Nina Forever (2016)

Σκηνοθέτες: Ben Blaine, Chris Blaine

Συγγραφείς: Ben Blaine, Chris Blaine

Παίζουν: Abigail Hardingham, Fiona O'Shaughnessy, Cian Barry, David Troughton, Elizabeth Elvin

Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο

Release: 2016

Runtime: 98 mins

Καταλληλότητα:

ΗΠΑ: R

Βρεττανία: 18

Δώστε βάσιν στην πενιάν, καθότι αυτό θά'ναι μια σύντομη περιγραφή υπόθεσης. Και αυτό γιατί δεν έχει πολλά να πείς. Να γιατί ξεκινάω λέγοντας μαλακίες, για να γεμίσω το χώρο. Πάμε λοιπόν.
Η Χόλλυ, είναι μια νεανίς, εργαζόμενη σε σούπερ μάρκετ. Είναι μια εμφανίσιμη νεανίς, παρότι ολίγον Essex Girl, (όσοι έχουν κάνει Αγγλία με πιάνουν) ή στα καθ΄ ημάς, ολίγον Μπουρνάζι αν με πιάνετε. Ξέρω οτι δεν προσβάλλω κανέναν μιας και όλοι μας οι αναγνώστες είναι των βορείων προαστίων. Λίγο ξεκωλάκι τέλος πάντων για να το πούμε στα ίσα.

Ω! πρίγκηψ μου. Ελα πάνω στο άσπρο σου άτι
και πέτα μου τη μήτρα στα βράχια... 

Εχει ένα μάλλον ελάττωμα. Είναι -εκ των συμφραζομένων- αθεράπευτα ρομαντική.

Οχι σε στύλ φοράω ρόζ δαντελίτσες και διαβάζω ποίηση στο παγκάκι βλέποντας το ποτάμι και τους ασφόδελους όμως.
Περισσότερο σε στύλ "Γουστάρω Το Ρόμπ, Επειδή Είναι Αμίλητος Και Αγέλαστος Και Επειδή Ξέρω Ότι Έκανε Απόπειρα Αυτοκτονίας Οταν Πέθανε η Γκόμενά Του"

Ρόμπ σ'αρέσει η ποίηση? Εχεις διαβάσει το
"Βάστα τοίχο θα ζμπρώξω" του Γκουσγκούνη?

Και έτσι είναι. Ο Ρόμπ είναι μουντρούχος και τσαντίλας, και δουλεύει επίσης στο ίδιο σούπερ Μάρκετ. Παρόλα αυτά, η μικρή γουστάρει να τον ξεμοναχιάσει ανάμεσα απο τις χλωρίνες Κλινέξ και τα προφυλακτικά Ντούρεξ με γεύση σάπιο μήλο.
Έχει πράγματι προσπαθήσει να αυτοκτονήσει μετά τον Θάνατο της Νίνας, της πλέον πρώην γκόμενας. Ανεπιτυχώς όμως. Ε, αυτό η Χόλλυ το βρίσκει ακαταμάχητο.
Μην πλατειάζω.
Του κάμει κάτι Εσσεξικά κουνηματάκια, του βγάζει λίγο μπούτι ξερω γώ, λίγο βυζί, και αρχίζει να ξεχνάει την μακαρίτισσα ο τυπάκος.
Οπότε φτάνουμε στη μέρα που η Χόλλυ ξυρίζεται παντού, παρφουμάρεται, φοράει τις καλές της αρβύλες, και πάει αποφασισμένη να τον χώσει στον Ρόμπ.

Μυρίστηκα σεξάκι. Τί παίζει? Γιατί ξεκινήσατε χωρίς εμένα ρε?
Τι πά να πεί "Είσαι ψυχρή"? Πτώμα είμαι, τι περιμένατε?

Η να της τον χώσει, όπως το φέρει η στιγμή.

Πράγμα το οποίο γίνεται.
Αλλά ο οργασμός μετατρέπεται σε μορφασμό, μιας και η Νίνα, Ναι, η πεθαμένη, έχει αποφασίσει ότι άπαξ και παίζει σέξ, θέλει κι αυτή να βλέπει.

Και φυσικά εμφανίζεται αιμόφυρτη πλην αρτιμελής στο γαμωκρέββατο.
Και δεν δείχνει να 'χει σκοπό να σταματήσει να εμφανίζεται.

