Σκηνοθέτες: Darren Lynn Bousman, Axelle Carolyn, Adam Gierasch, Andrew Kasch, Neil Marshall, Lucky McKee, Mike Mendez, Dave Parker, Ryan Schifrin, John Skipp, Paul Solet
Συγγραφείς: Axelle Carolyn, Andrew Kasch, Neil Marshall, Lucky McKee, Mike Mendez, Dave Parker, Ryan Schifrin, Clint Sears, John Skipp
Παίζουν: Lin Shaye, Ben Woolf, Booboo Stewart, Pollyanna McIntosh, Barbara Crampton, John Landis, Lisa Marie, Adrienne Barbeau,
Χώρα: ΗΠΑ
Release: 2015
Runtime: 92 mins
Καταλληλότητα:
HΠΑ: 18 Γερμανία: 16
One night. One town. Ten chilling stories. Tales of Halloween
Τον Ιούλιο, είχαμε γράψει την είδηση ότι τούτη δώ η ταινία θα ξεκίναγε την καριέρα της στις αίθουσες στις 16 Οκτωβρίου, αφού θα είχε περάσει από τα διάφορα φεστιβάλ, από τις 24 Ιουλίου και έπειτα. Όπερ και εγένετο. Ήρθε, και ήταν πολυαναμενόμενη.
Σπονδυλωτή ταινία, με 10 διαφορετικές ιστορίες, 11 διαφορετικών σκηνοθετών, που διαδραματίζονται στην ίδια -άγνωστη- πόλη, την παραμονή του Χάλοουήν. Όχι όμως ιδιαίτερα εμπλεκόμενες μεταξύ τους.
Τελείως μα τελείως επιγραμματικά, οι υποθέσεις των 10 ιστοριών:
1. Sweet Tooth: Μια Μπέημπυ σίτερ με εξωφρενικά κοντή φούστα και ο γκομενίτσος της, τρομάζουν μέχρι αηδίας τον μικρό που έπρεπε να προσέχουν όταν του λένε μια ιστορία φαντάσματος.
Σπονδυλωτή ταινία, με 10 διαφορετικές ιστορίες, 11 διαφορετικών σκηνοθετών, που διαδραματίζονται στην ίδια -άγνωστη- πόλη, την παραμονή του Χάλοουήν. Όχι όμως ιδιαίτερα εμπλεκόμενες μεταξύ τους.
Τελείως μα τελείως επιγραμματικά, οι υποθέσεις των 10 ιστοριών:
2. The Night Billy Raised Hell: Ένας πιτσιρικάς, που τον πείθουν ότι το trick or treat είναι για παιδάκια και πρέπει να αρχίσει τις φάρσες, μαθαίνει από πρώτο χέρι τα περί φάρσας από τον γέρο και δυσκοίλιο γείτονα.
3. Trick: Μια παρέα τριαντάρηδων, πέφτει θύμα μιας άλλης παρέας πιτσιρικιών, που αντί για trick έχουν στο μυαλό τους Kill!!!
4. The Weak and the Wicked: Τι κάνεις όταν έχεις πέσει θύμα μπούληινγκ από παιδί? Ε, φυσικά και επίκληση σε τελώνιο να καθαρίσει για πάρτη σου.
5. Grim Grinning Ghost: Σε έχουν προειδοποιήσει... Αυτήν την νύχτα αν αισθανθείς παρουσία πίσω σου, ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ. Τους ακούς? Σιγά μην τους ακούς...
6. Ding Dong: Και έχεις μια γυναίκα που πλησιάζει τα 40... Και θέλει απεγνωσμένα παιδί. Αλλά εσύ βλέπεις ότι αν το κάνει, πιθανότατα θα το φάει κιόλας! Τι κάνεις???
7. This Means War: Η εικοσάχρονη ιστορία Χαλοουηνικού στολίσματος του κήπου ενός καθώς πρέπει κυρίου, διαταράσσεται απο την ελευση των νέων χεβυμεταλλάδων, μαλλιάδων και αναρχικών στοιχείων που μετακόμισαν απέναντί του. Αυτό σημαίνει Πόλεμος!
8. Friday the 31st: Ενας μασκοφόρος δολοφόνος με μασέτα. Θυμίζει τίποτα? Μια γκομενίτσα μέσα στο στράς που τρέχει να του ξεφύγει. Θυμίζει τίποτα? Και ένας εξωγήινος... Αυτό ΔΕΝ θυμίζει τίποτα!!!
9. The Ransom of Rusty Rex: Δυο τύποι απαγάγουν τον γιόκα ενός εκατομμυριούχου για λύτρα. Αλλά σύντομα ανακαλύπτουν οτι ο γιόκας ΔΕΝ είναι γιόκας, και ότι δέν τον απήγαγαν αυτοί, αλλά αυτός εκείνους!
10. Bad Seed: Μια αστυνομικός, ερευνά την περίεργη ιστορία μιας σκαλισμένης Χαλοουηνικά βιολογικής και οργανικής καλλιέργειας κολοκύθας, που αυτομόλησε και τρώει κόσμο. Κυριολεκτικά!!!
 |
| Σκηνοθέτες πρίν το μαλλιτράβηγμα. |
Αν μας απογοητεύσει, αρχίζουμε ρηβιού στις ρομαντικές κομεντί. Ελεος πια.
