Knock Knock (2015)

Director: Eli Roth
Writers: Eli Roth, Nicolás López, Guillermo Amoedo,
Anthony Overman, Michael Ronald Ross
Stars: Keanu Reeves, Lorenza Izzo, Ana de Armas,
Ιgnacia Allamand, Aaron Burns
Country: USA
Release: 2015
Runtime: 99 min
Parents Guide: R (USA)

Ποτέ μην ανοίγεις τη πόρτα σε αγνώστους...

Ο Evan είναι ένας χαρωπός οικογενειάρχης.
Τα έχει όλα, γυναίκα, παιδιά, σκυλιά, ωραίο σπίτι.
Αλλά ως αρχιτέκτονας έχει και πολύ δουλειά οπότε δεν πηγαίνει με την οικογένεια του για σαββατοκύριακο στη θάλασσα και μένει μόνος να δουλέψει. Όχι όμως για πολύ...

Είμαστε δυο βρεγμένες ξέκωλες που χτυπήσαμε την πόρτα σου.
Όχι δεν είναι σενάριο από τσόντα, από ταινία τρόμου είναι!  

Εκεί που μοχθεί για το μεροκάματο με τη μουσική τίγκα - και εμείς απορούμε πως καταφέρνει να συγκεντρώνεται - χτυπάει το κουδούνι. Ο Evan δεν περιμένει κανέναν οπότε αρχίζει να αναρωτιέται.
Να είναι η γειτόνισσα που έφερε πίσω το τάπερ; Να είναι τίποτα μάρτυρες του Ιεχωβά; Ο Σάκης ο υδραυλικός; Αμ δε!
Είναι δυο βρεγμένες γκομενίτσες που του ζητούν βοήθεια γιατί χάθηκαν.

Σταματήστε είμαι νυμφευμένος
(όνειρο ζω μη με ξυπνάτε) 

Ο αθώος και απονήρευτος Evan τις αφήνει να μπουν στο σπίτι και να καλέσουν ταξί.
Μέχρι να έρθει, προσπαθεί να τις περιποιηθεί και να τις κάνει να νιώσουν άνετα. Φτιάχνει τσάι, βάζει μουσική, τους στεγνώνει τα ρούχα και το κινητό σε ρύζι(;) και γενικά κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να είναι καλός οικοδεσπότης.
Αλλά τα αναίσχυντα θηλυκά έχουν σκοπό να τον αποπλανήσουν! Εκείνος αρχικά προσπαθεί να αντισταθεί αλλά τελικά θα υποκύψει στον πειρασμό και θα ενδώσει.
Όμως την επόμενη μέρα θα καταλάβει ότι πρέπει να πληρώσει ένα τεράστιο τίμημα για την απιστία του.
Οι δυο γυναίκες δεν πρόκειται να φύγουν έτσι εύκολα και θα μείνουν μαζί του μέχρι να του κάνουν τη ζωή κόλαση.

To σενάριο της νέας ταινίας του Eli Roth βασίζεται στο Death Game, ένα όχι και τόσο γνωστό b-movie του 1977. Μάλιστα σε εκείνη τη ταινία πρωταγωνιστούσαν δυο παραγωγοί του Knock Knock, η Colleen Camp και η Sondra Locke.
Η ιστορία ασχολείται με την εξερεύνηση των ορίων της ηθικής. Άραγε πόσο εύκολα ένας παντρεμένος άντρας που αγαπάει την οικογένεια του θα ενδώσει σε έναν πειρασμό; Έπειτα θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αλλά πόσο σοβαρές θα είναι αυτές;

Και τώρα θα σας διαβάσω Λουκυ Λουκ 

Όμως εδώ υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι...Έτσι όπως παρουσιάζεται ο πειρασμός στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να μην ενδώσει κάποιος! Μπουκάρουν δυο τύπισσες στο σπίτι σου, τσιτιδώνονται και στην ουσία σε βιάζουν.
Πόσο φυσιολογικό είναι να καταφέρεις να αντιδράσεις και να τις αποφύγεις;
Αν δεν είσαι gay απλά δεν μπορείς!
Είναι σαν να κάνεις δίαιτα, να σε έχει κόψει η πείνα και να χτυπήσει ξαφνικά η πόρτα. Ανοίγεις, σου σκάσει μια πίτσα με έξτρα λιωμένο τυρί στη μούρη και σου λένε ότι είναι δώρο! Ε μπορείς να αντισταθείς;;;

Κρατάω δυο φονικά όπλα, ένα μαχαίρι και ένα τηγάνι.
Είδε κανείς το μπέικον;

Το σενάριο λοιπόν προσπαθεί να έχει ηθικό δίδαγμα, αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς γιατί δεν σε αφήνει να αμφιβάλλεις στιγμή για τους ρόλους του θύτη και του θύματος.
Ο πρωταγωνιστής παρουσιάζεται ως γκαντέμης που έμπλεξε με δυο σαλεμένες και θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για να μπαίναμε στην διαδικασία να κρίνουμε την πράξη του.
Ως αποτέλεσμα, δεν δικαιολογούνται καθόλου τα κίνητρα των δυο γυναικών.
Αυτό δεν θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα αν δεν γινόταν κατά τη διάρκεια της ταινίας καμία προσπάθεια να εκλογικευτεί η συμπεριφορά τους. Το κακό είναι ότι γίνεται και ειδικά προς το φινάλε...

