Dark Was the Night (2015)

Σκηνοθέτης: Jack Heller

Συγγραφέας: Tyler Hisel

Παίζουν: Kevin Durand, Lukas Haas, Steve Agee, Nick Damici

Χώρα: ΗΠΑ

Release: 2015

Runtime: 90 mins

Καταλληλότητα:

ΗΠΑ: R

Ολλανδία: 12

Αγγλία: 15 

Dark was the night and we didn't see you coming officer...

Αμερικανικός Βορράς. Γιατί Βορράς? Χιονίζει. Ντάξ τώρα? Δάσος. Γιατί δάσος? Εχει δέντρα. Οκ? Υλοτομικές εργασίες από εξοπλισμένα συνεργεία. Ξηλώνουν δάσος κεί αβέρτα. Ωρα να φύγουμε τελείωσε η βάρδια.
Επιστάτης φωνάζει το τελευταίο συνεργείο, αλλά δε... Πού είν΄το συνεργείο? Αφαντο το συνεργείο. Πάμ, παρακάτου.
Συγκεκριμένα 130 χιλιόμετρα παρακάτου. Νοτιότερα. Αλλά μην χαίρεστε, πάλι χιονίζει.
Είμαστε στο Maiden Woods, και ο Σερίφης Σήλντς είναι φυσικά χωρισμένος με παιδί, αλλα φυσικά αγαπεί ακόμα την πρώην, η οποία φυσικά τον αγαπεί κι αυτή, αλλα χωρίσανε.
Μόνο στις ταινίες.

Αριστερά, χωρισμένος Βλάχος. Δεξιά Ελεύθερος επίδοξος Βλάχος.

Επίσης ο βοηθός του ο Ντόνης (Ντέπιουτης Ελληνιστί) είναι από την Νέα Υόρκη.
Και σηκώθηκε και έφυγε -χωρίς να τον κυνηγάνε- για να ζήσει σε ένα τυχαίο κωλοχώρι που δεν το ξέρει ούτε το τζιπιές.
Επίσης μόνο στις ταινίες.
Η ζωή κυλά αργά, ήρεμα και βασανιστικά. Έτσι όπως το κόβεις το χωριό, υπολογίζεις ότι το highlight της χρονιάς θα είναι οι διήμερες εορταστικές εκδηλώσεις για την συγκομιδή του αγριοραπανιού, και ότι το χειρότερο έγκλημα που έχει γίνει ποτέ, ήταν όταν η Σούζαν Ελεν Τσάηφενμπάουμ, είχε δαγκώσει σε επίμαχο σημείο τον εραστή της Μπίλλι Τζό Τζίμ Μπόμπ Κέλλεν μετά απο ένα βράδυ τρελλού μεθυσιού.
Και θα είχες δίκιο.

Ιχνη τεράστιου δίποδου. Αν δεν πέρασε ο Κετσές, είναι ο Διάολας.

Όταν λοιπόν, ένας από τους κτηνοτρόφους της περιοχής βρίσκει να του λείπε ένα άλογο ένα πρωί, είναι θέμα. Θέμα για το οποίο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα παρ όλα αυτά, εκτός αν το δεις να καλπάζει στο ηλιοβασίλεμα με τον κλέφτη καβάλα.
Στην μισοδιαλυμένη αποθήκη πιο πέρα, δεν πολυδίνει κανείς σημασία, ούτε στην έλλειψη ιχνών του εγκλήματος.
Case Closed, αμα δούμε το άλογο, θα στο φέρουμε. Πάμε για ύπνο...
Το επόμενο πρωί όμως, το χωριό είναι σε μια σχετική αναταραχή.
Ιχνη από τις οπλές ενός μάλλον τεράστιου ζώου, έχουν βρεθεί σε όλο το χωριό. Το ζώο προφανώς πέρασε τα σπίτια ένα ένα και κοίταζε να δει αν ξέχασε κανείς το ψυγείο ανοιχτό.
Επίσης από τα ίχνη του όμως, φαίνεται να είναι δίποδο!!!
Γίνεται?
Αρχίζουν όμως κι άλλα. Τα πουλιά, φαίνεται να μεταναστεύουν. Αλλά όχι προς τα εκεί που θα έπρεπε, αλλά από την άλλη. Σαν να τρέχουν να ξεφύγουν από κάτι...

ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΝΝΑ. ΒΡΕΧΕΙ ΜΠΕΚΑΤΣΕΣ.

