Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

The Final Girls (2015)


Director: Todd Strauss-Schulson
Writers: M.A. Fortin, Joshua John Miller
Stars: Taissa Farmiga, Malin Akerman, Adam DeVine,
Alexander Ludwig, Nina Dobrev, Alia Shawkat
Country: USA
Release: 2015
Runtime: 88 min
Parents Guide: PG-13 (USA)

Ποια κορίτσια θα παραμείνουν ζωντανά;

Τρία χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο της ηθοποιού Amanda Cartwright, η κόρη της Max έχει ακόμα νωπές αναμνήσεις. Έτσι, συμφωνεί απρόθυμα να ακολουθήσει την παρέα της στον κινηματογράφο για να παρακολουθήσουν μια ειδική προβολή αφιερωμένη στη μνήμη της.
Αλλά η βραδιά θα είναι μάλλον πιο περιπετειώδης απ' ότι φαντάζονταν.


Το έργο που θα δουν είναι ένα κλασσικό slasher του 1986.
Λέγεται Camp Bloodbath!


Η υπόθεση του αναμενόμενη. Παρέα νέων που είναι υπεύθυνοι κατασκήνωσης, ετοιμάζονται για τρελό γλέντι αλλά τους επιτίθεται τι άλλο, σχιζοφρενής δολοφόνος! H μητέρα της Max υποδύονταν μια χαζή - ξανθιά με κιθάρα που εννοείται ότι πέθαινε τη στιγμή που ετοιμάζονταν να κάνει σεξ.

Ποιος μαλάκας διάλεξε ταινία; 
Η προβολή αρχίζει αλλά εκεί που ο δολοφόνος ξεπετιέται στο πανί και ξεκινάει η διασκέδαση, πιάνει ο κινηματογράφος φωτιά.
Η έξοδος μπλοκάρει και η Max με την παρέα της, στην προσπάθεια τους να διαφύγουν, περνούν μέσα από την οθόνη.
Όμως αυτό έχει ως αποτέλεσμα....να παγιδευτούν μέσα στην ταινία που έβλεπαν!
Μιλάμε λοιπόν για μεγάλη γκαντεμιά.
Το να εγκλωβιστείς σε μια ταινία είναι ένα πράγμα αλλά θα μπορούσαν να έβλεπαν τσόντα, εκπομπή μαγειρικής ή ακόμα και αισθηματική κομεντί. Slasher έπρεπε να βλέπουν;;;

Τα κινητά στη δεκαετία του 80 δεν είχαν σήμα. Γιατί άραγε; 
Tώρα πλέον βρίσκονται πίσω στη δεκαετία του 80, μαζί με τους χαρακτήρες του Camp Bloodbath και το χειρότερο είναι ότι πρέπει να συνεργαστούν μαζί τους για να αντιμετωπίσουν τον παρανοϊκό δολοφόνο.
Η Max έχει την ευκαιρία να ξαναδεί τη μητέρα της ζωντανή, όμως σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας εκείνη πεθαίνει...
Θα καταφέρουν άραγε να ξεφύγουν και να γυρίσουν πίσω στην πραγματικό κόσμο ή θα καταλήξουν και εκείνοι θύματα;


Δεν νομίζω να υπάρχει horror fan που να μην έχει αγαπήσει έστω κάποια από τα slashers των 80s.
Ειδικά όσοι τα είδαμε σε τρυφερή ηλικία, αναπολούμε τις στιγμές που μαζευόμασταν σε σπίτια με παρέα, μπύρες, ένα πακέτο τσιγάρα ανά 6 άτομα και μπόλικα φουντούνια (που λεφτά για πίτσα)
Τα αγοράκια για να δουν κινηματογραφικά βυζγιά και να πάρουν αγκαλιά την γκομενίτσα που φοβόταν, τα κοριτσάκια για να προσποιηθούν ότι φοβούνται και να φάνε κανένα φουντούνι παραπάνω την ώρα που δεν έβλεπε κανείς και πάει λέγοντας.
Ποιος λοιπόν δεν θα ήθελε να δει μια ταινία - φόρο τιμής στα φιλμ εκείνης της εποχής;


