Exeter aka The Asylum (2015)

Σκηνοθέτης: Marcus Nispel

Συγγραφείς: Kirsten Elms, Kirsten McCallion

Παίζουν: Stephen Lang, Kelly Blatz , Brittany Curran, Gage Golightly, Michael Ormsby,  Nick Nicotera, Brett Dier

Χώρα: ΗΠΑ

Release: 2015

Runtime: 91 mins

The Asylum of Exeter

Το Άσυλο ανιάτων παιδίων με νοητικά προβλήματα Exeter, ητο ενα άσυλο οπου τα εν λόγω παιδία, επεφταν θύματα βίας, πειραμάτων, και βασανιστηρίων. λειτουργούσε για χρόνια πολλά, αρκετοί γονείς είχαν παρκάρει εκεί τα παιδιά τους για να μην τους δημιουργούν προβλήματα και κοινωνικές αναταραχές. Σε κάποια στιγμή, αγοράστηκε απο την εκκλησία η οποία το έκλεισε. Φυσικά, υπάρχουν φήμες και θρύλοι οτι ολα τα αδικοχαμένα παιδία που έχουν χάσει την ζωή τους, την ψυχή τους, και την σωματική τους ακεραιότητα εκει μέσα, τριγυρνάνε ως τις άδικαι κατάραι στους διάδρομοι ακόμα.

Κάτω απο το πετραχείλι, σου φιλώ τα δυό σου χείλη...

Φλάς φόργουορντ. Εχουμε εναν παπά, σήμερις, υπεύθυνο για την ανακαίνιση του κτηρίου, μαζί με τον νεαρό προτεζέ του.

Καθολικός (μάλλον) ο παπάς, ωραίο παιδί ο 18χρονος, πολλά μπορούμε να υποθέσουμε για τη σχέση τους, αλλα η ταινία δέν ειναι γκαίη γκαλόρ.

Οι ασπονδοι φίλοι του νέου, τον "πείθουν" να κάνουν ενα πάρτι στο εγκατελλειμένο κτήριο.

Νεολαία... ε, ρε νόμος 4000 που σας χρειάζεται. Γιεγιέδες.

"Πείθουν", σα να λέμε το κάνουν έτσι κι αλλιως και ο αλλος το βλέπει μπροστά του το βράδυ, φάντη μπαστούνι. Το πάρτι έχει τρελλό σουξέ, Μπάντα να παίζει ροκιές, δυνατή μουσική, γκομενίτσες που χορεύουν πάνω σε πέτρες, βράχια, τραπέζια, καπώ αυτοκινήτων, και πέη παρευρισκομένων, το πχιοτί ρέει τόσο αφθονο όσο και οι παράνομες ναρκωτικές ουσίες, και η ντεκαντάνς καθίσταται μάστ της ημέρας.

Είμαι η Σούλα, θές να ξορκιστούμε πίσω απο τους θάμνους?

Η παρέα του νεαρού μας συμπληρώνεται απο νεαρά ύπαρξη που κάθεται μόνη σε μια άκρη, παρόλα αυτά υποπέφτει στην αντίληψη των προαναφερθέντων ως κατάλληλη υποψήφια για εναν -επιτέλους- πήδουλο του νεαρού.

Αποτέλεσμα, ολοι έχουν πιεί ενα απο Βόσπορο+μια Μαύρη Θάλαττα, έρχεται ο πρωής, και έχουν απομείνει μόνοι τους. Ντάξ έχουν μείνει και κάτι αλλοι αλλα είναι πτώματα (Οχι κυριολεκτικά).

Ρέ, ξέρει κανείς το Φάδερ Υμνών πως το λένε?

Το ρόστερ: Ο νεαρούλης μας, (σοβαρός το κατα δύναμιν), το ερωτικό του ενδιαφέρον, (επίσης σοβαρή βεβαια, αλλα με Killer Waistline), ο φίλος Αθληταράς (ξεκωλος και ψιλοστόκος) η γκόμενά του (το ξέκωλο), το νέρντ (Χοντρός κιόλας εδώ κομπλέ με iPad κλπ), ο αδερφός του νεαρού, (πιτσιρίκι που πινει παράνομα οτι βρεί, πόσιμο και μή), και μια ευχάριστη προσθήκη σε παρέες τέτοιου είδους, ο Παντελώς Μαστούρης, (που για να συνέλθει και να ξενερώσει χρειάζεται τριετή αποχή απο ουσίες.
Στο ψητό τώρα.

Κατάπια 17 κουμπιά ρε. Πετάω ήδη, τι μαλάκίες κάνετε?

Απο βαρεμάρα,εχει ξημερώσει, πιάνουν κουβέντα για τα διάφορα μεταφυσικά. Το ξέκωλο διατείνεται οτι μπορει να κανει κάποιον να ίπταται στον αέρα, και μάλιστα το βάζει και στοίχημα με τον γκόμενο, με επαθλο την ακεραιότητα του πρωκτού της.
Το θύμα, ο πιτσιρικάς πότης. Το πειραμα πετυχαίνει σχετικά, κανει μια έτσι και απογειώνεται λίγο, αλλα ανακατευεται και εξαφανίζεται.

Οταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά

και συ την πήρες σοβαρά, και συ την πήρες σοβαρά

Η εικόνα περιέχει τοποθέτηση προϊόντων Μινέρβα.

Στην σχετικά χαλαρή ερευνα να τον βρούν, το πετυχαίνουν, στον επάνω όροφο κλεισμένο σε ενα δωμάτιο, με γυρισμένο μάτι μα λέει διάφορα σε αγνωστες γλώσσες με περίεργη φωνή και να ίπταται πλέον μόνος του, χωρίς να εχει χρειαστεί να δώσει κανείς κώλο.

Η μίς Σοβαρή, διατείνεται αμέσως (?) οτι είναι δαιμονισμένος και χρειάζεται Παπά, και εμείς γελάμε.

Ο νεαρός μας, αφήνει ενα μήνυμα όμως στον Παπά του, με τον παραίνεση να φέρει και κανα λίτρο αγιασμό γιατι διψάσανε.

Ξανάρθα αγαπημένη! Παω να δώσω τον αγιασμό, βγάλε
το παπιγιόν σου, κανε ενα μπιντέ κι έρχομαι.

Και είμαστε ακόμα στην αρχή.

Ο δράσης αρχίζει να κλιμακούται. Ο παπάς καταφθάνει, μονο και μονο για να του την χώσουν με το αμάξι ο ξεκωλος και η ξέκωλη που προσπάθησαν να την κάνουν με ελαφρά, πάρ'τον κάτω τον Παπά.

Την Παναγία δέν θα την ξαναβρίσεις.
Την Παναγία.

Φύλακας μετα δικάννου καταφθάνει με απειλές να φωνάξει τους μπάτσους, παει να δεί τον πιτσιρικά, παρ'τον κάτω τον Φύλακα.
Ξάφνου, οι κλειδαριές που σε ένα κτήριο των αρχών του περασμένου αιώνα ειναι αυτόματες κάνουν ενα κλάτς, και ούλλοι κλειδώνονται εντός. Στα παράθυρα κάγκελα (ασυλο είναι ειπαμε) και πιθανότης διαφυγής καμμιά.

I will eat your soul μωρή γαλότσα, κι ας είμαι με τα σώβρακα.

Ο ευτραφής νέρντ, διατείνεται οτι βρήκε οδηγίες εξορκισμού στο το Ιντερνετ, τον επιχειρούν υπο τον ήχο των δικών μας γέλιων, αλλα σκατά, ο πιστσιρικάς συνέρχεται σε κάποια στιγμή, αλλα την πατάει η ξέκωλη, και αρχίζει ενα κυνήγι οπου κανείς δέν ξερει ποιος θα είναι ο επόμενος δαιμονισμένος, και πως θα προσπαθήσει να τους ξεκληρίσει την παρέα.

Και κανείς δέν ξερει και το γιατί, παρα μόνο ψάχνοντας το κτήριο, αρχίζει να υφαίνεται ενας ιστός κακομεταχείρισης, απάτης, και συνομωσίας, με επίκεντρο την μοναχική ύπαρξη που αναζητεί εκδίκισιν, στοιχειώνοντας το μαγαζί, μέχρι τελικής πτώσεως όλων των υπευθύνων και μή...

Ας ξεκινήσουμε. Με το σενάριο καταρχήν και τις όποιες πιθανές ασυνέπειές του. Βασικά θα μπορούσες να το κρεμάσεις στην κουζίνα, και να σουρώνεις μακαρόνια, ή να ξεπλένεις λαχανικά. Ναι! ΤΟΣΟ διάτρητο. Μετά απο ένα λεπτό επαφής, ούτε καν η Κυρία Λουκά δεν θα έλεγε οτι κάποιος είναι δαιμονισμένος. Πόσο μάλλον ενα εν δυνάμει ξεκωλάκι εξάφαλο. Ελεος?
Σε όλη τη διάρκεια του έργου, βλέπεις πράγματα που είναι εμφανές οτι μπήκαν εκεί, μονο και μονο για να δώσουν καποια καλή σκηνή ή έστω πλάνο. Ο Φύλακας που εμφανίζεται απο το πουθενά, μόνο για να ποθάνει. Προφανώς χρειάζόμασταν ενα φόνο για να σοβαρέψει το πράμα, και δέν θελαμε να ξοδέψουμε κανέναν απο την παρέα ακομα. Οκ, αλλα μήν είναι ξεκάρφωτος? Ε, ΕΙΝΑΙ!

Α) Φορέστε πράσινα ρούχα για να μην φανεί το ξερατό.

Και μετά ο DIY Εξορκισμός. Ο οποίος μάλιστα φαίνεται και οτι δουλεύει!!!

Αλλα εδώ σε αυτήν την ταινία, συμβαίνει κάτι το περίεργο. Εχεις κάτσει να δείς μια ταινία με φάντασμα/δαιμονισμένους κλπ, σύμφωνα με την περιγραφή του Imdb.

Δέστε τον δαιμονισμένο για να
μην φύγει πετώντας.

Και οταν εχεις περάσει το πάρτυ της αρχής κλπ, και ξεκινάει η καλή δράση, είσαι με ενα "Dafuq did I just see?" στο στόμα.

Θα το προτιμούσα με μπικίνι και Mud Wrestling
αλλα και έτσι καλά ειναι...

Σε κάποια στιγμή όμως, εκεί που έχεις βγάλει την ταινία μούφα και παντελώς αδικαιολόγητη, και κάθεσαι και κοιτάς μονο και μόνο, μήν πετάξει κανα βυζί καμμιά απο τις δύο καλλίγραμμες πρωταγωνίστριες, συνηδειτοποιείς, οτι η ταινία, δέν εχει πάρει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της, αλλα εχει ενα πολύ ωραίο και γυαλιστερό περιτύλιγμα σοβαρότητος, το οποίο όμως αρχίζει και ξετυλίγεται.

Το αρχικό Dafuq did I just see?, που εν τω μεταξύ είχε μεταλλαχθεί σε ειρωνικό γέλιο με την μαλακία που δέρνει παραγωγούς σεναριογράφο και σκηνοθέτη, γίνεται κανονικό γέλιο, νόμιμα πλέον, γιατι όσο μπαίνεις πιό μέσα στο έργο, οι υπερβολές γίνονται μεγαλύτερες, και γίνεται και εμφανές οτι γίνονται παντελώς επίτηδες έτσι.

Παρόλα αυτά, δέν χάνεται ΠΟΤΕ το σοβαρό περιτύλιγμα, το έργο εξακολουθεί να τσουλάει ως ενα "σοβαρό" έργο τρόμου.

"Βασιλεύ ουράνιε παράκλητε..." Α! Δέν ειναι αυτό?

Με λίγα λόγια, αν ΔΕΝ έχεις χιούμορ, προφανώς θα το αντιμετωπίσεις ως κανονικό έργο, και εκτός του οτι θα έχεις χάσει το μισό, θα το έχεις βγάλει και μούφα.

Highlight της ταινίας, ο DIY εξορκισμός με οδηγίες απο σάιτ στο ιντερνετ!!!

Καπου εκεί, είναι που εχεις πλέον αποφασίσει, οτι η ταινία ΔΕΝ είναι γεμάτη ατεχνίες και σεναριακά κενά, αλλα όλα είναι βαλμένα έτσι επίτηδες, και βλέπεις στην τελική μια πολύ καλα συγκαλυμμένη κωμωδία.

Απο κεί και πέρα, ο σκηνοθέτης, υπεύθυνος και για τα The Texas Chainsaw Massacre (2003), Conan the Barbarian  (2011), και Friday the 13th (2009), όπως και για μερικές εκατοντάδες Video Clips, δίνει ρέστα σε όλους τους τομείς.

Ε δείτε το! Μήν τα περιμένετε όλα στο πιάτο...

Ο ρυθμός του άψογος, τα γεμίσματά του φοβερά, το μοντάζ είναι εύφημος μνεία και για τον ίδιο και για τον μοντέρ, και τεχνικά και δημιουργικά η ταινία δέν εχει να ζηλεψει τίποτα απο πολύ ακριβότερες παραγωγές.
Αυτό που αρχικά φαινόταν σαν διάτρητο σενάριο, είναι τελικά η προσπάθεια να σε υποψιάσει για το τί ταινία ακολουθεί.

Να το κόψω μερίδες, ή κιμα?

Και πέραν αυτού, είναι εμφανές το "επίτηδες" της υπόθεσης, διοτι η υπόθεση στο φινάλε "δένεται" μια χαρά, και όλα για όσα είχες απορίες και τα θεώρησες ατεχνίες εξηγούνται.

Αν και δέν ειναι εκεί το θέμα! και έτσι να μένανε δέν θα το διασκέδαζες λιγότερο. Το φινάλε όμως, πρέπει να πούμε οτι επιφυλάσσει και ανατροπή που δέν την έχεις πολυδεί να έρχεται!!!


Να το πώ κάπως αλλιώς όμως για να μην εχετε λάθος εντυπώσεις. Το έργο ΔΕΝ ειναι κωμωδία. Αλλα είναι τόσες οι φάσεις που θα γελάσεις με τις υπερβολές και τα διάφορα ευρήματα, που μια χαρά θα έπρεπε το Imdb να βάλει και ένα Comedy, δίπλα απο τα Horror και Thriller.