Μερικά κτίρια, φαίνεται να έχουν υποστεί ζημιές. Ζημιές σα να λέμε απο ένα τεράστιο ζώο που αποφάσισε να ακονίσει τα νύχια του στον τοίχο της αποθήκης σου.
Γελάδια βρίσκονται μισοφαγωμένα στα χωράφια. Ελάφια εμφανίζονται σκοτωμένα στη μέση του δρόμου και μέχρι να γυρίσεις να κοιτάξεις έχουν εξαφανιστεί!
Οι φιλήσυχοι πολίτες ανησυχούν, και παίρνουν τα βουνά με καραμπίνες. Ομως, δεν γυρνάνε όλοι από το κυνήγι..
Ο κλοιός στενεύει, τα πνεύματα οξύνονται, και παρότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο επικίνδυνα άμεσο, κάτι πρέπει να γίνει. Ο εισβολέας φαίνεται να αποθρασύνεται και να πλησιάζει όλο και περισσότερο.
Δεν δείχνει ότι θα σταματήσει.
Ο Σερίφης και οι πολίτες πρέπει να αναλάβουν δράση...

Η ταινία λοιπόν, είναι βασισμένη, (όχι, όχι σε αληθινή ιστορία) σε αληθινό θρύλο.
Τον Φεβρουάριο του 1855, στην περιοχή των εκβολών του ποταμού Exe, στο Ανατολικό και Νότιο Devon στην Αγγλία. Εκεί, μετά από μια ισχυρή χιονόπτωση, βρέθηκαν ίχνη από οπλές 10 επί 7,5 εκατοστών. Μεγάλες!

-Ρε, τί εχει στο δάσος? -Δέντρα. -Πσσσ δράση. Φύγαμε.

Σύμφωνα με τις "μαρτυρίες" βρέθηκαν σε περίπου 30 με 40 διαφορετικές τοποθεσίες,
καλύπτοντας μια έκταση κάπου 60 με 140 χιλιομέτρων. Λέγεται ότι βρέθηκαν και σε σκεπές σπιτιών και κτιρίων, ή ότι σταμάταγαν ας πούμε σε έναν τοίχο και συνέχιζαν ακριβώς πίσω του λές και το πλάσμα είχε περάσει από μέσα. Ή ότι σταμάταγαν σε έναν σωλήνα Φ100 και συνέχιζαν στην άλλη άκρη του λες και είχε μικρύνει και περάσει από μέσα.
Οι οπλές ήταν διχαλωτές. οπότε η πιο σαφής και αληθοφανής εξήγηση, ήταν ότι ο Διάολας ήρθε και έκανε τσάρκα στην περιοχή, ενδεχομένως για να εξετάσει την πιθανότητα δημιουργίας υποκαταστήματος.

Το ότι το υποκατάστημα δεν δημιουργήθηκε ποτέ, οι ντόπιοι το απέδωσαν στις κλιματικές συνθήκες.
Η Ταινία λοιπόν, είναι εμπνευσμένη από εκείνο το γεγονός, που έμεινε στην Ιστορία ως The Devil's Footprints. Μάλιστα ο σερίφης ψάχνοντας για να βγάλει άκρη για τις οπλές, το γκουγκλάρει.
Η ταινία τώρα ως ταινία. Ασχετα από το από πού προήλθε το σενάριό της.

Θα παίξω ΟΛΗ την ταινία κοιτάζοντας σα χάνος
να δούν όλοι πόσο ηθοποιάρα είμαι!

Διαβάζοντας την υπόθεση φαίνεται καλή. Φέρνεις στο μυαλό σου κυνήγια τεράτων και τα τοιαύτα. Το θέμα όμως είναι, ότι μέχρι να εξελιχθεί το θέμα μας, έχεις φτύσει αίμα.
Για να μπεις στην "δράση" έχει περάσει πάνω από μιά ώρα ταινίας.
Μέχρι τότε, δεν είναι ακριβώς ότι δεν γίνεται τίποτα. Απλά γίνεται ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ αργά.
Χτίζεται βέβαια ένα σασπένς, αλλά χτίζεται τόσο αργά, που θα έπρεπε να σε ανταμείψει στο τέλος με τρελλή δράση, και δεν το κάνει.
Η πρώτη ώρα+ αναλώνεται σε μια προσπάθεια να σου χτίσει επαφές με τους χαρακτήρες. Εκεί έχει δώσει βάρος η ταινία.

Σεναριογράφε, τα χέρια ψηλά και στογκόλο. ΓΡΗΓΟΡΑ.

Αλλά εφόσον ήθελε να δώσει εκεί βάρος, το σενάριο είναι ελλειπές.
Επικεντρωνόμαστε στον Σερίφη. Εχει τα προσωπικά του ο άθρωπος, χωρισμένος είναι, πρέπει να δούμε τις σχέσεις του με το παιδί του, αλλά η προσωπική ιστορία του, δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον.
Ο ντέπιουτης από την άλλη, είναι από Νιού Γιόρκ, και μετακόμισε σε κωλοχώρι. Σίγουρα υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία πίσω από το γιατί να κάνει κάτι τέτοιο.
Και ξέρετε ποια είναι?
Οχι?

-Ρε μαλάκα, γιατι κουβαλήθηκες απο τη Νέα Υόρκη?
-Είχα παθει αυχενικο να κοιτάω ουρανοξύστες αλλα βλέπω, τζάμπα έφυγα.

