Σκηνοθέτης: Billy O'Brien
Χώρα: Ιρλανδία-Ηνωμένο Βασίλειο
Budget: $1.450.000
Release: 2016
Runtime: 104 mins
Καταλληλότητα:
Ιρλανδία: 16
Αυστραλία: 15
Η. Βασίλειο: 15
Ο Τζών ειναι έφηβος. Ως έφηβος έχει θέματα.
Τα συνηθισμένα βασικά. Θεωρεί ότι έχει όλα τα φόντα για να γίνει ψυχοπαθής κατά συρροήν δολοφόνος με πιργιόνι, μασέτα, αλυσοπίργιονο, κουτάλι, ή κάποιο άλλο προσφιλές εργαλείο της συγκεκριμένης τέχνης.
Όσο περίεργο και αν φαίνεται για έναν δεκαπεντάχρονο πάντως να έχει αυτοδιαγνωστεί και να έχει καταφύγει και σε ψυχανάλυση, μάλλον θα είχα κι εγώ το ίδιο πρόβλημα αν με λέγανε John Wayne Cleaver, μεταφραζόμενο ως Τζών Γουέην Μπαλτάς, ή, ο Μπαλτάς του Τζών Γουέην.
Αναμενόμενα, ζει σε κωλοχώρι, οπου το σημαντικότερο γεγονός της χρονιάς είναι το ετήσιο φεστιβάλ βερνικιού για σταύλους με βάση την κοπριά σκατζόχοιρου, και η πιό πολλή δράση που έχει δεί η τοπική αστυνομία ήταν τότε που η Μαμή έκανε μήνυση στον άντρα της επειδή τον έπιασε να την απατά με μια κουφάλα σε μια σεκόγια του νεκροταφείου.
Όταν λοιπόν, στο προαναφερθέν κωλοχώρι αρχίζουν να γίνονται φόνοι κατά συρροήν, άπαντες οι χωριανοι εγείρονται, αρπάνε τα δικράνια και ψάχνουν το δολοφόνο.
Ο Τζών, που δεν του φτάνανε όλα τα ψυχολογικά του βάσανα, είναι και γιόκας της τοπικής νεκροθάφτισσας, αρχίζει να προσέχει διάφορα από τα πτώματα που θένε δεν θένε από τα χέρια του περνάνε, και να συνθέτει γοητευμένος το Modus Operandi του δολοφόνου.
Οι υποψίες δίνουν και παίρνουν ολούθε στο χωριό, όλοι είναι υποψιασμένοι για όλους, και τότε, ΤΣΑΚ, ο Τζών γίνεται μάρτυρας ενός φονικού.
Τι επιφυλάσσει η Θεά τύχη στο μικρό μας φίλο?
Να γίνει το επόμενο θύμα?
Ή ο επόμενος θύτης?
Τούτη δω είναι μια Ιρλανδέζικη ταινία.
Με την συμμετοχή Αγγλικής εταιρίας στη διανομή, την οποία αλλού έχει αναλάβει η γνωστή μας IFC Midnight. Οπότε θα περιμένατε βροχερά Ιρλανδέζικα δάση και ξουθιά να γυροβολάνε ανάμεσα από τις πετρούλες που σου προκαλούν διάστρεμμα έτσι και προσπαθήσεις να πάρεις κείνο το μονοπάτι που ο βενζινάς σου είπε κατηγορηματικά να ΜΗΝ πάρεις.
 |
| Κανα τσιπουράκι για το κρύο παίζει στο θερμός αφεντικό? |
Αυτό, για να μείνει πιστό το σενάριο στο βιβλίο από το οποίο προέρχεται. Οπότε τα μαζέψανε όλα, και πήγανε από την Ιρλανδία στη Μινεσότα για γύρισμα!!!
Παρότι το βιβλίο έλεγε για Βόρεια Ντακότα, αλλά τί Ντακότα, τι Μινεσότα, τι λυράτη κότα, ένα και το αυτό. Σάμπως ξέρουμε καταπού πέφτουν?