Ετσι είχαμε κλείσει την είδηση τον Ιούλιο.
Κατά συνέπεια σήμερα θα μιλήσουμε για το Notting Hill.
"Tι είπες μωρή γαλότσα?" Ακούω να μου φωνάζετε οπότε αναθεωρώ ανησυχώντας για την σωματική μου ακεραιότητα.
Θα κρατήσω την κριτική μικρή και τριανταφυλλένια.
Ακούσαμε για σπονδυλωτό έργο, από 11 σκηνοθέτες με προϋπηρεσία στο χώρο.
Ακούσαμε για ένα All Star Cast, με μεγάλα ονόματα, επίσης με μεγάλη προϋπηρεσία στο χώρο.
 |
| Ενδιαφέρον twist. Δεν ξερνοβολάει πρασινίλες, τις εκπέμπει. |
Δέν μας έκατσε όμως.
Εξηγούμαι:
Μερικές από τις ιστορίες ήταν καλές. Καναδυό ήταν ΠΟΛΥ καλές. Καναδυό πάλι ψιλομούφα. Όποιος και να το δει, θα βρει καναδυό ιστορίες από τις δέκα που να μπορεί να πει, ότι για αυτές και μόνο αξίζει να δεις την ταινία.
Το χιούμορ είναι παντού διάχυτο εννοείται, πάει πάντα μαζί με το Χάλλοουήν, αλλά έλειπε ίσως κάποια συνοχή μεταξύ των κομματιών.
Ως έχει, μένεις σε κάμποσες από τις ιστορίες, με την αίσθηση ότι γυρίστηκαν διπλάσιες και κόπηκαν στο μοντάζ για να χωρέσουν.
 |
| Δυνατή κολοκύθα... στο δοξαπατρί με βάρεσε... |
Ενα σενάριο μικρού μήκους, με δεδομένη διάρκεια, πρέπει να παραλείπει τα ευκόλως εννοούμενα και να επικεντρώνει εκεί που πρέπει. Δέν ήταν όλες οι ιστορίες έτσι. Μερικές έδιναν έντονα την αίσθηση πετσοκόμματος, ή ατελούς ταινίας.
Προσωπικά ξεχωρίζω το Trick, το οποίο θα μπορούσε άνετα ως θέμα να απλωθεί σε ΚΑΛΗ μεγάλου μήκους ταινία, το This Means War, που έχει πολλή πλάκα, το Friday the 31st, με ευκόλως υποννοούμενο τίτλο, με το οποίο γελάω ακόμα, και το The Ransom of Rusty Rex.
4 στα 10 δέν ειναι και πολύ άσχημα για μια σπονδυλωτή ταινία.
Αλλά το θέμα που ορίζει και την βαθμολογία, είναι η τελική αίσθηση.
Παρότι είχα άλλες απαιτήσεις όταν πρωτοάκουσα για την ταινία, οι οποίες δέν ικανοποιήθηκαν, την ταινία την είδα ευχάριστα, και η αίσθηση που μου άφησε είναι ακόμα ικανοποιητική. Ξέρεις εξαρχής ότι είναι Κωμωδία, ή έστω σε σημεία, "ελαφριά" και δέν έχεις απαιτήσεις τρόμου. Οπως δέν έχεις γενικά, από μια σπονδυλωτή ταινία.
Δέν θα πήγαινα να την δω στο σινεμά, γιατί τα λεφτά βρίσκονται δύσκολα πλέον, και δέν θες να τα κλαίς. Όχι ότι είναι κακή, αλλα απλά κρατάς τα λεφτά σου για κάτι καλύτερο.
Για να την δείς όμως, πριν το Main Event της σινεφίλ βραδιάς σου είναι ότι πρέπει.
Και επειδή αρχίζω και ακούγομαι σαν κριτικός του Αθηνοράματος για κάποιο λόγο, θα το πω ολίγον πιο Λαϊκά.
Δέστο ρε μαλάκα! καλό είναι ναουμ. Ντάξ δέν πέφτει καμμιά και γαμώ τις γκοριές αλλά έχει πλάκα κάπου ναουμ, και κάπου αλλού έχει και αίματα ναουμ, και ντάξ, ρε φίλε, καλό είναι ναούμ.
Σας δουλεύω. Δεν παίζει ούτε ρώγα από σταφύλι.
Αλλά παίζουν μέσα έστω και ως πέρασμα οι Pollyanna McIntosh, Lisa Marie, Barbara Crampton και Cerina Vincent, αλλά δυστυχώς για σας, όχι όπως θα τις δείτε στις κάτωθι φωτό, καθότι οι μισές δεν είναι και πλέον έτσι, παρότι έχουν ακόμα ισχυρό αντρικό κοινό!!!
