Πώς ρε τριμάλακα? Στις ειδήσεις? Μολόγα οτι μαλακιζεσαι στα ίντερνετς.

Προχορώντας, η σχέσις αναπτύσσεται, και δέν τελειώνει ούτε οταν εκείνος της λέει οτι δέν τρέχει μία, ξέρω οτι ξεβυζώνεσαι κάργα προς τέρψιν του φιλαυνανιζόμενου κοινού, εγώ σε παίρνω και έτσι, θα πάμε πίσω στο χουριώ και θα σε κάνω κυρά και νύφη, και θα κάμωμε ένα τσιμπούσι μεγαλύτερο και απαυτό που έγινε οταν η κόρη του Δασοφύλακα παντρεύτηκε το Γιο το Πάρεδρου.

Αργοτέρως, ενα εκ των λοιπών ξεκώλων της οικίας, αφου η δικιά μας της λεει δια την εμμονήν του Λαβερμπούγιου, τον θυμάται, όπως και μια ρήαλ φωτό του που της χε στείλει κάποτε. Υλικό δια δημόσιον διασυρμόν, τον οποίον πράττει πάραυτα, δίχως να συνυπολογίσει α) το οτι καίει την άλληνα, καθότι με εκείνη συνομιλεί ο εν λόγω τελευταίως, και β) οτι ΟΛΟ το σπίτι έχει κάμερες το φελέκι μου, και ο μαλάκας θα το δεί, και θα τα λάβει κράνα ισχυρώς.

Πράγμα το οποίο γίνεται βέβαια, αλλα εκει που περιμένεις είτε ο μπούλης να κλάψει γοερά και να χτυπιέται για το ρεζίλι του, είτε να απαιτήσει καμμιά συγγνώμη με δυνατή και στεντόρια φωνή, όπως και τα λεφτά του πίσω, γίνεται κάτι κατα τι πιό δραστικόν!!!

Για να μπεις μες το club, κάνε ντου / Για να ακούσεις το rap, κάνε ντου

Στον πορτιέρη ντουγρού, κάνε ντου / Στα μωρά που κοιτούν, κάνε ντου

"Πρόκειται για μια πάντα συνεχιζόμενη έρευνα, στον ερωτικό ψυχισμό της μονάδας, του ατόμου, που σάν νέος Οδυσσέας, ανάμεσα απο τις σύγχρονες συμπληγάδες πέτρες της σεξουαλικότητας και της ηθικής, ρωποπερπερηθρεί ανερυθρίαστα, με νοηματικά κενά, ενώ σκαρδαμύσσει χαριτωμένα σε μιά λούμπεν διανόηση, που τον θέτει a priori εκτός σεξουαλικής δράσης. Είναι μια γροθιά στην αστική στύση"

Νίνος Φενέκ Μικελίδης

Παρά την κριτική του συναδέλφου, η ταινία, δέν ειναι τόσο κακή όσο η σύντομη ανάλυσή του. Είναι ενα θρίλερ με μερικά Βυζγιά.

Η Μερικά Βυζγιά με λίγο Θρίλερ. Οπως το πάρει κανείς.

www.aidoion_on_the_plate.com

Το θέμα είναι κατα βάση κλισεδιά, ερωτευμένος πειραγμένος τύπος με πρόσβαση σε σφυριά, αλυσοπίργιονα, κλάρκ, γκρέιντερ, και μπράουνις σοκολάτας, βγαίνει απο την σιχαμένη υπόγεια τρύπα του για να εκδικηθεί κάτι.

Καλησπέρα. Ηρθα να εκδικηθώ την άτιμη κενωνία, που δέν μούδωκε και μένα Βυζγιά, αλλα απ ότι βλέπω, και με σένα
δέν παίξανε και τίποτα τρελλά χουβαρνταλίκια...

Και καλα που ο τύπος με τα περιττά κιλα και σβέρκο ικανού μεγέθους για προσγείωση Σινούκ εχει πρόσβαση σε σφυριά, αλυσοπίργιονα, κλάρκ, γκρέιντερ, και μπράουνις σοκολάτας, να είναι και χάκερ τζίνιους κιόλας? Και να χει ενα κινητό που ελέγχει τα πάντα?