Δυστυχώς τα προβλήματα του σεναρίου δεν τελειώνουν εδώ. Υπάρχουν κενά και γεγονότα που αιωρούνται ενώ θα έπρεπε να δοθεί κάποια εξήγηση. Για παράδειγμα οι τύπισσες σε κάποια φάση προσπαθούν να καλύψουν τα ίχνη τους. Λογικό είναι θα μου πείτε. Μόνο που υπάρχει ένας μάρτυρας που τις είδε, ένα βίντεο που τις αποτυπώνει σε τρυφερές στιγμές και επιπλέον, έχουν γεμίσει τον κόσμο με δακτυλικά αποτυπώματα!

Η ευφυΐα μας σκοτώνει  

Πέρα από το αδύναμο σενάριο σας έχω και άλλη μια έκπληξη!
To Knock Κnock είναι ένα exploitation...με καθόλου gore! H ταινία κρίθηκε ακατάλληλη στην Αμερική και σε κάποιες άλλες χώρες, όχι όμως εξαιτίας της βίας που περιείχε αλλά για το γυμνό και τις σεξουαλικές σκηνές. Είναι μάλιστα πραγματικά αστείο το γεγονός ότι στη Γαλλία που δεν έχουν τέτοια θέματα, είναι ακατάλληλη για παιδιά κάτω των 12 ετών!

Θα σου χαλάσω και το σαλόνι μετά, είμαι αδίστακτη στα βασανιστήρια. 

Αν τώρα αναρωτιέστε πως γίνεται να υπάρξει exploitation για 12χρονα, δείτε την ταινία για να το ανακαλύψετε!
Τα βασανιστήρια που υποβάλλουν οι γκομενίτσες τον πρωταγωνιστή μπορεί να είναι αναίμακτα αλλά είναι πολύ βάρβαρα...
Του κάνουν χάλια την κουζίνα, τρώνε το φαί του, τον δένουν, τον ξεκουφαίνουν με μουσική και άλλα τέτοια αποτρόπαια πράγματα.

Βλέπουμε προφανώς μια προσπάθεια του σκηνοθέτη να αποστασιοποιηθεί από ταινίες τύπου Hostel, με τις οποίες το κοινό τον έχει συνδέσει.
Αλλά για να πετύχεις κάτι τέτοιο επιλέγεις άλλου είδους φιλμ, για παράδειγμα ένα ghost story.
Δε βάζεις τον θεατή στη διαδικασία να περιμένει gore και τελικά να βλέπει το μικρό σπίτι στο λιβάδι με λίγη τσόντα.
Ίσως εάν υπήρχε η κατάλληλη ατμόσφαιρα και ένας ρυθμός ικανός να μας κρατήσει σε εγρήγορση, να αντισταθμίζονταν κάπως η απουσία του αίματος και να σώζονταν η κατάσταση.

Όμως στην πράξη, οι στιγμές έντασης δεν επαρκούν για να δημιουργήσουν την απαιτούμενη αγωνία για την τύχη του πρωταγωνιστή.
Και ενώ το πρώτο μισό της ταινίας αναλώνεται στην γνωριμία του Evan με τις δυο σαλεμένες, η συνέχεια δημιουργεί κάποιες προσδοκίες για δράση που δεν έρχεται όμως ποτέ.

Βασανίζομαι...

Άφησα για το τέλος το πιο πονεμένο κομμάτι, τις ερμηνείες! 

Η Ana de Armas και η  Lorenza Izzo, που μάλιστα είναι και γυναίκα του Roth δεν πείθουν τόσο για σχιζοφρενείς. Θα έπρεπε να υπήρχε μεγαλύτερη γυαλάδα στο μάτι για να μιλάμε για μια καλή απόδοση του ρόλου, όμως και έτσι είναι τουλάχιστον ανεκτές. 

Λοιπόν Keanu, πας στη κουζίνα και πίνεις σουμάδα
Προσπάθησε να είσαι χειρότερος ηθοποιός ακόμα και απο εμένα

Αυτός που είναι εντελώς κακός είναι ο Keanu Reeves  Ερμηνεύει το χαρακτήρα του άοσμα και σε ορισμένες φάσεις αγγίζει τα όρια του γελοίου. 

Όμως για να είμαστε δίκαιοι, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ευθύνεται μόνο ο ηθοποιός.

Αυτός που πρέπει να δώσει τις κατευθυντήριες οδηγίες είναι ο σκηνοθέτης, ώστε να υπάρχει στην ερμηνεία το αποτέλεσμα που επιδιώκει. 

Εδώ απ' ότι φαίνεται αυτές οι οδηγίες δε δόθηκαν σωστά ή απλά δε δόθηκαν ποτέ! 

Υπήρχε τελικά τίποτα καλό σε αυτή τη ταινία; Κάποιες χιουμοριστικές στιγμές και 2-3 σκόρπιες φάσεις που μας κράτησαν την προσοχή. Εννοείται ότι δεν επαρκούν για ένα καλό αποτέλεσμα.

Δε περιμέναμε κάτι αξιόλογο, αλλά δεν φανταζόμασταν ότι θα δούμε και κάτι τόσο ανέμπνευστο.
Το Knock Knock δε θα μπορέσει να ικανοποιήσει ούτε το γενικό κοινό στο οποίο απευθύνεται. Έχει ανούσιο σενάριο που δε καταλήγει πουθενά, προβλήματα στο ρυθμό και κακές ερμηνείες.
Βλέπεται σε φάση που βαριέσαι οικτρά και θες να παρακολουθήσεις κάτι αντί να κοιτάς τον τοίχο. Επίσης, αν εξαιρέσεις τις σεξουαλικές σκηνές, είναι ότι πρέπει για τα παιδιά που έχουν βαρεθεί τις ταινίες του Disney.
Ευτυχώς που τα μη εμπορικά horror είναι σκάλες ανώτερα. Αλλιώς θα αρχίζαμε όλοι τις αισθηματικές κομεντί....