I Spit on Your Grave: Vengeance is Mine (2015)

Director: R.D. Braunstein
Writer: Daniel Gilboy
Stars: Sarah Butler, Gabriel Hogan, Doug McKeon, Karen Strassman,
Jennifer Landon, Bobby Reed.
Country: USA
Release: 2015
Runtime: 87min

Η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο.
Όπως και ο ταραμάς.

Η Τζένιφερ μετά τα τραγικά γεγονότα που έζησε προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Έχει αλλάξει πόλη και έπιασε δουλειά σε γραφείο, αλλά οι μνήμες του βιασμού την στοιχειώνουν.
Φυσικά το γεγονός ότι ξεπάστρεψε τους βιαστές της δε παίζει κανένα ρόλο, αφού η αστυνομία δεν κάνει τον κόπο να τη ψάξει.
Πως γίνεται αυτό;
Είναι έξυπνη και έχει αλλάξει όνομα...τόσο απλά!

Μπορώ να έχω κάτι σε πάπλωμα γιατί έβαλε μια ψύχρα;
Βεραμάν αν είναι εύκολο γιατί με φωτίζει. 

Η γυναίκα που πριν λίγο καιρό έβγαλε τα άντερα από τους βιαστές της και τους τα έβαλε στον κώλο... είναι πλέον μια ευάλωτη κορασίς.
Το πρωί πηγαίνει σε ψυχοθεραπεύτρια για να τη βοηθήσει να πάρει τα πάνω της. Σημειωτέον ότι εκεί φοράει πάντα κουβέρτα γιατί το γραφείο έχει dress code. Το βράδυ τρέχει σε μια ομαδική θεραπεία που συντονίζει μια κοιμισμένη ψυχολόγα, που μοιάζει να βγήκε κατευθείαν από τον εσπερινό.

Καλησπέρα, είμαστε οι βιαστές των Κάτω Πετραλώνων.
Καλωσορίσατε στην περιοχή μας 

Όμως η αθώα Τζένιφερ φοβάται πλέον να κυκλοφορεί μόνη.
Είναι γνωστό εξάλλου, ότι όλοι οι άντρες στην Αμερική βγαίνουν από το σπίτι με τον φιρφιρίκο ετοιμοπόλεμο και ναι, όλοι την βλέπουν και παθαίνουν ντουβρουτζά.
Οι περαστικοί, ένας συνάδελφος από τη δουλειά, ένας άστεγος και κάτι ξεκάρφωτοι τύποι, που φαίνεται ότι μπήκαν την τελευταία στιγμή για να υπάρχουν περισσότεροι υποψήφιοι βιαστές και να γίνει μπούγιο.
Ίσως να ήταν και μέλη του συνεργείου που ζήτησαν αύξηση και τους είπαν να εμφανιστούν στην ταινία για να βγάλουν το κατιτίς παραπάνω.
Κανείς δε ξέρει.

Τα βρακιά σου ή τη ζωή σου.

Εξάφνου, η ζωή της Τζένιφερ αλλάζει προς το καλύτερο.
Στην ομαδική θεραπεία θα γνωρίσει μια επίσης βιασθείσα την Marla, που εκτός από δυναμικός χαρακτήρας είναι και κάκιστη ηθοποιός.
Μαζί, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα κηρύξουν πόλεμο εναντία στα ποταπά ρσενικά.
Στην αρχή η Τζένιφερ - που υπενθυμίζω, έβγαλε τα άντερα από τους βιαστές της και τους τα έβαλε στον κώλο - διστάζει να ακολουθήσει. Αλλά η φίλη της την πείθει και ξεκινούν με ανεξέλεγκτη μανία να βρίζουν, να ξεβρακώνουν και να κλέβουν πορτοφόλια...

Όμως οι ευτυχισμένες μέρες δε θα κρατήσουν για πολύ γιατί η Marla βρίσκεται δολοφονημένη.
Η αστυνομία προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο αλλά η Τζένιφερ δεν τους έχει εμπιστοσύνη.
Έτσι, θα ξεχάσει ότι από την αρχή της ταινίας το παίζει αθώα ύπαρξη και θα αποφασίσει να πάρει ξανά τον νόμο στα χέρια της. Μια δολοφονική έξαψη βγαίνει από τα σωθικά της και βάζει σκοπό της ύπαρξης της να εξαφανίσει κάθε δείγμα βιαστή που κυκλοφορεί διαθέσιμο....

I Spit on Your Grave λοιπόν νούμερο τρίο και καταϊδρωμένο. Σύμφωνα με τα στατιστικά των sequels, δεν περιμένεις πολλά πράγματα, αλλά ελπίζεις να δεις κάποιες καλές στιγμές για να περάσει όμορφα η ώρα.
Θεωρώ ότι σε αυτό το κομμάτι η ταινία πέτυχε το σκοπό της και προσωπικά πέρασα πολύ ευχάριστα.
Όχι όμως επειδή είδα κάτι καλό, αλλά επειδή ήταν τόσο κακό που προκαλούσε γέλιο!

Ω Βούδα, συ το απόλυτο φως συγχώρεσε τις αμαρτίες μου. 

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σκηνοθέτης ο R.D. Braunstein και αυτή είναι η επόμενη δουλειά του μετά το επικό 100 Degrees Below Zero της Asylum.
Το σενάριο έχει επιμεληθεί ο Daniel Gilboy, που συμμετείχε στην παραγωγή στο I Spit on Your Grave του 2010, καθώς και στο I Spit on Your Grave 2 του 2013.
Το σίγουρο είναι ότι  και οι δυο κοπάναγαν τσίπουρα ξεροσφύρι πριν από κάθε γύρισμα.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα είχαν δει το αποτέλεσμα.

Τι εννοείς όταν λες ότι δεν μπορώ να κυκλοφορήσω έτσι στο δρόμο;
Αφού το γράφει το σενάριο. 

Η ταινία είναι γεμάτη σκηνοθετικά λάθη και σεναριακά κενά. Τόσο γεμάτη που είναι έτοιμη να σκάσει, σαν τον μπάρμπα μου από το Αγρίνιο όταν βάζει κάτω τις γουρουνοπούλες. Αυτό φυσικά γίνεται αντιληπτό και από την περίληψη, αλλά άλλο να το διαβάζεις και άλλο να το βλέπεις.
Υποτίθεται ότι παρακολουθούμε την συνέχεια του πρώτου I Spit on Your Grave.
Όμως η ιστορία δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να πει οπότε γίνεται μόνιμα προσπάθεια να ροκανιστεί ο χρόνος.

Είμαι ο βιαστής νο12. Να σε βιάσω 2 λεπτά μέχρι να έρθει το λεωφορείο;

Χαρακτήρες που δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης εμφανίζονται από το πουθενά για να πουν μερικές ατάκες και να φύγουν όπως ήρθαν. Συνεδρίες ψυχανάλυσης που υπάρχουν γα να αναμασούν τα ίδια και φλας μπακ ατάκτως σκορπισμένα. Γενικά άσχετα πράγματα χωρίς καμία συνοχή.  Όσο για τους διαλόγους, αναρωτιέμαι πραγματικά αν αυτός που τους έγραψε έκανε πλάκα
Αν ναι. έχει πολύ χιούμορ!

Δεν θα σε διακορεύσω, Η τιμή της γυναικός είναι η προίκα της. 

Παραθέτω αυτούσια συζήτηση της Τζένιφερ με τύπο που τη γουστάρει (και φυσικά ενδόμυχα θέλει να τη βιάσει)
-Τύπος: Θες να βγούμε;
-Τζένιφερ: ΌΧΙ
-Τύπος: Να ξέρεις, δε θέλουν όλοι οι άντρες να σε ρίξουν στο κρεβάτι.....!!!!
Αυτή είναι ατάκα 35 χρόνου σε 35χρονη και όχι, δεν έχει ιδέα για την περιπέτεια της για να υπάρχει δικαιολογία!
Δεν το είπε 15χρονος σε 15χρονη την ώρα της χημείας ούτε είναι απόσπασμα από ''Αγάπησα και πόνεσα'' του 1963 με τον Νίκο Ξανθόπουλο και την Άτζελα Ζήλια.