Αλλα εδώ να μου πείς, επειδή το Atticus Institute έλεγε οτι είναι η μόνη περίπτωση Δαιμονισμου που παραδέχεται η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ορισμένοι το πήραν για αληθινό ντοκυμανταίρ!!!

ΑΑΑΑΑΑ...Πώς θα τουϊτάρω τώρα τον επερχόμενο θάνατο? #dead meat.

Τα βυζγιά της ταινίας λοιπόν, είναι και ευμεγέθη, και καλοσχηματισμένα. Δέν είναι τόσα ωστε να σε αποσπούν απο την κύρια υπόθεση του έργου, αλλα θα λέγαμε, την συμπληρώνουν ευχάριστα, προσδίδοντας μια ευχάριστη νότα, όπως ας πούμε το μαλακτικό στην μπουγάδα σας. 

-Πσστ, μας είπε μαλακιστικό αυτός?
-Μαλακτικό μωρή κουφή.

Άντρας: ΒΥΖΓΙΑ!!!
Γυναίκα: Χριστέ μου, τι ταπετσαρία!!!

Απο κεί και πέρα: Το σενάριο ειναι κλισεδιά του κερατά. ΔΕΝ απευθύνεται σε φάν του είδους. Απευθύνεται, σε (φάν των βυζγιών προφανώς, και) γενικό κοινό. Eξ ού και το 5,6 στο Imdb τη στιγμή που γράφεται το ρηβγιού. Και για γενικό κοινό λοιπόν, είναι μια χαρά εργάκι. Περνάς ευχάριστα το χρόνο σου, αν δέν είσαι συνηθισμένος ψιλοτρομάζεις και σε κανα δυό φάσεις, σου δίνει μια δοσούλα αγωνίας, και όλα καλά. Αν απο την άλλη είσαι φάν και απαιτήσεων, και άντρας, κοιτάς μόνο τα βυζγιά. Αν είσαι γυναίκα, κοιτάς μαλλιά και νύχια.

Σίριουσλι τώρα... Μετά απο τέτοια ενδελεχή ανάλυση, μετά απο τέτοιο φωτορομάντζο, είναι δυνατόν το θέμα "Βυζγιά" να χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση??? Το πολύ πολύ να το συνοψίσουμε σε πιό πραγματολογική βάσιν. Το έργο ΔΕΝ ειναι τσόντα, και ΔΕΝ σου πετάει και ενα βυζί ανα δέκα πλάνα έτσι για να υπάρχει. Αλλα εχει πολλές "ευχάριστες παρουσίες" (νεολογισμός για τα ξέκωλα) και που και πού πετάγεται και κανα κωλομάγουλο, έτσι για να μπαίνεις πιό μέσα στην υπόθεση.

Oπότε απλά σας αφήνουμε με μερικές φωτό Πρωταγωνίστριας και δευτεραγωνιστριών, το κατα δύναμιν, σεμνότερες.

Οκ, μετά απο τόσο θάψιμο και βυζγιά, ας το σοβαρέψουμε και λίγο, γιατι θα με πείτε και απο Ομοφοβικό έως αδελφή. Δεν αντιτίθεμαι στα Βυζγιά σε μια ταινία. Απλα δέν θελω να ειναι και πολύ πρώτο πλάνο, όταν είναι ταινία του είδους. Οταν πέφτει βυζί, πρεπει να ακούγεται ενα ΓΟΥΩΩΩΑΑΑΑΑΑ απο τη γαλαρία. Δέν πρέπει να είναι τόσο που να μην ακούς τίποτα.

Και λέγοντας αυτό, και με όλη τη σοβαρότητα που με διακρίνει, θα ΞΑΝΑπώ, οτι το έργο δέν βγήκε γιά φάν του είδους, αλλα για γενικό κοινό, ο σκηνοθέτης είναι καλός, έχει καλό ρυθμό, οι ερμηνείες είναι επίσης μια χαρά, οι "παρουσίες" πολύ άνω του μετρίου, δείτε το άφοβα για ενα ευχάριστο βράδυ, απλά μην περιμένετε να εκπλαγείτε απο το βάθος του σεναρίου, τις ανατροπές και την πρωτοτυπία.