Re-Kill (2015)

Σκηνοθέτης: Valeri Milev

Συγγραφέας: Michael Hurst

Παίζουν: Bruce Payne, Mark Adams, Scott Adkins

Χώρα: ΗΠΑ

Budget: $ 9,500,00

Release: 2015

Runtime: 88 mins

Καταλληλότητα:

ΗΠΑ: R

Κορέα: 18

Αυστραλία: 15 

Re-Kill because We are the endangered species

Κοριτσάκι είναι στο σπίτι... Μαμά? Μπαμπά? Που είστε? Θέλω το γάλα μου. Και μπισκοτάκια... Και παγωτό... και.. και... αλλά εις μάτην. Κανείς στο σπίτι από το οποίο πέρασε ανεμοστρόβιλος. Τι να κάνει η μικρή? Τι άλλο? Ανοίγει τηλεόραση. Και κάθεται να παρακολουθήσει το εξαίρετο ριάλιτι σόου: 

Έχουν περάσει πέντε χρόνια από το ξέσπασμα του ιου που μετέτρεψε το 85% του πληθυσμού σε ζόμπια. Ολόκληρες πόλεις ή τεράστια μέρη τους, έχουν απομονωθεί με πανύψηλους τοίχους, με τα ζόμπια μέσα.

Zόμπι τέννις με τουφέκια.

Παρ' όλα αυτά, ορισμένα βρίσκουν τον τρόπο είτε να το σκάνε και να χλαπακιάζουν ανυποψίαστους επιζώντες, ή έχουν ξωμείνει έξω.
Η εξολόθρευσή τους, είναι δουλειά του Τομέα R, (R Division), ενός ειδικά εκπαιδευμένου κλάδου, (του στρατού? της Αστυνομίας?) στον οποίο υπηρετούν από εθελοντές και εν δυνάμει δολοφόνους που ικανοποιούν νόμιμα τα ένστικτά τους, έως τύποι που τους δόθηκε η επιλογή: R Division ή φυλακή.

ΞΑΝΑ-ΣΚΟ Παρουσιάζει η Τατιάνα Στεφανίδου, σήμερα καλεσμένος
ο Μίστερ Μπούτια και ο Αντρεούλης Ευαγγελόπουλος. 

To Re-Kill, είναι ένα ριάλιτι, στο οποίο ένα δημοσιογραφικό/τηλεοπτικό τήμ, στέλνεται μαζί με μιά ομάδα της R-Division, σε κάποια αποστολή. Το υλικό που φτάνει στους τηλεοπτικούς δέκτες μας δεν είναι απευθείας,  αλλά είναι όσο το δυνατόν πιο πρόσφατο, μιας και ειδικά drones, που παρακολουθούν την θέση του συνεργείου, κάνουν επαφή ανά δίωρο, και οι οπερατέρ δίνουν το υλικό τους, το οποίο πηγαίνει κατευθείαν για προβολή. (με "αυτόματο" μοντάζ ίσως?) 

Στο επεισόδιο της περασμένης εβδομάδας, είδαμε την σφαγή της Πλατείας Σεβαλιέ που κατέληξε στον χαμό 152 αθώων πολιτών από Ζόμπια, των οποίων το Βody Count κατέληξε στο 480. Μαζί με αυτά όμως χάθηκε και ολόκληρη η Ομάδα 6 του R Division εκτός ενός.

Πάρτα μωρή γαλότσα απέθαντη.

Aυτή τη βδομάδα παρακολουθούμε την αποστολή της εκπομπής μαζί με την Ομάδα 8  του R Division, η οποία από μια απλή αποστολή έρευνας και εξολόθρευσης, καταλήγει να είναι μια αποστολή στα τρίσβαθα της Καραντινιασμένης με πανύψηλους τοίχους Νέας Υόρκης.

Αιτία? Ο διαρκής φόβος για το δεύτερο κύμα επίθεσης των Ζομπιώνανε, του επαναξεσπάσματος της επιδημίας, το οποίο, είναι σίγουρο ότι λόγω αριθμητικής υπεροχής, θα είναι και το τελειωτικό. 

Ξεχάστε λοιπόν, τα τσακωμούλια του Μπίγκ Μπράδερ, ξεχάστε τα μεσημεριανά κουτσομπολίστικα, ξεχάστε την Τατιάνα, ξεχάστε και την Αννίτα, ξεχάστε ακόμα και το Dead Set, εδώ παίζει αίμα. 

Λοιπόν, εδώ έχουμε μια φρέσκια βερσιών μιας κλασσικής συνταγής. Δεν είναι το πρώτο έργο με Ζόμπια, το αντίθετο θα έλεγα. Δεν είναι ούτε το πρώτο Found Footage, ή Mockumentary, γιατί αυτό είναι η ταινία, υπό το περίβλημα του Ριάλιτι Σόου. Το πρωτότυπο είναι ότι εδώ, εκτός μιας μικρής εισαγωγής και ενός εξίσου μικρού φινάλε, όλη η ταινία είναι το τηλεοπτικό πρόγραμμα.

Λάηβ απο τα Προπύλαια, Ορδές Ζόμπιων επιτίθενται στα ΜΑΤ.

Κομπλέ όμως, μαζί με τα έκτακτα δελτία ειδήσεων, τα τρέϊλερ για αργότερα, και πάνω απ όλα τις διαφημίσεις, με τις οποίες δεν θα σας μείνει άντερο.
Ναι, από τα γέλια εννοώ, μην σας συνεπαίρνει το θέμα "Ζόμπια" 
Μια ταινία με Ζόμπια κατ' εμέ, ΔΕΝ πρέπει να παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της. Το θέμα είναι εξ ορισμού γελοίο, όσο εκφοβιστικό και αν είναι ή αν δείχνεται.
Η δράση όμως μπορεί να μην σε αφήνει να δώσεις την αστεία νότα που -κατ΄εμέ πάλι- απαιτεί κάθε ταινία με Ζόμπια. 

Αϊντε Γαμηθείτε γιατι χανόμαστε.

Εδώ λοιπόν, αυτόν τον ρόλο τον έχουν αναλάβει οι διαφημίσεις, που εκτείνονται από διαφημίσεις για φάρμακα που καθυστερούν την μετατροπή σου σε Ζόμπι σε περίπτωση δαγκώματος και για περιτοιχισμένες κοινότητες, έως τις εκπληκτικές διαφημίσεις για το πόσο καλό είναι το Σέξ.

Φουμάρετε λέφτερα. Δε θα σας
σκοτώσει πρίν τα Ζόμπια.

Ναι! Το Σέξ, καθότι οι αμόλυντοι και άσπιλοι άνθρωποι είναι πλέον μειοψηφία στον κόσμο, οπότε, σας παρακαλούμε, Αντε Γαμηθείτε για να ξαναγίνουμε πολλοί επιτέλους!

Ξεκάθαρα και ευθέως, η ταινία μου άρεσε πολύ. και Δράση είχε, και Αίματα είχε, και Ζόμπια είχε (τα οποία σημειωτέον τρέχουν, πάει η εποχή του Ρομέρο) και γέλιο είχε στα ενδιάμεσά της, και καλά εφφέ στα αίματα κλπ είχε και τα πάντα όλα.
Θα μπορούσε από μένα να είχε και καλύτερο βαθμό, αν δεν είχε μερικά τεχνικά ελαττώματα που εμένα μου χτύπησαν στο μάτι, αλλά θα αφήσουν τους περισσότερους από σας αδιάφορους εκτός από ένα. 

Σμάηλ, είναι η κάντηντ Κάμερααααα.

Βλέπουμε ένα ριάλιτι μεν, αλλά ντοκυμαινταρίστικο. Όπερ σημαίνει, ότι η σχεδόν απευθείας μεταδιδόμενη δράση συνέχεια σπάει με κομμάτια συνεντεύξεων, ή σπηκάζ κλπ.
Ε λοιπόν, σε αυτά τα κομμάτια συνεντεύξεων, προσωπικά βρήκα όλους τους ηθοποιούς απαράδεκτους. Δεν είχαν την φυσικότητα που βλέπεις σε άλλα Mockumentary. Και το αποδίδω στη απαίτηση για πιστή απόδοση του γραπτού κειμένου. Δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε έτσι, αυτό φταίει σίγουρα, και είναι φάουλ. Αλλά είναι φάουλ που μάλλον μόνο οι Αγγλόφωνοι μεταξύ μας θα καταλάβουν. Τους άλλους δεν θα τους ενοχλήσει.
Το άλλο που είναι και καλό και κακό ταυτόχρονα είναι η τεράστια επιμονή του σκηνοθέτη να μας δικαιολογήσει τα πλάνα του.
Ενα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα των Found Footage ταινιών, είναι το να δικαιολογηθεί το γιατί υπάρχει κάθε πλάνο, και ας πούμε ο οπερατέρ κει που του έκανε επίθεση το Ζόμπι δεν έκλασε ηχηρά την κάμερα ώστε να τρέξει να σώσει την άμοιρη ζωούλα του.

Σάη Τσίζ μωρή απέθαντη. Και γύρνα απο το καλό σου προφίλ.

Εδώ, τα πλάνα της δράσης είναι υποτίθεται από δύο κάμερες, βλέπουμε ενίοτε και τον άλλον οπερατέρ, ώστε να μην γίνεται μονότονο το θέαμα. 

Υπάρχουν και άλλα πλάνα όμως από κάμερες παρακολούθησης κλπ, στις οποίες αναγράφεται το τι είναι. Τέτοια προσήλωση ο Σκηνοθέτης. Αλλά παρ όλα αυτά πολλά πλάνα τα αφήνει ξεκρέμαστα, κοντινά πλάνα αντιδράσεων ας πούμε που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε ένα τέτοιο υλικό. Αλλά και αυτό είναι ψιλά γράμματα.

Το βασικό και ίσως στην τελική το μόνο σοβαρό ελάττωμα, είναι το κούνημα.
Υπάρχει μια σημαντικότατη μερίδα κοινού που αρνείται κατηγορηματικά να δει "αυτές τις ταινίες με την κάμερα στο χέρι" γιατί τους ανακατεύει τα άντερα το κούνημα.
Εδώ, είναι σαν να σκέφτηκαν εξ αρχής: Οκ, κάποιους όμως δεν τους πειράζει το κούνημα, οπότε ας κουνήσουμε τις κάμερες ακόμα περισσότερο. Θα τους αρέσει!!!
Οχι ρε φίλε, δε μας αρέσει. Ανεχόμαστε το κούνημα αν είναι πολύ, εφόσον ΔΕΝ γίνεται αλλιώς.

Σέρτσηηηην, σήκ ε τηστρώη. (Μετάληκα)

Εδώ, έχουμε επιτηδευμένο κούνημα. Και πολύ. Και πολλούς θα τους αποθαρρύνει από το να δουν την ταινία. Ντάξ, μην φανταστείτε οτι θα βγαίνατε έξω από την αίθουσα ξερνοβολώντας, αλλά είναι πολύ. ΔΕΝ ζαλίστηκα καν προσωπικά, αλλά οφείλω να το εκτοξεύσω ως προειδοποίηση για αυτούς που ζαλίζονται.

Ο σκηνοθέτης Valeri Milev, που τον θυμόμαστε απο το Wrong Turn 6, είναι Βούλγαρος. Και η ταινία είναι γυρισμένη στη Βουλγαρία. Παρότι δεν αναφέρεται ως ΑμερικανοΒουλγάρικη συμπαραγωγή, μια ματιά στο full cast and crew στο IMDb, αποκαλύπτει ότι και οι του δημιουργικού, και οι της παραγωγής, είναι κατά ένα τουλάχιστον 70% Βούλγαροι. Πράγμα που σημαίνει ότι όλα έγιναν φτηνότερα, γιατι η ταινία μοιάζει αρκετά ακριβότερη από τα αναφερόμενα 9,500,000.

Τι ώρα είναι? 2010. Σταματάμε για σήμερα, συνεχίζουμε σε 5 χρόνια.

H ταινία είναι μέρος του γνωστού After Dark Horrorfest ή αλλιώς, 8 films to Die for.

Είναι ένα ετήσιο φεστιβάλ ανεξάρτητων ταινιών που γίνεται από το 2006. Η διαφορά με άλλα φεστιβάλ, είναι ότι η After Dark Films, συμπαράγει και διανέμει τις ταινίες αυτές. 
Αυτή εδώ η ταινία λοιπόν, ήταν να λάβει μέρος στο Horrorfest του 2011. 
Άρχισαν λοιπόν τα γυρίσματα τον Ιούλιο του 2010 στη Σόφια, αλλά το Horrorfest του 2011 δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. 
Ξανάνοιξε όμως πόρτες το 2015, και αυτή η ταινία ήταν φυσικά μέσα στη λίστα των 8, και μάλιστα η πιο αναμενόμενη.

Στοιχεία για τον αν παραγωγή είχε συνεχίσει και τελειώσει το 2010, ή αν ξανάρχισαν οι εργασίες φέτος ή πέρσι, δεν κατάφερα δυστυχώς να βρω. Το πιθανότερο είναι να έγιναν τα γυρίσματα, και το υλικό να έμεινε ράφι, ελλείψει κονδυλίων μέχρι που εξασφαλίστηκαν ξανά με την ανακοίνωση της επαναλειτουργίας του Horrorfest.

Με πληροφορούν τώρα από το κοντρόλ κυρίες και κύριοι, ότι έχουμε τελικό αποτέλεσμα στο μάτς Άθρωπες-Ζόμπια, 0-1 στην παράταση, πράγμα λογικό αν σκεφτείς ότι οι Αθρωπες έπαιζαν με 3 παίκτες και παρά την δυνατή τους άμυνα η αριθμητική υπεροχή των Ζόμπιων υπερίσχυσε. Φήμες ότι οι Άθρωπες θα προχωρήσουν σε αντικατάσταση του προπονητή Τσ. Δαρβίνου, κρίθηκαν ως ανακριβείς από το στενό κύκλο του Προέδρου της Ομάδας Π. Α. Ντοκράτωρ. "Είναι όλοι τους παιδιά μου" είπε χαρακτηριστικά, "Ακόμα και τα Ζόμπια, αλλά απλά εκείνα δεν το ξέρουν".

Η τέχνη του εξολοθρεύειν  Ζόμπια χωρίς απώλειες. Have Chopper. 

Κατακλείδα:
ΙΣΩΣ μισήσετε το κούνημα.
Αλλά θα λατρέψετε τις διαφημίσεις. Με λίγα λόγια, δείτε το, εν γνώσει του ότι δεν θα σας έρθουν δάκρυα στα μάτια από την πρωτοτυπία ή τον ακατάσχετο τρόμο.

Εξάλλου, όπως λέω πάντα, οι ταινίες με Ζόμπια δεν είναι για να τρομάξεις.

Είναι για να τις βλέπεις αντροπαρέα στύλ (ασχέτως φύλου), με πίτσες, μπύρες, και άναρθρες γηπεδικές κραυγές τύπου "ΠΟΟΟΡΕΜΑΑΑΑΛΑΑΚΑ ΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΝΑΟΥΜ" και λοιπά τέτοια καλλιτεχνικά.
Βούρ στον πατσά λοιπόν.
Ή μάλλον -ζόμπια είναι- στα αντεράκια, κοκορέτσια, γαρδουμπάκια, και λοιπά εντερικά.

Ζόμπια+Άντερα=Love for Ever.