Για να μην είμαστε άδικοι όμως, υπήρξαν μερικές στιγμές στο δεύτερο μέρος που ήταν καλές. Συγκεκριμένα ένας ακρωτηριασμός και ένας σωλήνας σε ευαίσθητο σημείο.
Επιπλέον το φινάλε δεν ήταν κακό, αν και υπήρχε μια αστοχία με ένα μικρό twist που δε δικαιολογούνταν με βάση το μακιγιάζ σε προηγούμενες σκηνές...

Έβαλα κάτι πρόχειρο και πήρα και το σάκο μου για να πάω εκδρομή. Άκουσα για μια καλή ταβέρνα στη Λούτσα. 

Όμως και τις καλές στιγμές, δε μπορείς να τις απολαύσεις όσο θα έπρεπε όταν αμέσως μετά παρακολουθείς πράγματα που προσβάλουν τη λογική σου.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για να μπείτε στο νόημα οπότε υπάρχουν μικρά spoilers.
Αν θέλετε να προετοιμαστείτε ψυχολογικά συνεχίστε την ανάγνωση. Αν όχι, προσπεράστε και δείτε την ταινία με δική σας ευθύνη.

Να με λέτε Machine Girl 

1. Η Τζένιφερ αποφασίζει να εκδικηθεί έναν μεσόκοπο που φυσικά είναι βιαστής.
Οπότε κάνει κάτι απολύτως λογικό. Ντύνεται μαθητριούλα σαν να παίζει σε Ιαπωνική τσόντα και πάει να τον αποπλανήσει! Φυσικά σε αυτόν δεν κάνει καμία εντύπωση που βλέπει μια 35χρονη με σχολική ενδυμασία να τον γουστάρει απεγνωσμένα.
2. Οι μπάτσοι πιάνουν επ' αυτοφόρω τύπο, που εννοείται ότι ετοιμάζεται να βιάσει την Τζένιφερ.  Ο τύπος είναι άοπλος οπότε τι είναι αναμενόμενο να κάνουν; Να τον πυροβολήσουν και να τον σκοτώσουν φυσικά!

Βιάστηκα και χρειάζομαι ψυχανάλυση γιατί έγινε μόνο μια φορά. 

3. Οι μπάτσοι συλλαμβάνουν την Τζένιφερ ως βασική ύποπτη των δολοφονιών γιατί έχουν ακράδαντα στοιχεία εναντίον της. Όμως ξαφνικά, εμφανίζεται από το πουθενά ο αρχικός ύποπτος αυτοκτονημένος  και πριν τα τεζάρει παραδέχεται τις δολοφονίες. Οπότε, όπως είναι φυσικό αφήνουν την βασική ύποπτη ελεύθερη χωρίς να κάνουν καμία άλλη έρευνα!

Αυτά είναι κάποια δείγματα για να καταλάβετε τι είδαν τα ματάκια μας και τι πρόκειται να δουν και τα δικά σας αν μπείτε στον κόπο.

Ούτε όμως τα υπόλοιπα στοιχεία της ταινίας σώζουν την κατάσταση.
Οι ερμηνείες είναι ως επί το πλείστον μέτριες με εξαίρεση την Jennifer Landon που υποδύεται την Marla και όπως προαναφέραμε είναι κάκιστη.
Η Sarah Butler που πρωταγωνστούσε και στο remake, δεν είναι κακή ηθοποιός. Όμως αν είσαι αναγκασμένος να πεις τέτοιες ατάκες είναι αναμενόμενο ότι δε θα μπορέσεις να δώσεις το κάτι παραπάνω.

Είναι πραγματικά λυπηρό να καταστρέφεται έτσι μια ταινία. Το πρώτο remake δεν ήταν κακό, η δεύτερη συνέχεια βλέπονταν και αυτό εδώ ήταν απογοητευτικό.
Η ποιότητα των sequels ακολουθεί για ακόμα μια φορά καθοδική πορεία και σίγουρα δεν είναι πρωτότυπο το γεγονός.
Όμως το Spit on Your Grave Τρίο θα πάρει 1,5 στα 5 για τις λίγες καλές στιγμές του αλλά κυρίως, για το γέλιο που μας πρόσφερε!
Το συστήνουμε λοιπόν ανεπιφύλακτα για χαβαλέ με παρέα!