Φήμες λένε οτι για Ντακότα πήγαινε η παραγωγή αλλα τους κέρδισε η Μινεσότα με τα υπέροχα χιονισμένα τοπία της αλλά κυρίως με την φοροαπαλλακτική της πολιτική για να προσελκύσει παραγωγές και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και έσοδα.
ΝΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ!!!
 |
| Σε εφτά βιβλία, τέτοιες μαλακίες τρώω? |
Το βιβλίο λοιπόν, είναι του Αμερικανού Dan Wells, Μέρος μιας λανθασμένα ονομαζόμενης τριλογίας τεσσάρων βιβλίων, που είχε πέραν του αναμενόμενου σουξέ και από τριλογία κατέληξε στα εφτά βιβλία!!!
Το μυθιστόρημα περιγράφεται ως Supernatural Thriller, και είναι απολύτως ακριβές.
Είναι ένα κυνήγι δολοφόνου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε διαρκείς, συνεχόμενες και εναλασσόμενες υποψίες, μπέρδεμα, ανατροπές και τα τοιαύτα.
Χώσε εκεί μέσα και ένα στοιχείο υπερφυσικού, ανακινείς καλά, και σερβίρεις σε κόκκινο ποτήρι.
Με έφηβο πρωταγωνιστή, η ταινία θα είχε όλα τα εχέγγυα να με κάνει να βαρεθώ στο πρώτο εικοσάλεπτο, αλλά δεν συνέβη αυτό ούτε στους τίτλους τέλους.
 |
| Και οταν με καλέσατε για την παρουσίαση, γιατι δεν μου είπατε ότι θα μοιράζομαι τη σκηνή με μια μπαλότσα? Κρατάει? Θα γκρεμιστούμε? |
Ο ρόλος είναι υπέροχος, έφηβος εκεί που πρέπει, και σοβαρός ενήλικος αλλού, και εκεί είναι το τρύκ του συγγραφέα που το κάνει να απευθύνεται σε διαφορετικές αγορές όπως λέει.
 |
| Και σου είπα: Μήν έρθεις με το πχιοτί ανα χέιρας... |
Με λίγα λόγια, ξέρετε πολλούς δεκαπεντάχρονους που να κάνουν οικειοθελώς ψυχοθεραπεία επειδή ΟΙ ΙΔΙΟΙ θεωρούν ότι είναι εν δυνάμει ψυχοπαθείς δολοφόνοι, και έχουν ενα αυστηρό σέτ κανόνων που να τους κρατάει σε επαφή με την πραγματικότητα και να μην τους αφήνει να εξωκείλουν με ενα μπαλντά στο χέρι, στο Mall εν ώρα αιχμής?
Επιστρέφω στο βιβλίο, για να σημειώσω οτι σύμφωνα με στοιχεία που βρήκα, παρότι ο συγγραφέας Αμερικανός που ζει και εργάζεται στην πατρίδα του, εκδόθηκε πρώτα στην Βρεττανία το 2009 και μετά, το 2010 στην πατρίδα του! Και μάλλον είχε αναλογικά του πληθυσμού μεγαλύτερο σουξέ στην πρώτη.
 |
| Όπως κι'άν το προτιμάτε ένα είναι το Campari... |
Που ακούει στο όνομα Christopher Lloyd.
Υποθέτω ότι θα υπάρχουν μερικοί ανάμεσά μας που δεν θα τους αρέσει.
Ή θα τον θεωρούν ενίοτε υπερβολικό.
Ή θα τον είδαν μόνο στο Back to the Future.
Αυτοί λοιπόν, παρακαλούνται να αποχωρήσουν ησύχως και ευγενικά, και να αφήσουν την κάρτα συμμετοχής στην είσοδο.
ΟΧΙ δεν μπορείτε να πάρετε το Μπλάντη Μαίρη μαζί.
ΟΧΙ ΟΥΤΕ ΣΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ.
Απάγετε να καθαρίσει ο τόπος.
Όπως και νά'χει ο Lloyd, ακόμα και αν δεν σ'αρέσει, ΣΙΓΟΥΡΑ δεν σε αφήνει αδιάφορο.
Όπου και αν βρίσκεται, όπου και αν συμμετέχει, και αφήνει τη σφραγίδα του, το λιγότερο με αυτήν την εκπληκτική φωνή, αν όχι με την παρουσία και το βάρος του.