Είναι μια πολύ ευχάριστη ταινία. Δεν διεκδικεί ούτε δάφνες πρωτοτυπίας, ούτε δάφνες σεναριακής συνοχής, ούτε καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αλλά θα διασκεδάσετε με κάποιες από τις ιστορίες -σε ένα σπονδυλωτό έργο δεν μπορεί να σου αρέσουν όλα- και θα ξεχάσετε τις υπόλοιπες. Θα διασκεδάσετε επίσης με τις πολλές και διάφορες αναφορές σε διάφορες παλιές ταινίες ή ονόματα του χώρου! Δεν ξέρω αν πολλά από αυτά είναι φόρος τιμής ή απλά Inside Jokes που λένε και στην Ανγκλετέρα, αλλά όλα έχουν πλάκα.
Εξάλλου με κάτι τέτοιο ξεκινάει και η ταινία. Με την φωνή και την εικόνα της Adrienne Barbeau, ως ραδιοφωνικής παραγωγού, έτσι ακριβώς όπως την θυμόμαστε από το The Fog (1980).
Πάω στοίχημα ότι θα μείνετε με καλή διάθεση στο τέλος όπως εμείς. Όλα αυτά, δεδομένου ότι δεν κλαίτε λεφτά για σινεμά. Έτσι κι αλλιώς η ταινία είχε περιορισμένη διανομή σε κινηματογράφους στις ΗΠΑ με το βάρος να πέφτει στο VOD. Οπότε δεν το κόβω να την βλέπουμε σε αίθουσα εδώ πέρα.
 |
| Ρίξε ρε κι άλλο σου λέω. Για PG18 παμε ετσι κι αλλιως. |
4 στα 10 δέν ειναι και πολύ άσχημα για μια σπονδυλωτή ταινία.
Αλλά το θέμα που ορίζει και την βαθμολογία, είναι η τελική αίσθηση.
Παρότι είχα άλλες απαιτήσεις όταν πρωτοάκουσα για την ταινία, οι οποίες δέν ικανοποιήθηκαν, την ταινία την είδα ευχάριστα, και η αίσθηση που μου άφησε είναι ακόμα ικανοποιητική. Ξέρεις εξαρχής ότι είναι Κωμωδία, ή έστω σε σημεία, "ελαφριά" και δέν έχεις απαιτήσεις τρόμου. Οπως δέν έχεις γενικά, από μια σπονδυλωτή ταινία.
Δέν θα πήγαινα να την δω στο σινεμά, γιατί τα λεφτά βρίσκονται δύσκολα πλέον, και δέν θες να τα κλαίς. Όχι ότι είναι κακή, αλλα απλά κρατάς τα λεφτά σου για κάτι καλύτερο.Για να την δείς όμως, πριν το Main Event της σινεφίλ βραδιάς σου είναι ότι πρέπει.
Και επειδή αρχίζω και ακούγομαι σαν κριτικός του Αθηνοράματος για κάποιο λόγο, θα το πω ολίγον πιο Λαϊκά.
Δέστο ρε μαλάκα! καλό είναι ναουμ. Ντάξ δέν πέφτει καμμιά και γαμώ τις γκοριές αλλά έχει πλάκα κάπου ναουμ, και κάπου αλλού έχει και αίματα ναουμ, και ντάξ, ρε φίλε, καλό είναι ναούμ.
 |
| Pollyanna McIntosh |
 |
| Lisa Marie |
 |
| Barbara Crampton |
 |
| Cerina Vincent |
Είναι μια πολύ ευχάριστη ταινία. Δεν διεκδικεί ούτε δάφνες πρωτοτυπίας, ούτε δάφνες σεναριακής συνοχής, ούτε καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αλλά θα διασκεδάσετε με κάποιες από τις ιστορίες -σε ένα σπονδυλωτό έργο δεν μπορεί να σου αρέσουν όλα- και θα ξεχάσετε τις υπόλοιπες. Θα διασκεδάσετε επίσης με τις πολλές και διάφορες αναφορές σε διάφορες παλιές ταινίες ή ονόματα του χώρου! Δεν ξέρω αν πολλά από αυτά είναι φόρος τιμής ή απλά Inside Jokes που λένε και στην Ανγκλετέρα, αλλά όλα έχουν πλάκα. |
| Αναμένεται ομίχλη με φαντάσματα. |
 |
| Λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή? |
Πάω στοίχημα ότι θα μείνετε με καλή διάθεση στο τέλος όπως εμείς. Όλα αυτά, δεδομένου ότι δεν κλαίτε λεφτά για σινεμά. Έτσι κι αλλιώς η ταινία είχε περιορισμένη διανομή σε κινηματογράφους στις ΗΠΑ με το βάρος να πέφτει στο VOD. Οπότε δεν το κόβω να την βλέπουμε σε αίθουσα εδώ πέρα.
Vlepontan alla perimena perisotera
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω περίμενα αριστούργημα με τέτοια μάζωξη, αλλα τελικά πηραμε μια τηλεοπτικού τύπου ανθολογιούλα. Τρείς τέσσερις ιστορίες όμως πραγματικά ξεχώριζαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Hallow's Eve 2 ηταν σαφως καλυτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφή