The Hive (2015)

Σκηνοθέτης: David Yarovesky

Συγγραφείς: Will Honley, David Yarovesky

Παίζουν: Steve Agee, Gabriel Basso, Talitha Bateman 

Χώρα: ΗΠΑ

Release: 2015

Runtime: 93 mins

Καταλληλότητα:

HΠΑ: R Αυστραλία: 18

Ηνωμένο Βασίλειο: 18

This Hive is NOT null.

Ο Άνταμ ξυπνάει σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο. Είναι χτυπημένος, λερωμένος, διαλυμένος. Α ναι! Έχει και ένα πτώμα μιας γκομενίτσας εκεί δίπλα.
Απέναντί του γραμμένη με κιμωλία στον τοίχο, με μεγάλα γράμματα, η λέξη REMEMBER (θυμήσου). Οκ αλλά τι?
Βασικά δεν θυμάται ούτε το όνομά του, τι κάνει εκεί, πώς κατέληξε εκεί, τι έκανε εκεί, γιατί, ποιο είναι το νόημα της ζωής, και πώς γίνεται η σάλτσα ολλανταίζ.

Θυμήσου μαλάκα, θυμήσου που έβαλες τα κλειδιά για να βγείς έξω...

Μια άλλη επιγραφή με κιμωλία, τον προειδοποιεί: "Μην αφήσεις ΚΑΝΕΝΑΝ να μπει μέσα, ό,τι και αν γίνει". Δε βγάζει νόημα, αλλά βλέπουμε ότι αναγνωρίζει τον δικό του γραφικό χαρακτήρα, οπότε κάτι θα ξέρει.
Οκ αλλά τι?
Αρχίζει λοιπόν, ένα roller coaster από flash back, ξεκινώντας από τα πιο πρόσφατα, και καταλήγοντας στα πιο παλιά, για να θυμηθεί, και ποιος είναι, και τι κάνει εκεί.
Το κουβάρι σιγά σιγά ξετυλίγεται, περιλαμβάνοντας και άλλα άτομα που ήταν μαζί του, προσπαθώντας να θυμηθεί ή να μάθει που είναι τώρα, και τι απέγιναν.
Σταδιακά καταλαβαίνει ότι έχει ακόμα και αναμνήσεις που δεν θα έπρεπε να έχει, γιατί δεν φαίνονται να είναι καν δικές του.
Όλα, μέχρι να ξετυλιχθεί τελείως το κουβάρι (το κατά δύναμιν) και να ξαναφτάσουμε στο παρόν, και να δούμε τι θα γίνει από δω και πέρα.
Όλα εκτυλίσσονται σε μια κατασκήνωση όπου ο Άνταμ είναι ομαδάρχης, όπου είχαν αρχίσει να συμβαίνουν πολλά περίεργα και επικίνδυνα που θυμάται σιγά σιγά.
Μπερδεμένο και βαρετό ακούγεται ε?
Δείτε παρακάτω...

Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους σκηνοθετική δουλειά του David Yarovesky ή αλλιώς Yarvo. Συγκεκριμένα υπάρχει άλλη μια καταχώρηση στο IMDb με ένα σχόλιο από το 2002, για μια ταινία, που την καταχώρησε μεν, αλλά δεν έφτιαξε ποτέ απ ότι φαίνεται. Προηγούμενες δουλειές που έχουν καταχωρηθεί, περιλαμβάνουν δύο επεισόδια για το μικρού μήκους κωμικό webcast Team Unicorn, και πολλά, μα πάρα πολλά Μουσικά βίντεο.
Εδώ λοιπόν τι έχουμε?

Ταινία με κάτι σαν ας πούμε δαιμονισμένους που ΔΕΝ ξερνάνε
πρασινίλες αλλα μαυρίλες. Παγκόσμια πρωτοτυπία.