Το Final Girls είναι μια κωμωδία τρόμου σκηνοθετημένη από τον Todd Strauss-Schulson, που μπορεί να έχει ασχοληθεί έως τώρα περισσότερο με την τηλεόραση αλλά φαίνεται ότι έχει εμπειρία στο είδος.
Το καστ περιλαμβάνει γνωστούς ηθοποιούς όπως οι Taissa Farmiga Malin AkermanThomas Middleditch και Adam DeVine. Δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση με το Final Girl που κυκλοφόρησε επίσης το 2015, γιατί η μόνη σχέση που έχουν είναι ότι ο ηθοποιός Alexander Ludwig έπαιξε και στα δυο.
Θα του άρεσε το όνομα φαίνεται.

Το κρέας μπαίνει πάντα στην κατάψυξη τυλιγμένο με μεμβράνη.
Μα κανείς δε σκέφτεται τους κανόνες υγιεινής; 
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη μια παρωδία των ταινιών τρόμου.
Πρόσφατο παράδειγμα το Cabin in the Woods, ένα από τα πιο επιτυχημένα φιλμ της τελευταίας δεκαετίας κυρίως λόγω του ευρηματικού του σεναρίου.
Εδώ τα πράγματα είναι σαφώς διαφορετικά, αφού η κεντρική ιδέα είναι η επιβίωση μέσα σε ένα τυπικό shlasher της εποχής, που διαθέτει τρόμο, αγωνία και πολλά κλισέ!

Τα μούσκουλα σου με ζαλίζουνε και την καρδιά μου συγκλονίζουνε. 
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από κλισέ των 80s!
Τους χαρακτήρες που ήταν επιεικώς ηλίθιοι ή το γεγονός ότι πέθαιναν πάντα με σειρά προτεραιότητας;
Το αστείο του πράγματος είναι ότι βάζαμε στοίχημα για το ποιος θα πεθάνει πρώτος και ακόμα αναρωτιέμαι, γιατί μπαίναμε σε αυτή τη διαδικασία αφού η σειρά ήταν γνωστή...
Πρώτα το ξέκωλο, ακολουθούσε ο αθληταράς-γαμήκουλας, o νερντ, η χαζογκομενα και πάντα τελευταία η παρθένα, που έπαιζε να τη βγάλει και καθαρή.

Συμπερασματικά οι ταινίες της εποχής είχαν και κοινωνικό μήνυμα...το σεξ σκοτώνει!
Ο δολοφόνος από την άλλη δεν πέθαινε ποτέ. Δε πα να τον μαχαίρωναν, να τον πυροβολούσαν, να τον έκαιγαν, να του τηγάνιζαν το πάγκρεας, εκείνος παρέμενε ντούρος και ετοιμοπόλεμος.
Και το σημαντικότερο; Εμφανίζονταν πάντα από το πουθενά! Ήξερε ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται τα θύματα και τσούπ, ξεφύτρωνε μπροστά τους σαν βασιλομανίταρο. Μιλάμε για 6η αίσθηση όχι αστεία.

Θέλω να γίνω Jason στη θέση του Jason
Βέβαια στην συγκεκριμένοι περίπτωση, οι ήρωες δεν έχουν να πολεμήσουν μόνο τον δολοφόνο.
Αφού βρίσκονται μέσα σε ταινία πρέπει να αντιμετωπίσουν τα flashback, το slow motion και τα γράμματα των τίτλων. Ακούγεται περίεργο; Και που να το δείτε!

Καλύψου μωρή μάνα και θα μου φας όλους τους γκόμενους
Το αποτέλεσμα είναι φρέσκο, με γρήγορο ρυθμό και πολλές χιουμοριστικές στιγμές.
Επιπροσθέτως διαθέτει και κάποιες συναισθηματικές πτυχές, καθώς μέσα από τη σχέση μητέρας-κόρης παρουσιάζεται ο πόνος της απώλειας, οπότε οι ευαίσθητες υπάρξεις μπορούν να αναθαρρήσουν.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα που δε το λες μικρό και ακούει στο όνομα PG 13.
Με λίγα λόγια ελάχιστο αίμα, καθόλου γυμνό, προσοχή στο λεξιλόγιο και τα συναφή.

Δολοφόνε πες τυρί μόλις βγει το πουλάκι
Εδώ χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία να απογειωθεί το φιλμ γιατί όπως και να το κάνουμε, slasher χωρίς πολύ gore είναι πίτσα χωρίς πολύ τυρί. Τρως με ευχαρίστηση αλλά κάτι σου λείπει.
Σίγουρα δεν ευθύνονται οι δημιουργοί αφού είναι γνωστό ότι μια ταινία παίρνει πολύ πιο εύκολα διανομή στην Αμερική αν είναι κατάλληλη για ανηλίκους.
Όμως είναι κρίμα γιατί το σύνολο θα ήταν πολύ καλύτερο αν βλέπαμε και κανέναν αποκεφαλισμό παραπάνω.
Έτσι για το καλό βρε αδελφέ!


Παρέα νέων πάει σε κατασκήνωση και δεν θα είχε ποτό; Αλλά θα σταθώ μόνο σε ένα απαραίτητο αξεσουάρ που πρέπει να έχει κάθε σινεφίλ μαζί του στον κινηματογράφο. Προσωπικά παίρνω φλασκί από το σπίτι γιατί αν αρχίσω τις μπύρες από το κυλικείο θα πρέπει να σηκώνομαι ανά μισή ώρα. Όμως το μπουκάλι έχει άλλη χάρη.

Ο ορισμός της προνοητικότητας 


Μια από τις καλύτερες κωμωδίες τρόμου της χρονιάς. Χάνει πόντους από την έλλειψη gore αλλά κερδίζει από το πρωτότυπο σενάριο και τις διασκεδαστικές στιγμές.
Το περιμέναμε λιγότερο μελοδραματικό και με περισσότερο αίμα, όμως και έτσι βλέπεται πολύ ευχάριστα. Αν λοιπόν νοσταλγείτε τα slashers της δεκαετίας του 80, μαζευτείτε με παρέα, μπύρες, τσιγάρα, φουντούνια και δείτε το. (εξακολουθεί να ισχύει το ''που λεφτά για πίτσα'')
Και μετά χτυπήστε και ένα Παρασκευή και 13 για να δέσει το γλυκό.

2 σχόλια:

  1. Τις ίδιες ταινίες με την ίδια σειρά βλέπουμε ρε πούστη μου; Το είδα προχθές, και ενώ ξεκίνησε γαμώ, με την έξυπνη ιδέα του (αν και την έχουμε ξαναδεί στο Last Action Hero και αλλού) και το πετυχημένο χιουμοράκι του, άρχισε σιγά, σιγά, να πέφτει (όπως η πούτσα στο χαμούρεμα, όταν παραμένει χαμούρεμα και δεν προχωράει στο ψητό), λόγω έλλειψης αίματος και αντικατάστασης του χιούμορ με τη συγκίνηση. Όπως ακριβώς τα γράψατε δηλαδή. Συμφωνώ και επαυξάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 1. Οι ίδιες ταινίες με την ίδια σειρά είναι καρμικό (μαλακίες απλά τα βλέπουμε όλα) 2. Η πούτσα στο χαμούρεμα δε ξέρω πως πέφτει (μαλακίες ξέρω) 3. Τουλάχιστον βλέπονταν και ευτυχώς βγήκαν τώρα τελευταία μερικές καλές, γιατί οι περισσότερες από την αρχή της χρονιάς ήταν κάτω του μετρίου (μαλακίες σκέτες δηλαδή)

      Διαγραφή