Αναφορές, φόροι τιμής σε άλλες ταινίες, και λοιπά τέτοια δεκάδες. Οσοι έχουν καλυτερη μνήμη απο μένα θα τα προσέξουν όσο κι εγώ, αλλα θα μπορέσουν και να τα κατονομάσουν κιόλας, εγω, το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι το κάτωθι, και η προέλευσή του κλασσικότατη του είδους:

Η ταινία λοιπόν είναι μια σπλαττεριά όμως αρκετά υψηλών προδιαγραφών. Είναι μερικές φάσεις, θανατοι και πλάνα που θα μείνουν κλάσηκ στο είδος.
Η ταινία βγήκε μόλις. Στους τίτλους τέλους όμως το copyright λέει 2012. Έρευνα, δέν αποκάλυψε καμμια πληροφορία επ'αυτού όμως. Οι πληροφορίες που βρήκα, έλεγαν οτι ανακοινώθηκε η ταινία το 2011, και οτι κάστινγκ έγινε το 2012. Ενδεχομένως να τελείωσε όντως το 2012 και να έμεινε στο ράφι ελλείψει διανομέα ή για άλλους λόγους όπως και το Area 51.
Η εταιρία παραγωγής ειναι καινούρια, με μόνο το Extraterrestrial (2014) στο δυναμικό της, και δυο τρείς αλλες μέσα στο 2015, αλλα και το πολυαναμενόμενο Fear Paris εξαιτίας του φοβερού του Τήζερ.
Τέλος, η Ταινία είχε τίτλο αρχικά Backmask, αλλα άλλαξε σε Exeter για τις ΗΠΑ, και The Asylum για τη Βρεταννία. Στο Imdb και οι τρείς τίτλοι, παραπέμπουν στην ίδια ταινία.

Επίσης στην Ταϊλάνδη εχει τίτλο "Το Ρύζι της συμφοράς" και στην Ολλανδία "Λεσβίες με φόρα"

Η ταινία στην αρχή της εχει ενα πάρτυ, με ουσίες, πόσιμες και μή όπως είπαμε.
Οπότε οποιαδήποτε αναφορά περισσεύει. Αλλα μια σκηνή χρήζει ειδικής μνείας, οπου ο μαστουροκολλημένος ξωμείνας που εχει περισσέψει στην παρέα, δοκιμάζει ενα ποτό που βρήκε στην τσάντα του Παπά.

Δέν του αρέσει.
Ενδεχομένως να μην εχει ξαναπιεί Αγιασμό.

Η ταινία, εφόσον είναι σπλαττεριά, θα έπαιρνε σίγουρα rating R. Ητοι ακατάλληλο.

Και το όσκαρ περιφέρειας πάει....

Σε διάφορες ταινίες, εχουν γυριστεί διπλές σκηνές, μια με Βυζγιά, και μια με μπικίνια, ωστε αν η ταινία βγεί ακατάλληλη απο τα υπόλοιπα, να πετάξοιυν και κανα βυζί μέσα. Εδώ θα εβγαινε ακατάλληλη έτσι κι αλλιώς, αλλα παρόλα τα υποννοούμενα στην αρχή και την παράθεση της killer waistline (=μέση δαχτυλίδι) της Brittany Curran καθ όλη τη διάρκεια του έργου, βυζγιά, μονο σε ενα πλάνο στην αρχή.

Είναι ένα σπλάττερ. Που σημαίνει, οτι πρεπει να το δείς με τη διάθεση που βλέπεις κάθε σπλάττερ/σλάσσερ. Δηλαδή με διάθεση και για χαβαλέ. Χωρίς αυτή και δέν θα το φχαριστηθείς, και θα το βγάλεις μούφα, και θα έχεις χάσεις το μισό. Δέν περιμένεις βαθύτερα νοήματα, δέν περιμένεις πρωτοτυπίες, δέν περιμένεις τρελλές ανατροπές, και αν δέν τα περιμένεις, σε εκπλήσσει υπερευχάριστα. Αν απο την αλλη περιμένεις να δείς έργο που θα τρομάξεις και θα σοκαριστείς, δέν θα σε ικανοποιήσει. Ολα εξαρτώνται απο την οπτική σου γωνία, όπως και στις περισσότερες ταινίες. Αυτή εδώ, εχει εναν σκηνοθέτη με φοβερό ρυθμό, πλανάρισμα, και ικανότητες. Ακόμα και εκεί να μείνεις, θα σε ανταμείψει! Αν όμως πιάνεις το απλετο πλην σοβαροφανές χιούμορ της ταινίας, θα είναι διαμάντι!!!