Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Visions (2015)

Σκηνοθέτης: Kevin Greutert
Συγγραφείς: L.D. Goffigan, Lucas Sussman
Χώρα: ΗΠΑ
Release: 2015
Runtime: 82 mins
Καταλληλότητα:
HΠΑ: 18 Αυστραλία: 15
Σιγκαπούρη: 16 

Visions of success...

Ζεύγος νεαρών, αγρόν ηγοράζουν στις εσχατιές της Καλιφόρνιας, κομπλέ με αμπέλι, για να γίνουν οι Μπουτάρηδες της Καλιφόρνιας. Ήτοι να βγάλουν καλά κρασά, και άμα λάχει να πάνε και δια δήμαρχοι ένεκα ονόματος. Αυτά, με την κοπελιά γκαστρωμένη στο πρώτο τους παιδί, και ένα χρόνο μετά από ένα αυτοκινητιστικό που παραλίγο να της στοιχίσει την ζωή, όμως την γλύτωσε και στοιχίζοντας την ζωή ενός μικρού παιδιού, επιβάτου του άλλου του τουτού.
Τα έχουν βάλει όμως όλα πίσω τους, και παρότι τους ενοχλούν λίγο όταν κάθονται, προχωρούν χέρι χέρι στη ζήση αυτή...
Αγαπούλα, το όνειρό μας. Εγώ θα κυλιέμαι στις κοπριές και συ
θα μαγειρεύεις και θα γεννοβολάς!
Το θέμα είναι ότι από την αρχή που μετακομίζουν εκεί, η γκαστρωμένη νεανίς αρχίζει και βλέπει, ακούει, και αισθάνεται πράγματα.
Κακά πράγματα. Τα αποδίδει λίγο σε άγχος ένεκα πρόσφατης μετακόμισης και παντελούς αλλαγής τρόπου ζωής, και λίγο στις γκαστρωμενικές ορμόνες της που όπως είναι φυσικό έχουν βαρέσει Τίλτ.
Πλην όμως, εις μάτην...
Σέηταν Φάδερ, κάνε αυτό το κρεββάτι να βγάζει αγόρια...
Βάλε στην εξίσωση τώρα και την ντόπια Οινολόγο, εκδότρια Λίστας κρασιών που είναι πολύ πάουερ στα ντόπια τεκταινόμενα. Εκείνη σε ένα σουαρέ που κάμει το ζεύγος για να τους γνωρίσουν οι γείτονες, πάει μόνη μπρος από το κρεββάτι του ζεύγους και ψιλοσεληνιάζεται, προς μεγάλο κλάσιμο μεντών της οικοδεσποίνης.
Η οποία με το νεοσυσταθέν κολλητηλίκι της με έτερη γκαστρωμένη που γνώρισε στο γιόγκα κλάς, αρχίζουν να ψάχνουν την ιστορία του σπιτιού, που μετράει καμιά εκατοστή χρόνια στην πλάτη του.
Όλα δείχνουν ότι από τους πρώτους κιόλας ιδιοκτήτες, μέχρι τους προηγούμενους, αυτά τα φαινόμενα υπήρχαν.
Παραφυσικά όρθια φραγκοδίφραγκα.
Αν εμφανίζονται απο το πουθενά ΤΟ ΘΕΛΩ αυτό το σπίτι!!!
Έπιπλα και πράγματα κουνιόταν μόνα τους, περίεργες θεάσεις λίγο πιο πέρα από το σπίτι, εκεί που βρισκόταν το ορίτζιναλ, στο οποίο η ιδιοκτήτρια απηυδισμένη από τα παραφυσικά έφυγε βάζοντάς του φωτιά, κλπ.
Η γκαστρωμένη μας αρνείται να μπει σε φαρμακευτική αγωγή, όπως είχε μπει μετά το ατύχημά της λόγω κατάθλιψης και τύψεων για την απώλεια του μικρού παιδιού, και τα περίεργα κλιμακώνονται.
Όλα δείχνουν ότι κάποιος ή κάτι προσπαθεί κάτι να τους πει.
Αλλά τι?