Ούτε γω.
Στα παπάρια τους, δεν μας είπαν ποτέ.

Γειά. Είμαι Μπάρμαν,
Να κεράσω ενα τήλιο?

Ο ιδιοκτήτης και μπάρμαν του τοπικού καπηλειού, που εμφανίζεται ως μετρημένος γεροσοφός σε κάμποσες φάσεις? Εχει εκείνος κάποια ιστορία ή συνέχεια? Ούτε. Απλά εμφανίζεται για να πει την ατάκα του και φεύγει. Ασε που σε κάποια στιγμή μας λέει οτι
ΔΕΝ ΠΙΝΕΙ. Μπάρμαν που δεν πίνει! Εμπιστεύεσαι τέτοιον ανώμαλο?
Εχει λοιπόν τότε η ταινία, ακατάπαυστη δράση με τέρατα, σατανάδες, ελάφια, εξωγήινους ή ό,τι είναι τέλος πάντων αυτό το πράμα με τις οπλές?
Εχει.
Για κανα δεκάλεπτο στο τέλος.
Ξέχασα τίποτα? Όχι. Περνάω στην κατακλείδα, για να γράψω και κάτι που να μπορεί ελεύθερα να παρομοιαστεί με καλή κουβέντα.

Αυτή η ταινία ανήκει στο νέο υποείδος. Μάλλον, όχι νέο, τέτοιες ταινίες έχουν γυριστεί πολλές ανά τα χρόνια, αλλά από πέρισυ μας έγινε μόδα. Είναι Το Δράμα με υπόβαθρο τρόμου ή Sci Fi, που μας εγκαινίασε το Maggie, και συνεχίστηκε με το Extinction το Goodnight Mommy και το Hidden.

Φαγωμένο κουφάρι. Αν δεν πέρασε ο Κετσές, είναι ο Διάολας.

Άλλα από αυτά σας άρεσαν και άλλα όχι. Αυτά που συνήθως κατηγορούνται, είναι εκείνα που απέκρυψαν εντέχνως το ότι πρόκειται για δράματα. Και έτρωγες ένα ψυχολογικό δράμα στη μάπα ενώ είχες πάει για να δεις έργο με Ζόμπια.
Εδώ όμως, ενώ είναι εμφανές από το άπλωμα των χαρακτήρων για πάνω από το μισό έργο, ότι προσπάθησε να φτιάξει ο δημιουργός το υπόβαθρο ενός ψυχολογικού δράματος, απέτυχε οικτρά.

ΝΑ ΕΚΕΙ. Ενας ελέφαντας κρύβεται πίσω απο τον Κετσέ. ΒΑΡΑΤΕ.

Οι χαρακτήρες ΔΕΝ είχαν ιστορίες, ΔΕΝ αναλύθηκαν αρκετά, ή έμειναν παντελώς στο φόντο (βλ. Ντέπιουτης). Οι ιστορίες των σχέσεών τους ήταν ελλιπείς, ή ανύπαρκτες, και όλα αυτά με έλλειψη δράσης.
Ούτε δράμα, ούτε περίεργο πράμα με οπλές λοιπόν, παρά μόνο στο τέλος, σχεδόν συμπληρωματικά και όχι με το κρεσσέντο που του άξιζε.
Α! Έγραψα πριν ότι θα πω και καλή κουβέντα έ?

Μμμμμ...Είχε καλή διεύθυνση φωτογραφίας.

Πάει απλά ως εξής:
Δεν θα σκίσετε τις δαντέλες σας φωνάζοντας "ΝΥΑΡΛΑΘΟΤΕΠ ΠΑΡΕ ΜΕ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ" αν το δείτε. ΔΕΝ είναι τόοοοσο κακό.
Αλλά δεν έχει και τίποτα απολύτως που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω και καλό.
Είναι μια ταινία, που δεν θα της βάλω κάκιστο βαθμό, όχι γιατί με ικανοποίησε, αλλά επειδή ήταν παρ όλα αυτά καλοφτιαγμένη (εκτός από κάτι κακά CGI) και επειδή θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Βαθμολογώ περισσότερο τον ευσεβή πόθο μου για την ταινία που ΔΕΝ έγινε, παρά για αυτήν που εν τέλει έγινε.
Κάτι σαν να πλήρωσα 45€ το κιλό για να πάρω Black Angus Rib Eye steaks, τις πέταξα στην σχάρα και τις έκανα κάρβουνο. Ε, τις τρως, όχι γιατί γίνανε καλές, αλλά επειδή σκέφτεσαι και τα λεφτά πού 'δωσες, αλλά και το πόσο καλές θα μπορούσαν να είναι, αν δεν ήσουν τόσο, μα τόσο μαλάκας.
Είναι μια ταινία, που θα περάσεις την ώρα σου μια χαρά, αν περιμένεις λιγότερα απ όσα έχει.
Αλλα πρέπει να περιμένεις Πολύ Λίγα.
ΠΑΡΑ πολύ λίγα.