Pernicious (2015)

Σκηνοθέτης: James Cullen Bressack

Συγγραφείς: James Cullen Bressack, Taryn Hillin

Παίζουν: Ciara Hanna, Emily O'Brien, Jackie Moore

Χώρα: ΗΠΑ/Ταϋλάνδη

Budget: 17 Μπάτ κιαι τα ρέστα απο το ταξί απο το αεροδρόμιο.

Release: 2015 

Runtime: 90 mins

pernicious adj    (malicious)   κακός, κακόβουλος επίθ

                                                 μοχθηρός επίθ

Τρείς καλλίγραμμες Αμερικανίδες γκομενίτσες, καταφθάνουν στην Ταϋλάνδη, για να διδάξουν απλά Αγγλικά σε ντόπια παιδάκια για ένα μήνα. Οπως γίνεται συνήθως, η μία είναι καλλίγραμμος μεν, πλην σοβαρή, μετρημένη, δεσμευμένη και όχι καμμια ξετσίπωτη, αλλα οι αλλες δύο, που είναι αδερφές, είναι παντελώς ξέκωλα.

Αναμενόμενον. Η υπηρεσία(?) ή γραφείο (?) που τις έχει φέρει, τους εχει εξασφαλίσει και την στέγασή τους. ΟΧΙ, δέν ειναι στην Μπανκόγκ, στην οποία απ ότι φαίνεται βρωμάει ο τόπος απο φροντιστήρια Αγγλικών, αλλα κάπου εκτός, στου διαόλου τον κώλο, που για να πάς χρειάζεσαι πρώτα ταξί, και μετά βάρκα να σε πάει ποταμισίως στο σπίτι. Το σπίτι παρ όλα αυτά είναι μεγάλο, κυριλέ δια τα Ταϋλανδέζικα δεδομένα και πλήρως επιπλωμένο.

Λές να μας φάει τους γκόμενους, με το πολύ στράς και τη γυαλάδα?

Μέσα, εκτός άλλων, υπάρχει και ένα χρυσό (κατα τα φαινόμενα) άγαλμα ενός μικρού κοριτσιού, εις φυσικόν μέγεθος. 

Εξω, εκτός άλλων, υπάρχει και ένας γέρος γείτονας, που τις τρομάζει κατ εξακολούθησιν.

Βράδυ, έξω, ποτά, μεθύσια, καμάκια, και με την επιμονή των δύο ξέκωλων που επιθυμούν συνεύρεση με το αντίθετο φύλο, καταλήγουν στο σπίτι με μια παρέα τριών Άγγλων.

Οι οποίοι ομως τους δίνουν κατιτίς να πιούν, και χάνουν τις αισθήσεις τους.

Κατ, σε βρωμερό και ανήλιαγο υπόγειο, και στις τρείς γκομενίτσες που βασανίζουν αλύπητα τους τρείς ατυχους Άγγλους.

Εγω να γαμησω ηρθα. Ας έλεγες όχι, θά' φευγα ρε γαμω...

Κάτ πάλι, και είναι πρωί, καμμιά τους δέν θυμάται τίποτα, και το άγαλμα λείπει.

Ρε, μπας και μας χρεώσουν? Παμε στην πόλη να βρούμε ενα ίδιο.

Οχι, δέν βρίσκουν φυσικά, αλλα βρίσκουν ενα κοριτσάκι που τις παροτρύνει να τις ακολουθήσουν, τις πηγαίνει σε μια καλύβα οπου μένει ενα παντελώς αρχέτυπο βρωμιάρας αλκοόλας ξεμαλλιασμένης μάγισσας. Η οποία τους λέει οτι το άγαλμα δέν ειναι αγαλμα, αλλα ενα αληθινό κοριτσάκι, με εμουλσιόν αίματος συγγενή της, σε μια τραγανή κρούστα χρυσού, αφημένη εκεί εσαεί, για να φέρνει καλοτυχία στους επιζήσαντες συγγενείς της, που είχαν τη φαεινή ιδέα να την θυσιάσουν. Καθήκια.

Και τελικά, αυτό που φαίνεται να συμβαίνει, είναι οτι το πνεύμα του κοριτσιού, φυλακισμένο μέσα στο αγαλμα, την έχει κάμει για όξω, και πλέον δέν την σταματάει τίποτα στην εκδίκησή της.

Δεν παθατε και κιαμμια ζημιά με την υπόθεση, το ξέρω. Δέν φαίνεται τόσο πρωτότυπη. Ε, δέν είναι! Δίκιο έχετε. Αλλα αυτό δέν σημαίνει οτι δέν εχετε λόγους να δείτε την ταινία. Απο τη μία είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου στην Ταϋλάνδη, μιας και είναι μια ΑμερικανοΤαϋλανδέζικη παραγωγή. Αν σας αρέσουν τα εξωτικά λοιπόν, νά ένας πόντος. Απο την άλλη βέβαια, είναι σχεδόν όλη γυρισμένη μεσα στο σπίτι, που παρότι Ταϋλανδέζικο και εξωτικό, ενα σπίτι είναι, και θα μπορούσε να είναι ντεκόρ οπουδήποτε.

...οπότε του καρφώνεις τις φωνητικές χορδές για να μην μπορεί να
φωνάξει. Ο ηχολήπτης εχει πάρει αδεια και δέν θα εχουμε ήχο.

Αλλος λόγος για να την δείτε? Ο Σκηνοθέτης. Στα 23 του, ο James Cullen Bressack, φαίνεται να έχει μέλλον. Ο ρυθμός του είναι πολύ καλός, τα πλάνα και οι γωνίες του πάρα πολύ καλά σε αισθητική, και ο φωτισμός εξίσου καλός σε όλη την ταινία.

Απο την άλλη βέβαια, είναι 23, δέν εχει καμμιά πείρα ούτε σε συγγραφή σεναρίου το οποίο συνυπογράφει, ούτε σε διδασκαλία Ηθοποιών. Και όταν όπως εδώ, ούτε οι Ηθοποιοί έχουν καμμιά πείρα, το αποτέλσμα δέν ειναι καλό. 

Οι διάλογοι είναι αστείοι, αλλα όχι με κωμικό τρόπο, τα λογάκια υπάρχουν στις περισσότερες περιπτώσεις για να μην υπάρχει ησυχία, και είναι εμφανές οτι ο συγγραφέας δέν μπορεί να καταλάβει οτι αυτό που είναι καλό οταν το διαβάζεις, δέν ειναι και απαραίτητα καλό οταν το ακούς!!!

Τί άλλο για να το δείς?

Δολοφονία τέχνη, με κάκιστο μοντάζ που δείχνει καθαρά
την αστοχία του δράστη. Πρώτο γέλιο της ταινίας.

Ε, η ίδια η ιστορία του εκδηκητικού φαντάσματος, αν σας αρέσει αυτό το είδος. Απο την άλλη βέβαια, εχουμε δεί τόσα, που πρέπει να προσφέρεις και κάτι καινούριο, αλλιώς είναι αναμάσημα. Και εδώ, απλά το ντεκόρ αλλάζει.

Η Μουσική τώρα. Είναι μια αμιγώς μουσική τρόμου. Με τα διάφορα μακρόσυρτα "ουιιιιιιιιιιιιι" και "πραααααααααμ" που διακόπτονται απο ξαφνικά "ΒΖΙΙΙΙΝ" και "ΝΤΟΥΓΚΟΥΝΤΟΥΥΥΓΚ". Βέβαια, η μουσική είναι ΠΑΝΤΟΥ, δέν σταματάει σχεδόν καθόλου, με αποτέλεσμα να είναι σαν μουσική που έχει παρθεί έτοιμη απο μουσική βιβλιοθήκη. Ο Steven Bernstein πάντως που έχει γράψει τη μουσική, έχει μεγάλη πείρα μέν, αλλα απο τηλεόραση, η οποία απαιτεί πολύ περισσότερη μουσική. Δέν ξερω όμως αν η ευθύνη εδώ βαρύνει αυτόν, η την απειρία του σκηνοθέτη.

-Μά το Θεό γλίστρισες Βίρνα? -Τι εννοείς αν γλίστρισα Γιάγκο?

Οπότε? Τί μένει ώς λόγος για να δείς την ταινία?

Θα φέρω μερικά παραδείγματα.

Η φάση που ανεβαίνει η αλλη τα σκαλιά αλλα επειδή γλιστράει, τρώει και μια μικρή γλίστρα, αλλα το πλάνο, καταφέρνει να μπεί στην ταινία.

Το οτι τελικά φαίνεται οτι μπορεις να ξεριζώσεις γλώσσα με το χέρι, χωρίς να την κόψεις, και χωρίς να ουρλιάζει απο αγωνία το θύμα.

Με την ησυχία σου. Εγω θα κάθομαι εδώ ήσυχα μεχρι να μου το βγάλεις.

Το οτι οταν βλεπεις ενα φάντασμα μπροστά σου το βράδυ στα σκοτάδια, κάθεσαι εκεί αγκαλιάζοντας το πάπλωμα βαριανασάινοντας, αλλα δέν κόβεις λάσπη ταχέως και ανεπανορθώτως.

Το οτι αφου το φαντασμα φύγει, κανεις μια έτσι και ξαναπέφτεις ήσυχη για ύπνο.

Κοιτα τα βυζγιά μου, νά΄ναι πιο γλυκός ο Θάνατος...

Το οτι μαθαίνεις οτι οταν πάς να βγάλεις το μάτι κάποιου, ακομα και αν δεν εχεις δέσει το κεφάλι του, δέν τρέχει τίποτα, γιατι κάθεται να του το βγάλεις, δέν κουνάει κάν το κεφάλι, και δέν σε ενοχλεί με ιδιαίτερα ουρλιαχτά.

Το οτι γυρνάει κάποια και σου λέει: "Α! Εσύ είσαι?" ενω φοράς κουκούλα.

Και γενικώς, το οτι οτιδήποτε είναι να φτάσει σε κρεσσέντο υπόθεσης ή εφφέ ή μεηκ άπ, είναι ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ ΔΟΣΜΕΝΟ, που θα σκάσεις στα γέλια!!!

Στην ταινία πρωταγωνιστούν τρείς γκομενίτσες. Και είναι και τρείς όμορφες γκομενίτσες. Και είναι και τρείς γκομενίτσες με πολύ ωραία σωματάκια. Και τώρα εσείς περιμένετε, να συνεχίσω με κάτι σε πέταμα βυζιου προς τέρψιν του φιλοθεάμωνος κοινού.

Ρε σείς, μήπως έρπεπε να πάρουμε τα 10 δολλάρια μπόνους
που δίνανε αν πετάξουμε βυζί?

Λυπούμαι, θα σας απογοητεύσω. Δέν τίθεται κανένα θέμα καταλληλότητας προφανώς, γιατι η γκοριά της ταινίας έχει φροντίσει για την ενδειξη "Ακατάλληλο", οπότε το βυζί δέν θα προσέθετε κάτι.

Αλλα προφανώς τίθεται οικονομικό θέμα, γιατι είτε οι γκομενίτσες που παίξανε στο έργο δέν θελανε να πετάξουν κανα βυζί, είτε ζήτησαν περισσότερα για να το κάνουν. Οπότε βυζί γιόκ. Οι φήμες, που αναφέρουν οτι δέν ηταν στην πρόθεση σκηνοθέτου και παραγωγών να ευτελίσουν το πόνημά τους, κανοντάς το μια φτηνιάρικη σόφτ τσόντα, κρίνονται ως ανακριβείς.

Σκηνή πρόσθετη, μιας και είχαν περισσέψει 3 λίτρα ψεύτικου αίματος.

Η ταινία, ξεκίνησε στο Imdb με ενα βαθμό 4,8 και μας κίνησε το ενδιαφέρον. Μετά, αντίθετα απ'ότι γίνεται συνήθως, ο βαθμός άρχισε να ανεβαίνει, και έφτασε στο 6,1 τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Πράγμα ανεξήγητο, εκτός αν δεχτούμε οτι την έχουν δεί μόνο θεατές που καμμιά σχέση δέν εχουν με το σινεμά τρόμου. Εμείς απο την άλλη, δέν θα του δώσουμε καλό βαθμό, γιατι είναι κακό μέν, αλλα όχι τόσο κακό που να είναι καλό. Παρόλα αυτά, θα δώσει μερικές στιγμές μπιμουβικού γέλιου, οπότε, χαλαρά, ΠΟΛΥ χαλαρά, και χωρίς διάθεση να δείτε ταινία τρόμου, δείτε το, τουλάχιστον να μην παει η γκοριά χαμένη!