Είναι μια ταινία της Blumhouse. Η οποία τα τελευταία χρόνια μας έχει δώσει και πολλές καλές ταινίες, και πολλά σουξέ. Τελευταία όμως, έχει μάλλον αποφασίσει να βγάλει φράγκα, και το ΄χει ρίξει στο εμπορικότερον. Το οποίο δέν είναι κακό από μόνο του αρκεί να τηρούνται κάποια στάνταρντς.
Εδώ, κατά βάση έχουμε περισσότερο ένα μεταφυσική θρίλερ παρά μια ταινία αμιγούς τρόμου. Ο σκηνοθέτης Kevin Greutert, είναι ο υπεύθυνος πίσω από σουξέ όπως το Saw VI, το Saw 3D, και το Jessabelle. Αρχικά Μοντέρ με μεγάλη και καλή πείρα, μεταπήδησε μάλλον επιτυχημένα στη σκηνοθεσία.
Ας τα πω όλα μαζί, αυτά που μου άρεσαν και αυτά που με ενόχλησαν στην ταινία, που είναι κάπως αλληλοσυγκρουόμενα, παρότι τελικά, η αίσθηση που μου άφησε η ταινία είναι καλή.
Το σενάριο λοιπόν! Το θέμα μου άρεσε πολύ. Ξεκινάει ως κλάσiκ κλισεδιά, αλλά σιγά σιγά περιπλέκεται και σε κάποια στιγμή ανατρέπεται όλο. Αυτή η ανατροπή, κάποιους ενδεχομένως θα τους απογοητεύσει. Αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ανατροπή κατ'εμε ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει και εδώ είναι καλή και παντελώς μη αναμενόμενη.
^ Η μαλάκω που ξέχασε τα κλειδιά της μέσα.
Το υπόλοιπο σενάριο? Όπως λέμε διάλογοι κλπ? Ως επί το πλείστον για πέταμα. Οι διάλογοι γραμμένοι στο γόνατο και μη πιστευτοί. Απλά μιλάνε για να γεμίσουν τον χρόνο. Μου 'δωσε την εντύπωση ότι έφτιαχναν τους διαλόγους την τελευταία στιγμή.
Το σενάριο έχει και κενά, όπως λέμε, βρίσκεται κάποιος κάπου εν αιθρία, άνευ λόγου και αιτίας, μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να υπάρξει κάποιος εκεί, εκείνην την ώρα.
Το ίδιο σενάριο όμως, που είναι γεμάτο οράματα και παραφυσικές θεάσεις της πρωταγωνίστριας, στα εξηγεί ένα ένα, αριστοτεχνικότατα στην τρίτη πράξη προς το φινάλε. Και τα εξηγεί αναλυτικά, ένα ένα, χωρίς να σου αφήνει το παραμικρό κενό για αυτά που έχεις ήδη δει.
Οι ερμηνείες τώρα.
Πάρε αυτό
...το ύφος...


...μέχρι τέλους της ταινίας.
...και κράτα το
Έχω έντονα την αίσθηση μηδενικής σκηνοθετικής οδηγίας.Η πρωταγωνίστρια στην προπαραγωγή άκουσε προφανώς ότι πρέπει να είναι σε όλο το έργο αγχωμένη, κατά συνέπεια φόρεσε ένα ύφος και το 'βγαλε μετά το πέρας των γυρισμάτων. Και οι ψιλοπαιδικοί διάλογοι δεν βοηθάνε.
Οι ηθοποιοί Guest Stars τώρα!
Βλέπεις στους Συμμετέχοντες τους εξής: Eva LongoriaJohn de Lancie και Jim Parsons.
Η γνωστή σε όλους Eva Longoria έχει λιγότερο από ένα τέταρτο χρόνο επί της οθόνης, ως η κολλητή της πρωταγωνίστριας από το παλιό σπίτι στο L.A, σε δύο σκηνές. Μπήκε για να μπει το όνομα και μόνο.
Ο John de Lancie, ο μυθικός πλέον Q του Star Trek TNG, ακόμα λιγότερο. Πάλι σε δύο τρείς σκηνές.
Με λένε Σέλντον, και είμαι ο γιατρός σου. Γδύσου.
Και ερχόμαστε στον Jim Parsons. Και αν αυτό το όνομα δεν σας θυμίζει τίποτα, σίγουρα σας θυμίζει κάτι το όνομα Sheldon Cooper από το γνωστό σε όλους The Big Bang Theory.Ο τύπος που σύμφωνα με το IMDb, ξεκίνησε από τα 60000$ ανα επεισόδιο στην πρώτη σεζόν αλλά έφτασε το 1,000,000$ στην τελευταία σεζόν ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ?
Μπροσούρες για μέντιουμ? Σκατά! που κρύβει τις τσόντες?
Εναν επαρχιακό γιατρουδάκο, σε ρόλο που και να έλειπε από την ταινία δεν θα άλλαζε τίποτα. Οι τηλεοπτικοί ηθοποιοί, είναι δύσκολο να μεταπηδήσουν στην μεγάλη οθόνη, όσο περίεργο και αν φαίνεται αυτό. (Αν δεν μεταπηδήσουν σε κινηματογραφική μεταφορά του σήριαλ που τους έκανε γνωστούς)

