Pay the Ghost (2015)

Σκηνοθέτης: Uli Edel

Συγγραφείς: Tim Lebbon, Dan Kay

Παίζουν: Nicolas Cage, Sarah Wayne Callies, Veronica Ferres, Lauren Beatty 

Χώρα: Καναδάς, ΗΠΑ

Release: 2015

Runtime: 94 mins  

Pay the Ghost. Εκπίπτει από την δήλωσή σου και έχει μόνο 13% ΦΠΑ.

Ζεύγος Αγιαπαρασκευής

Ο Μάικ και η Κρίστεν, έχουν ένα τέκνο! Τον Τσάρλι. Ο Τσάρλης είναι ένα ευχάριστο παιδί, γεμάτο χαρά και υγεία. Είναι Χαλοουγουήν. Οι πάντες διασκεδάζουν, έχει καρναβάλι, παρέλαση, λούνα παρκ και τσίρκουλο και ο Τσάρλης θε να πά να διασκεδάσει μετά Μαμάς και Μπαμπά. Ειδικά του τελευταίου, καθότι του λείπει, υπερεργαζόμενος καθότι θέλει να πάρει μονιμότητα ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο.
Ας αφήσουμε τα εισαγωγικά όμως.

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά πέσανε πάνω στην εργατιά.

Άγρια κράζουν για αίμα διψούν, τον Δημητρόφ στην κρεμάλα να δουν.

Την επίμαχη μέρα, ο μικρός είναι σχετικώς ανήσυχος. Βλέπει μπρός του να ανεμοδέρνονται και να κυκλοφορούν τρία όρνεα. Εντός πόλεως. Και δη Νέας Υόρκης.
Πάνε στο καρναβάλι με τον Μπαμπά, και αφήνουν τη μαμά να ετοιμάσει το δείπνο, την κολοκύθα, να σφουγγαρίσει να πλύνει και να αρμέξει την κατσίκα, ο,τι κάνουν οι μαμάδες τέλος πάντων.
Ο Μικρός όμως εκτός από τα όρνεα, πλέον βλέπει και τρομακτική μαυροφορεμένη γυναικεία μορφή να τον δείχνει με το δάχτυλο, κατά συνέπεια, ρωτεί τον Μπαμπά: Ντάντη, μπορούμε να πλερώκουμε το φάντασμα?
"Τί λές ρε ξεκωλοπαίδι?" του λέει ο Ντάντης και παει να του πάρει οχταπλό χωνάκι με εφτά μπάλλες παγωτό.
Αλλά τσάαααααακ, ο Τσάρλης άφαντος.

Αν δείτε τον Τσάρλη πείτε του να γυρίσει. Οι μπαμιες είναι ετοιμες.

Φλάς Φόργουωρντ, ένα χρόνο μετά, σχεδόν ίδια μέρα. Το ζεύγος μετά από την εξαφάνιση του γιου που δέν βρέθηκε ποτέ, πλέον χωρισμένο, και ο Μάικ, εξακολουθεί να βάζει αφισσούλες, να πρήζει τα αρχίδια των μπάτσων, και γενικώς να ψάχνει ακόμα τον μικρό.
Κάτι περίεργο όμως συμβαίνει τις τελευταίες δυο μέρες. Και ο Μάικ και η Κρίστεν αρχίζουν να βλέπουν και εκείνοι, και τα όρνεα, αλλά και τον Τσάρλη!!!

Έχω κάτι μέντες στην τσέπη... Πάρε όσες θες. ΤΩΡΑ.

Οι έρευνες του Μάικ αποκαλύπτουν ότι τα περισσότερα παιδιά που εξαφανίζονται στην περιοχή, ξαναβρίσκονται. ΕΚΤΟΣ όμως από εκείνα που εξαφανίζονται το βράδυ του Χάλοουήν. Έρευνες με την βοήθεια Γερμανίδας Μιλφάρας Καθηγήτριας, αποκαλύπτουν ότι υπάρχει σχέση των εξαφανίσεων παιδιών του Χάλλοουήν μεταξύ τους και οτι όλα οδηγούν στον πρώτο οικισμό που αργότερα μετεξελίχθη σε Νέα Υόρκη το 1671.
Και η εξήγηση, δεν είναι ούτε από τις συνηθισμένες, ούτε μια, που μπορείς να πας απλά στην αστυνομία και να καταθέσεις μήνυση...

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή!
Δεν πρόκειται για ταινία τρόμου, αλλά για μεταφυσικό Θρίλλερ. Εκτός λοιπόν από καναδυό ελαφρές αναπηδήσεις στον καναπέ σας, ή στο κάθισμα του σινεμά, μην περιμένετε τρομάρες. Η Ταινία ΔΕΝ προσπαθεί να σας τρομάξει. Όχι όπως προσπάθησε να σας τρομάξει το Insidious 3 ας πούμε.