Ο Ben Blaine και ο Chris Blaine είναι αδέρφια εξ Αγγλίας. Είδα οτι είναι κυρίως μοντέρ, και αυτή είναι η πρώτη τους ταινία, όπως και το πρώτο τους σενάριο σε μεγάλου μήκους. Επίσης είδα ότι κάνουν τα πάντα μαζί. Πράγμα που με οδηγεί σε μιά αναπόφευκτη ερώτηση...
Όχι αυτό που πάει το μυαλό σας ανωμαλάρες.
Πληρώνονται για δύο ή για έναν??? 

Μωρή, όταν ξανάρθεις, να σφουγγαρίσεις μόνη σου τα αίματα.

Μάλλον δε θα μάθω ποτέ. Για αυτήν εδώ την ταινία πάντως, αμα βγάλουν τίποτα προφανώς θα το μοιραστούν. Τα λεφτά έτσι κι αλλιώς μαζεύτηκαν -αρχικά έστω- μέσω του Kickstarter.
Δεν ξέρω αν η παραγωγή έμεινε ανεξάρτητη μέχρι τέλους, αλλά και το ότι άρχισε έστω έτσι, δείχνει πίστη στο έργο τους, πράγμα που είναι καλό.
Το έργο τους όμως είναι καλό?
Οι σκηνοθέτες πόνταραν στο όνομα (ή μάλλον τη φάτσα) της Fiona O'Shaughnessy για να κόψουν κανα εισιτήριο. Μπορεί να μην είναι και το πρώτο όνομα στην πιάτσα, αλλά στο κοινό του είδους, είναι γνωστότατη λόγω του εκπληκτικού Utopia. 

Ουπς. Συγγνώμη, μου σπασε ενα σπυράκι, Κώλος τά κανα πάλι.

Ολοι οι υπόλοιποι, είναι γνωστοί στο στενό οικογενειακό τους περιβάλλον. Το οποίο στην περίπτωση της Abigail Hardingham (Χόλλυ) θα κάνει ίσως και λίγο την πάπια, μιας και μόλις έχει μάθει όλη η υφήλιος το ακριβές σχήμα και μέγεθος των βυζιών της.
Η ταινία λοιπόν κατηγοριοποιείται στο IMDb ως Horror, Comedy.
Τρόμος βέβαια δεν υπάρχει ούτε στο παραμικρό. Δεν υπήρχε κανένας σκοπός να υπάρξει, είναι σαφές εξ αρχής. Το θέμα της είναι που κάνει το IMDb να κατηγοριοποιεί την ταινία εκεί, και εμάς να της κάνουμε ενδελεχή και αμερόληπτη κριτική. Οχι το ποσοστό τρόμου. Σε ποσοστό τρόμου, θα το έβαζα κάπου δίπλα από την Μελωδία της Ευτυχίας.
Αλλά δεν είναι ο τρόμος το θέμα.

Μα τι υπεργαμίκος που είσαι!!! Με έχεις πεθάνει.

Είναι μερικές ταινίες που με ενθουσιάζουν, είτε επειδή ήταν καταπληκτικές είτε επειδή ήταν κάκιστες, και μόλις τις δω, τρέχω να γράψω κριτική.
Αυτήν την έχω δει καναδυό βδομάδες, και δεν είχα γράψει ακόμα.
Είναι από τις ταινίες, που δεν ήθελα να μείνω με την γνώμη που σχημάτισα μόλις τελείωσε. Ηθελα να την χωνέψω λίγο να δω αν θα αλλάξω γνώμη.
Οπερ και εγένετο.
Μόλις είχε τελειώσει η ταινία, της έβαλα ενα ταπεινό 2,5/5, έτσι για να μην πέσει κάτω από τη βάση.
Όσο πέρναγαν οι μέρες όμως, άρχισα να την εκτιμώ περισσότερο, και αυτό γιατί αρνούταν κατηγορηματικά να φύγει από το μυαλό μου.

Γλίστρησα. Μου δίνεις το πόδι μου? Κύλησε κάτω από τον καναπέ.

Και αυτό εξαιτίας του Χιούμορ της.
Το οποίο είναι τόσο μαύρο όσο και ένας Κενυάτης δρομέας πάνω στη μαύρη άσφαλτο, χωρίς φώτα τη νύχτα χωρίς φεγγάρι. Και χωρίς κουραμπιέ.
Μην περιμένετε να γελάσετε πουθενά, παρά μόνο σε καναδυό ατάκες.
Δεν είναι πραγματικά κωμωδία, όπως δεν είναι και πραγματικά τρόμου.
Αλλά μέσα από την εξαιρετικότατη σκηνοθετική δουλειά, τόσο σε αισθητική και πλανάρισμα αλλά κυρίως από συνοχή και διδασκαλία ηθοποιών, η ταινία αξίζει, παρότι για πολλούς θα παραείναι ίσως "κουλτουριάρικη" για τα γούστα τους.
ΔΕΝ είναι ταινία για το νορμάλ Χώρρωρ κοινό. Ισως δεν είναι καν για το Χώρρωρ κοινό.

Τελικά είναι αλήθεια. Το σέξ σου δίνει νέα πνοή.

Η γουαταφακιά του θέματος είναι Μεγάλης Ολκής.
Περνάς την ταινία ξέροντας εξ αρχής τι θα γίνει, και ψάχνεσαι σιγά σιγά και ελαφρώς θριλλερικά για το γιατί γίνεται αυτό που γίνεται.
Και αυτό αφήνει την ταινία και να σοβαρέψει και να ελαφρύνει σε σημεία, με πολύ καλό ρυθμό (παρότι αργό) και συνέπεια.
Και η αφήγηση καταφέρνει τελικά, ο ουσιαστικός και κύριος πρωταγωνιστής της ταινίας, να είναι η Νίνα, η οποία είναι και αυτή εκ των πρωταγωνιστών που εμφανίζεται λιγότερο.
Η Ταινία τριγυρνάει στα φεστιβάλ από πέρσι τέτοιο καιρό περίπου, πράγμα που την κατέστησε αρκετά αναμενόμενη. Πρεμιέρα έκανε στην πατρίδα της σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών των ΗΠΑ στις 12 Φεβρουαρίου, και κυκλοφόρησε σε DVD και Blu Ray στις 22 του ιδίου μηνός.

Περάσαμε τις πρεμιέρες του 2016, με καταλληλότητες 13. Ούτε αίμα ούτε Βυζί.
Εδώ λοιπόν έχουμε αίμα σε ποσότητες, αλλά είναι λιμνάζων. Είπαμε δεν έχει τρόμο και αιματοχυσίες, απλά λερώνονται τα πάντα με αίμα.

Αυτά που βλέπεις, θα με κάνουν γνωστή στο ΠανΒρεττάνιο!!!

Αλλά έχουμε βυζιά.
Βασικά, έχουμε δει τόσο από την Abigail Hardingham, που είναι μάλλον σαν να την πηδήξαμε κιόλας.
Μιας και η Νίνα εμφανίζεται όταν παίζει σεξάκι, το σενάριο καλούσε να υπάρχει κιόλας.
Και οι σκηνοθέτες δεν σκέφτηκαν να πουλήσουν την ταινία στο BBC για την απογευματινή ζώνη ευτυχώς. Οπότε διάλεξαν μια καλλίπυγο και άλλως προικισμένη νέα ηθοποιό, και βούρ στον πατσά. Πάρε κόσμε, πάρε κόσμε.

Οταν την πρωτοείδα την εκτίμησα μεν, αλλά όχι τόσο όσο έπρεπε. Ή μάλλον όσο της άξιζε.
Δεν θα τρομάξετε, δεν θα γελάσετε, θα αποφασίσετε ότι στην κατηγοριοποίησή του το IMDb βρωμάει και ζέχνει, αλλά και δεν θα μπορέσετε όπως και εγώ να την κατατάξετε αυτήν την ταινία.
Δεν είναι κανένα αριστούργημα, είναι μια "απλή" Βρεττανική ιντυ παραγωγή αλλά είναι από τις ταινίες που μάλλον θα μείνουν κλασσικές, παρότι για περιορισμένο κοινό.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα όταν έχετε διάθεση για δράμα.
Παρότι έχει ΚΑΙ δραματικά στοιχεία δεν είναι δράμα. Αλλά αν την δείτε με τέτοια διάθεση, θα σας εκπλήξει ευχάριστα. Αν τη δείτε με διάθεση για κωμωδία απο την άλλη, θα κλάψετε.
Όπως και νά'χει δείτε την.
Αξίζει.