Γειά σας, μείναμε από εκτόπλασμα εδώ παραπέρα.


Ελπίζω αυτό να ήταν το θέμα, ή χάρη που χρώσταγε σε κάποιον, γιατί αλλιώς θα αρχίσω να αμφιβάλλω για τον τρόπο που χειρίζεται την καριέρα του.
Η ταινία  δεν ήταν κακή. Ο ρόλος του όμως, ως γνωστότατη φυσιογνωμία από την τιβί, ήταν!
Η ταινία έχει κυκλοφορήσει σε πάνω από 5 χώρες ήδη, αλλά όχι στην Αμερική. Μάλλον αναμένουν κάποιο καλό ντήλ είτε για VOD είτε για αίθουσες.
Αποτέλεσμα συνόλου?

Στην ταινία, μπορώ να βρω κάμποσα ψεγάδια, που δέν συνάδουν ούτε με τις προηγούμενες δουλειές του σκηνοθέτη, ούτε της εταιρίας παραγωγής. Η Ταινία είναι εμφανώς mainstream, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Καλό ή κακό.
Μέχρι και στο μοντάζ βρήκα πολλά ψεγάδια, πράγμα που θα ήταν ανεπίτρεπτο για μοντέρ, παρότι έκανε ο ίδιος το μοντάζ όπως σε άλλες ταινίες του π.χ το Jessabelle που σε αυτόν τον τομέα έστω, ήταν μια χαρά.
Περιμένω συνήθως μια δυο μέρες να κατακάτσει στο μυαλό μου μια ταινία πριν ασχοληθώ με το ρηβιού. Εκτός αν έχω ενθουσιαστεί πολύ. Και περιμένω για να δω τελικά τί αίσθηση μου έχει αφήσει, καθότι τείνω να δίνω έμφαση στα τεχνικά ή αισθητικά ελαττώματα όταν την βλέπω με αποτέλεσμα να την βαθμολογώ ίσως άδικα.
Μισοφωτισμένη καράφλα...
Κόβει το αίμα από άντρες, γυναίκες και παιδιά.
Έτσι και εδώ, από το 2/5 που αποφάσισα αμέσως μετά το τέλος της ταινίας, ανέβηκα στα 3/5, γιατί παρά τα όποια ελαττώματα, το έξυπνο σενάριο υπερισχύει στη μνήμη μου και τα ταπώνει. Δεν παραβλέπονται, και αν η ταινία ήταν λιγότερο mainstream, με την συνεχόμενη μουσική που σε οδηγεί σε jumpScarιές, θα έπαιρνε και περισσότερο, αλλά ως έχει, είναι άλλη μια "καλή" ταινία που βγήκε φέτος.
Περιμένοντας το επόμενο αριστούργημα που θα μας κάνει να μείνουμε με το στόμα ανοιχτό, αυτή εδώ η ταινία, θα μας γεμίσει ευχάριστα στον χρόνο αναμονής.

4 σχόλια:

  1. egoo thaa tiss evassa 2 staa 5 kaii polii einaii.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλη ταινια. Δε της φανηκε απο την αρχη αλλα το τελος μου αρεσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Oi h8opoioi gia ta mpaza alla h ypo8esh esose tn tainia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πρωταγωνίστρια νομίζω ήθελε να σπασει το ρεκόρ του Richard Gere που μπορει να γυρίσει ταινία με ΕΝΑ υφος και ΜΟΝΟ. Αλλα η υπόθεση ήταν καλή. Ταινία που φωνάζει για ΚΑΛΟ ρημέηκ.

      Διαγραφή