Εχουμε μια μίξη Sci Fi, Splatter, Zombie movie, Θρίλερ και Ρομάντσου. Λίγο απ όλα.
Είναι μια ταινία που απευθύνεται σε νεαρούς Ενήλικες. Δεν λέμε εφήβους ένεκα της α-καταλληλότητας της ταινίας. Δεν είναι για παιδιά, αλλά είναι για νέους, όπως νέοι είναι και οι πρωταγωνιστές. Εμείς όμως οι (γκουχ γκουχ) "λίγο" μεγαλύτεροι μπορούμε άραγε να την δούμε?
Για πάμε με τα καλά και τα κακά.
Έχουμε μια ταινία που το παρόν είναι σχεδόν αποκλειστικά σε έναν χώρο. Με φλας μπακ απ έξω αλλα ΚΑΙ απο τον ίδιο χώρο.
Συνταγή μπερδέματος.
Αλλά δεν μπερδεύεσαι πουθενά. Το σενάριο, παρότι το θριλερικό του μπέρδεμα είναι μεγάλο, είναι ευκρινές, και ΔΕΝ προσπαθεί να σε μπερδέψει όπως γίνεται σε άλλες ταινίες. ΔΕΝ θα δεις σκιές στο φόντο που πρέπει να θυμηθείς μια ώρα μετά, ούτε απειροελάχιστης διάρκειας πλάνα που θα παίξουν ρόλο μισή ώρα μετά. Ο,τι γίνεται ή έγινε, είναι ευκρινές, και παρά τα συνεχή μπρός πίσω και πιο πίσω, και πιο μπρος κλπ, δεν σε μπλέκει.
Ζόμπι όπως ανέφερα πριν, δεν υπάρχουν ακριβώς. Απλά παίζουμε με την κλασσική φάση, "Εξαπολύθη άγνωστος ιός που έκανε όλο τον ντουνιά αιμοσταγή δολοφόνο" Καμιά πρωτοτυπία αλλά δεν μας χαλάει.

Ελα κοντά μωρό μου... Θα σου δαγκάσω τον καρίτζαφλα
αλλα θα σ'αρέσει, θα δείς. Ελα...

Μάλιστα, εδώ έχουμε και μια πρωτοτυπία μετάδοσης ιού. Μιας και ο Ιός δεν μετατρέπει τον κόσμο σε απέθαντο και ηλίθιο Ζόμπι, αλλά διατηρούν τα μυαλά τους στη θέση τους και δεν μεταδίδεται με δάγκωμα. Μεταδίδεται ξερνώντας κάτι σαν πίσσα ο ένας στον άλλον.
Ορεκτικό ε?
Αυτό είναι η μόνιμη μαυρίλα που έχουν οι περισσότεροι στις φάτσες τους στο τρέιλερ.

Εφηβικό ρομάντζο!!!
"Οχουυυτομαλακατιμαζβάζειςναδουμεναουμ" ακούω που λέτε. Αλλά περιμένετε.

Σαγαπό. Θασαγαπό ακομα και οταν γιουνείς Ζόμπιο και θα θες
να μου φάς το  πάγκρεας σωτέ με βασιλομανίταρα.

Ναι! Το Εφηβικό ρομάντζο υπάρχει και ξετυλίγεται ως ανάμνηση καθ όλη τη διάρκεια μαζί με την υπόλοιπη υπόθεση. Και ενώ κατά βάσιν είναι ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο εκτυλίσσονται τα τεκτενόμενα, δεν παίρνει πρώτο τραπέζι πίστα να το τρως στη μάπα συνέχεια. δεν είναι αγάπες και λέλουδα, και "Θα σαγαπώ και μετά το καλοκαίρι" φάση. Μπορείς και να το αγνοήσεις.
Και τελικά αυτό που για μένα είναι καλότατο αλλά για μερικούς κωλόγερους στο  ΙMDb κάκιστο:

Είδα νήματα που "κατηγορούν" την ταινία ότι είναι στο στυλ του MTV, δηλαδή γρήγορη σκηνοθεσία, πολλά πλάνα, κλπ.
Εγώ δεν είδα κάτι τέτοιο. Αυτό που είδα είναι έναν σκηνοθέτη με ΑΡΙΣΤΗ αισθητική, με ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ αίσθηση κάδρου, και ΠΟΛΥ καλό μοντάζ.
Μια ταινία πολύ γρήγορη που όμως δεν σε μπερδεύει με την ταχύτητά της. Μετρημένη, ξέρει που πρέπει να γκαζώσει και που πρέπει να αφήσει λάσκα.

Τα μαύρα Μάτια σου...

Και αναρωτιέμαι, αυτοί που την λένε MTVίστικη και την κατακρίνουν γι αυτό, πόσο αργές ταινίες βλέπουν? Εγώ θα το θέσω ως εξής: ΑΝ είδατε και σας άρεσε το Lola Rennt (1998) του Tom Tykwer, δεν βλέπω κανένα μα κανένα λόγο να μην μπορέσετε να παρακολουθήσετε αυτήν την ταινία. Το αν το γρήγορο μοντάζ και σκηνοθεσία είναι ελάττωμα, το αφήνω στο δικό σας γούστο και κρίση. Για μένα δεν υπάρχει ελάττωμα απαξ και έχει γίνει ΣΩΣΤΑ, χωρίς προσπάθεια εντυπωσιασμού από το τίποτα και απόπειρας να σε μπερδέψει. Και εδώ δεν έχουμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα τέτοιο.

Διεύθυνση φωτογραφίας με Black Light.
ΠΟΛΥ πιό δύσκολο απ όσο φαίνεται αρχικά!!!

Εύφημος μνεία: Η Διεύθυνση φωτογραφίας. Ενώ το περισσότερο έργο είναι σκοτεινό και σε έναν φορτωμένο χώρο, βλέπεις παντού τα πάντα.
Όσοι έχετε πασχίσει γέρνοντας προς τα μπρος να δείτε κάτι αχνό στο φόντο κλπ, με καταλαβαίνετε. Η ατμόσφαιρα φωτιστικά είναι εξαιρετική, και ολόσωστη.
Η ταινία άρχισε την γύρα της στα φεστιβάλ πέρσι το Σεπτέμβριο ξεκινώντας από το Fantastic Fest στο Austin του Texas.
Στις 14 Σεπτεμβρίου η εταιρία διανομής της, η Nerdist Industries, έκανε μια περιορισμένη προβολή για μια μόνο νύχτα.

Η ταινία φτιάχτηκε για νέους. Οι χαουζιές και οι Νταμπστεπιές στο σάουντρακ το  αποδεικνύουν. Το γρήγορο μοντάζ επίσης. Αν είστε τύποι που από μια ταινία θέλετε κάτι σαν τα μακρόσυρτα πλάνα του Paranormal Activity, δεν είναι για σάς. Αν επίσης δεν θέλετε ΚΑΝΕΝΟΣ είδους ρομάντζο σε μια ταινία τρόμου, επίσης δεν είναι για σας.
Αν γεράσατε πριν της ώρας σας και η μόνη μουσική που ανέχεστε είναι τα βιολάκια που κακοφωνίζουν έξαφνα σε jump scare, ούτε για σας είναι.

Αν από την άλλη θέλετε να δείτε ταινία με άριστη σκηνοθετική αισθητική και τεχνική, με εξαιρετική διεύθυνση φωτογραφίας, με ολόσωστα τοποθετημένη μουσική, και με κλασσικού τύπου μεν, αλλά πολύ πρωτότυπα δοσμένο σενάριο, και μπορείτε να παραβλέψετε το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές είναι έφηβοι, (αν σας ενοχλεί αυτό) τότε αυτή είναι η ταινία σας.
Μια πρωτότυπη βερσιόν πανδημίας, πολύ καλοφτιαγμένη παρότι φτηνή, που έχει πολλά να δώσει στο είδος, σε νέους, γέρους και παιδιά.
Εμείς την ψιλολατρέψαμε για τα καλά της παραβλέποντας τα πραγματικά ελάχιστα κακά της.

Εξάλλου είμαστε (γκούχ, γκούχ) εικοσάρηδες.