Howl (2015)

Σκηνοθέτης: Paul Hyett

Συγγραφέας: Mark Huckerby, Nick Ostler

Παίζουν: Ed Speleers, Holly Weston, Shauna Macdonald. Elliot Cowan, Sean Pertwee

Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο

Release: 2015

Runtime: 89 mins

Καταλληλότητα:

Ηνωμένο Βασίλειο: 18 

Last train. Full moon. All change. Howl

Η ταινία μας διαδραματίζεται στην Υπερταχέια Κάτω Μυλοκοπίου-Στενών Δαρδανελλίων με ενδιαμεσο σταθμό Γενεύη και Ουλάαν Μπατόρ. Ο Τζό, είναι ένας ταπεινός ελεγκτής, που μόλις απερρίφθη η προαγωγή του σε σουπερβάηζωρ, όπερ σημαίνει οτι το αντικείμενο του πόθου του, την τραινοσυνοδό (όπως λέμε αεροσυνοδό, γκαρσόνα εν κινήσει δηλαδή) ονόματι Έλεν, θα την γαμήσει άλλος.
Πανσέληνος. Διπλοβάρδια νυχτερινή και πάρε διαδρομή μέσα απο τα δάση και τας εξοχάς, με τους τελευταίους εναπομείναντες επιβάτες. Καμιά δεκαριά όλους κι όλους, και όπως είναι φυσικό, όλων των τύπων ανθρώπων, έτσι για να βάζεις στοίχημα ποιος θα φαγωθεί πρώτος.

Δέν ξερω για σάς, εγω πολύ χάρηκα που τελικά το δρομολόγιο
έγινε, έστω και για πέντε νοματέους.

Έχουμε την σεμνή πλην καλό γκομενάκι Τραινοσυνοδό, έχουμε τον Γαμίκουλα επιχειρηματίτζα-λαμόγιο που τις έχει πηδήξει ΟΛΕΣ, έχουμε μια στελεχού κομπλέ με ταγιέρ και Μπλάκμπερη, ενα ξεκωλογκομενάκι που δεν είχε φάει ξύλο για να στρώσει, ενα χοντρό που είναι χοντρός επειδή συνέχεια τρώει όπως και τώρα, ένα σωσία του M. Might Shymalan, κάτι γέρκουλες κλπ.
Ωϊμέ!!! Μπάμ ηκούσθη στον αέρα (απο κάτω) και ο τραίνος σταμάτησεν.
Ενδελεχής έρευνα υπο του οδηγού που εκατέβη να ελέγξει, αποδεικνύει ότι ελάφι της οικογενείας των ελαφιδών και της τάξης των αρτιοδακτύλων έχει εναπλακεί στις ράγες, και χρήζει αφαίρεσης.
Και πάνω κεί που ο τρέην ντράηβερ σκέφτεται πώς θα γίνει να το κάνει το ελάφι γεύμα, πετιέται κατιτίς απο τους θάμνοι, και κάνει εκείνον γεύμα!!!

Λύκε λύκε, είσαι δώ?
Παίρνω τα φωσφωρίζοντα ματάκια μου και σε κυνηγώ.

Οι επιβάτες με πρώτο τον Τζό, ψάχνουν τον οδηγάρα/γεύμα, και δέν τον βρίσκουν αποφασίζοντας να το κόψουμε με το πόδι μεχρι το σταθμό που λογικά πρέπει να είναι 4-5 χιλιόμετρα μακρυά, διότι ο σταθμός του λέει οτι βοήθεια θα φτάσει σε πάνω από τετράωρο.
Ωμός λίγο πέρα απο το τραίνο, ανακαλύπτουν υπολείμματα οδηγού, και το ξανακόβουν με τα πόδια στο κεφάλι μέχρι πίσω στο τραίνο, οπού ταμπουρώνονται, καθ ότι αυτό πού κανε γεύμα τον οδηγό, προφανώς τον είχε για ορεκτική, και αυτή η μεγάλη μακρουλή κονσέρβα σε ρόδες, του δείχνει ιδιαιτέρως ορεκτική!!!
Μέσα απο τον τρελλό πανικό, και τον κακό εαυτό που βγάζει ο καθένας τώρα, πρέπει να βρουν ένα τρόπο να ενώσουν μυαλά και σκέψεις, μπας και βγει και κανείς ζωντανός από αυτό το φαγοπότι.

Τον σκηνοθέτη Paul Hyett τον ξέραμε απο το πολύ καλό The Seasoning House του 2012. Ένα θρίλερ εκδίκησης εν μεσώ πολέμου κάπου στα Βαλκάνια (όχι εδώ). Αυτή εδώ είναι η δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα μεγάλου μήκους, παρότι βγήκε κατευθείαν σε DVD. 
Οπως θα δείτε και απο τις περιγραφές στα διάφορα σάιτ αλλα και πάνω απ όλα στο τρέιλερ, πρόκειται για ενα Λυκανθρωπικό γκαλόρ/φαγοπότι/μεζεκλίκι.
Η διαφορά με κάποιες άλλες ταινίες των τελευταίων ετών, είναι οτι δεν ασχολούμαστε με το αν ενας λυκάνθρωπος θέλει να πηδήξει μια βρυκόλακα, ή αν κάθεται πάνω απο ένα φλιτζάνι ζεστό τσάϊ αναρωτιόμενος για την ζωή, το σύμπαν και τα πάντα, ή το νόημα της ύπαρξής του.
Απλά τρώει ανθρώπους.

Ηρθα να σε φάω, αλλα πρώτα θα σου πώ για τον ασβεστο έρωτά μου
με μια καφετιέρα που είχε μια βρυκολάκω το 1904...

Μου ρχεται να φωνάξω ενα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με τον εσωτερικό και ψυχικό κόσμο των μέχρι πρότινος τεράτων μας. Θέλουμε να τους ξαναδούμε να είναι απλά οι "κακοί" και να τρώνε κόσμο!
Και αυτό ακριβώς προσφέρει αυτή η ταινία.
ΔΕΝ θα μάθετε γιατι ο λυκάνθρωπος ειναι λυκάνθρωπος.
ΔΕΝ θα δείτε αν ήταν τραπεζίτης ή αλήτης.
ΔΕΝ θα ασχοληθούμε με το αν τον απαράτησε η γυναίκα του.
ΔΕΝ θα μάθουμε καν το όνομά του ή την προηγούμενη φάτσα του. ΟΧΙ.
Είναι λυκάνθρωπος και βγήκε παγανιά να φάει σκώτια και να κάνει μπρελόκ τις χοληδόχους κύστες των θυμάτων του.
Απλά.

Φύγε συ. Θα τους πετάξω την σκωληκοειδή μου απόφυση
να τους καθυστερήσω.

Πέτυχα συζητήσεις στο IMDb και αλλού, οπου διαφωνούσαν οι συμμετέχοντες για το αν οι χαρακτήρες αναλύονται αρκετά. Αν σε κάνει να συμπάσχεις να παίρνεις το μέρος κάποιου κλπ.
Εγω δεν είδα καν η ταινία να επιχειρεί κάτι τέτοιο. Είναι απλά μια ταινία με τέρατα.
Και απο μια ταινία με τέρατα, όπως και απο μια ταινία με ζόμπι, συνήθως ΔΕΝ υπάρχουν αυτές οι απαιτήσεις. Δεν ξερω γιατί κάποιοι εδώ τις είχαν.
Οι χαρακτήρες είναι όλοι υπερκλισέ, απο τον ντροπαλό και άτολμο πρωταγωνιστή, μεχρι την σεμνούλα γκομενίτσα, έιναι όλοι ασπρο μαύρο, σαν παλιο γουέστερν. Ο καλος το ασπρο καπέλο, ο κακός το μαύρο. Δέν με ενοχλεί καν. Είδα την ταινία για να δω να φαγώνεται κόσμος, όχι για να δώ αν θα έδινα Όσκαρ στις ερμηνείες.
Τέρατα τώρα. Λυκάνθρωποι, οτιδήποτε είναι τέλος πάντων, μιας και αυτό δέν απαντάται σαφώς, αλλα το τρίπτυχο, Πανσέληνος, Ουρλιαχτά λύκου και μεζές ανθρώπινος αυτό λεει.
Τα τέρατα αλλοι τα λένε αποτυχημένα και άλλοι πρωτότυπα.

Συνταξιούχος του ΟΓΑ σε τελευταία στάδια μετεξέλιξης σε
αιμοβόρο κτήνος. Ναι. Εβαλε υποψηφιότητα για Δημοτικός Σύμβουλος.

Είναι ανθρωπόμορφα, με κυνοειδή πόδια. (Αυτό δέν ειναι σπόηλερ, θα τα δείτε και στο τρέιλερ αλλα και στην αρχή σχεδόν του έργου)
Δεν θα σταθώ πολύ σε αυτά, γιατι προσωπικά δέν με ικανοποίησαν ιδιαίτερα. Δεν σκίρτησα καθόλου ρε παιδάκι μου. (για το να φοβηθώ το αποκλείουμε έτσι κι αλλιως. Δεκαετίες έχω να φοβηθώ) Αλλα θα τα πω ικανοποιητικά.
Σκηνοθετικά η ταινία μου άρεσε. Περαν των ερμηνειών που τις θεωρώ νορμάλ καθότι απο τέτοιο εργο δέν εχω απαιτήσεις ερμηνείας, ο σκηνοθέτης είχε και την αγωνία και τον ρυθμό που έπρεπε.
Η Διεύθυνση φωτογραφίας άψογη, που είναι δυσκολότατο σε ταινια που είναι ολόκληρη στα σκοτάδια.
Το σενάριο?
Ε πιο κλισέ δε γίνεται. Είναι κάτι τύποι και γίνονται μεζές. Τελεία.
Αν θέλετε και απαιτείτε σεναριακές πρωτοτυπίες, προσπεράστε το άφοβα.

Ηξερα απο την αρχή οτι αυτό το ρηβιου θα ήταν μικρό. Είναι απο τις ταινίες που δεν εχεις να πείς πολλά. Γιατί? Γιατι δεν είναι Ιντυ, δέν ειναι Χολλυγουντ, είναι απλά Μπί Μούβι. Μια φτηνή ταινία, χαμηλού προϋπολογισμού που βγήκε κατευθείαν σε DVD.
Δεν βγήκε για να σαρώσει στα φεστιβάλ, ούτε για να αποκτήσει κάλτ κοινό.
Δέν διεκδικεί καμμια δάφνη, ούτε πρωτοτυπίας ούτε σκηνοθεσίας, μόνο ενα φύλλο δάφνης για να βάλει στις φακές που τρώνε οι παραγωγοί καθότι τα λεφτά τους τελειώσανε.

ΝΤΆΗ ΜΑΝΤΑΦΆΚΚΑ ΝΤΆΗ

Είναι μια ταινία που έχει γίνει "διαδικαστικά" και είναι περισσότερο δουλειά παρά δημιουργία. Και αυτά δεν τα λέω ως ελαττώματα. Τίποτα απο αυτά δεν την καθιστά αρπαχτή. Αρπαχτή ήταν ας πούμε το The Gallows. Αυτό, το βάζω στην ιδια κατηγορία ποιότητας που είχα βάλει το Harbinger Down.
Δεν εχει κάτι πρωτότυπο, δεν εχω να την συστήσω σε κάποιον, για να δεί κάτι το διαφορετικό, αλλά μπορώ άφοβα να πώ, οτι μπορείτε και εσείς άφοβα, να την δείτε.
Είναι μια ταινία της σειράς μεν, αλλα καλοφτιαγμένη. Δεν θα χάσετε το χρόνο σας.
Οι ελλείψεις πρωτοτυπίας, δεν σημαίνουν οτι έχει κάτι κακό, οπότε στρογγυλοκάθεται μια χαρά στην βάση χωρίς κίνδυνο να πέσει χαμηλότερα.