Προς τι η σύγκριση θα μου πείτε. Δεν συγκρίνονται σε τίποτα, δεν έχουν κοινά στοιχεία, εκτός του ότι απευθύνονται και τα δύο σε γενικό κοινό, είναι ευρείας κατανάλωσης αμφότερα. Οπότε τα περιμένεις λίγο Βαμβακερά, απαλά και ευχάριστα, καθότι δέν απευθύνονται σε τύπους που τους ανοίγει η όρεξη για πιτόγυρα βλέποντας το Gurotesuku.
H Ταινία, βασίζεται σε ένα διήγημα του Tim Lebbon, γραμμένο καμμια δεκαπενταριά χρόνια πριν, και ξαναγραμμένο πέρυσι ως σενάριο από τον Dan Kay, χωρίς την συμβολή του ορίτζιναλ συγγραφέα, αλλά απ ότι φαίνεται με την έγκρισή του.

Τρέξε τρέξε μικρούλη, Γίνε ξανα γνωστός μικρούλη...

Η πρώτη Press Release το 2010, ήθελε τον Dennis Iliadis στην καρέκλα του σκηνοθέτη, αλλά 4 χρόνια μετά που άρχισαν τα γυρίσματα, πήρε την θέση του ο Uli Edel, σκηνοθέτης των Christiane F. (1981) και Der Baader Meinhof Komplex (2008)
Δέν έχω διαβάσει το διήγημα, αλλά μου δόθηκε η αίσθηση ότι θα πρέπει να έχει πολύ καλή ατμόσφαιρα, η οποία διατηρήθηκε και στην ταινία.
Τι μου θύμισε?
Χωρίς να υπάρχει σεναριακή σχέση, καμμιά απολύτως, μου θύμισε λίγο το Frantic (1988) και ναι, το The Omen (1976).

-Ρε Λόλα τώρα αυτός τρέχει?
-Παπαρια τρέξιμο! Ερασιτέχνες ρε...

Όλη η ταινία έχει μια ατμόσφαιρα σέβεντις, ως διάρθρωση και σενάριο! όχι ως εικόνα. Δεν έχει γίνει δηλαδή καμία προσπάθεια να φανεί ρετρό, αλλά απλά είναι τέτοιου τύπου ταινία. ΑΝ είχε γυριστεί 40 χρόνια πριν, θα την είχαμε πιθανότατα στην ίδια θέση προτίμησης όπως και το The Omen, αλλά γυρίστηκε τώρα και δεν το κόβω να έχει καμιά τύχη.
Παρ' όλα αυτά, δεν είναι καθόλου κακή ταινία, και ας απευθύνεται σε γενικό κοινό. Αρκεί ο πραγματικός θιασώτης των ταινιών τρόμου να το έχει υπ όψιν του αν πάει να την δει.
Για "εμάς", το σενάριο είναι προβλέψιμο και αναμενόμενο, και χιλιοειπωμένο. Αλλά και πάλι ευχάριστο.
Σκηνοθετικά, είναι επίσης αναμενόμενο, χωρίς εξάρσεις και υπερανάλυση που θα αύξανε τους χρόνους γυρίσματος. Είναι σχετικά φτηνή παραγωγή, γυρισμένη στον Kαναδά και ας διαδραματίζεται στην Νέα Υόρκη.

Ποιό φαντασματάκι θελει παγωτό? Να δώ χέρια...

Πάω στοίχημα ότι η μισή παραγωγή ήταν τα μισθά του Νίκολας Κέητζ.
Ο οποίος είναι επίσης αναμενόμενος όπως είναι τα τελευταία χρόνια που παίζει πλέον για βιοποριστικούς λόγους, και όχι για Όσκαρ, παρότι στις τελευταίες δυο τρεις ταινίες του πήρε γραμμή το τι παίζει, και δέν ερμηνεύει πλέον με υφάκι Στήβεν Σηγκάλ. Πάλι καλά.
Η Ταινία ανοίγει σε περιορισμένη προβολή στις αίθουσες της Αμερικής στις 25 Σεπτεμβρίου.
Περιορισμένη, γιατί ταυτόχρονα γίνεται και η διανομή της σε VOD, και οι μεγάλες αλυσίδες Multiplex για να πάρουν ένα έργο, πρέπει να έχουν εγγύηση ότι το έργο δεν θα διανεμηθεί σε VOD ή Blu Ray για τουλάχιστον ένα μήνα.

Δεν έχω να πω πολλά για αυτήν την ταινία, και γιατί δεν είναι πουθενά καλύτερη από άλλες του επιπέδου της, αλλά και γιατί δεν είναι και πουθενά χειρότερη. Συγκεκριμένα, τελειώνοντας η ταινία, και καθ ότι καμιά έκπληξη δεν συνεπήρε το είναι μου, εφόσον ήταν υπερπροβλέψιμη για τους έστω πιο πεπειραμένους στον τρόμο, η λέξη που τριγύριζε στο μυαλό μου ήταν το "Τίμια".
Μια τιμιότατη πρότασις λοιπόν, που δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, γυρίστηκε 40 χρόνια μετά κατά λάθος, με σωστή και ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα, εμφανώς καλή μεταφορά από το γραπτό λόγο, που φαίνεται από την περιγραφικότητα της, που θα σας γεμίσει ωραία ένα απόγευμα, πριν το main feature που προφανώς θα περιλαμβάνει αίματα, φαντάσματα που τρώνε παιδάκια, άντερα παντού, τυλιγμένα γύρω από σκώτια και πλεμόνια και ψημένα σε χαμηλή φωτ.....

Μισό λεπτό...

Περιγράφω γαρδουμπάκι ε?