Κατ'εμέ, μαζί με τον Donald Sutherland, οι δύο καλύτεροι καρατερίστες που έχει αναδείξει η παγκόσμια παραγωγή, που αισθάνονται τόσο άνετα είτε ως αρχιμαφιόζοι, είτε ως μπάτσοι, και είτε σε κάνουν να κλαίς γοερά σε δράμα, είτε να κλαίς γοερά σε κωμωδία.
Απλά μεταξύ των δύο, η έντονη φυσιογνωμία του Lloyd δεν τον έκανε να είναι τόσο εύκολα χρησιμοποιήσιμος, με αποτέλεσμα να μην έχει όσους απόλυτα πρωταγωνιστικούς ρόλους θα έπρεπε.
Και εδώ, ενώ ο ρόλος του ξεκινάει από κάτι που δικαίως το θεωρείς γκεσταριλίκι για να μπει και ένα μεγάλο (πλην γερασμένο και κατά συνέπεια σχετικά φτηνό) όνομα στο μονόφυλλο της ταινίας, εξελίσσεται σε κεντρικό πρόσωπο και ουσιαστικό πρωταγωνιστή.
Ο νεαρός Max Records είναι Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟΣ.
Χωρίς να είναι οσκαρική η ερμηνεία του, χωρίς να έχει εξάρσεις για να φτιαχτούν κλιπάκια που να γυροφέρνει στο γιουτιούμπ και να λέει "Δείτε τι καλά που παίζω" σε τραβάει μέσα, και βλέπεις τα πάντα από τα μάτια του.
 |
| Καλησπέρα, είμαι το πάντα της περιοχής σας. |
Μάλιστα σε κάποια στιγμή γελούσα. Γιατί θεώρησα ότι έχει γυριστεί ως συνήθως σε ψηφιακό φορμά, και μετά έχουν περαστεί τα διάφορα φίλτρα για να φαίνεται η εικόνα ως 16mm.
Και γελούσα γιατί είδα κάπου την κλασσική τρίχα που εχει πιαστεί στην πόρτα της μηχανής προβολής ή στο τελεσινέ και την τρώς στη μάπα μέχρι με το άνοιξε κλείσε να φύγει.
Αλλά τελικά δε...
Η τρίχα ΥΠΑΡΧΕΙ.
Η ταινία έχει παραδόξως γυριστεί σε Super 16mm. Δεν ξέρω γιατί, δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος πλέον, αλλά τό'καμαν.
Δείτε το. Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
Βέβαια, να έχετε υπ'όψιν σας, ότι δεν πρόκειται για ταινία τρόμου αλλά όπως είπαμε Supernatural Thriller. Αλλά με πολύ καλυμμένο χιούμορ, κυρίως λόγω της όλης κατάστασης του πρωταγωνιστή η οποία είναι αρκούντως εξωπραγματική, αλλά σε πείθει.
Γενικά σε πείθει.Χωρίς να έχει την ασταμάτητη δράση, δεν την βαριέσαι πουθενά, χωρίς συνέχεια να εξελίσσεται η υπόθεση δεν βαριέσαι τα "ψυχολογικά" διαλείμματα ανάλυσης του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, γιατί και εκείνα, ή μάλλον ΚΥΡΙΩΣ εκείνα προάγουν τόσο την υπόθεση, όσο και το θριλλερικό μπέρδεμα.
Ερμηνείες άριστες, ένας Lloyd που όπως παντού γεμίζει οθόνη μόνο με την παρουσία του, εξαιρετικό casting σε όλους τους ρόλους, εξαιρετική σκηνοθεσία, και σε εικαστικό τομέα και σε τομέα διδασκαλίας παρότι δεν είναι κάτι που θα σου μείνει.
Το σενάριο, και προφανέστατα το βιβλίο, είναι τόσο πολυεπίπεδο και προσεγμένο, που χαίρομαι που είδα ότι υπάρχουν άλλα έξι.
Ελπίζω μόνο να συνεχιστούν οι περιπέτειες του John Wayne Cleaver.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου