The Sand (2015)

Σκηνοθέτης: Isaac Gabaeff

Συγγραφείς: Alex Greenfield, Ben Powell

Παίζουν: Brooke Butler, Mitchel Musso, Dean Geyer, Meagan Holder, Cynthia Murell, Jamie Kennedy, Nikki Leigh 

Χώρα: ΗΠΑ

Release: 2015

Runtime: 85 mins

Καταλληλότητα:

Βρεττανία: 15

Σιγκαπούρη: 16

Spring Break!!! Ουάου, που θά'λεγε και ο πρώην Υπουργάρας μας. Σπρίνγκ Μπρέηκ σημαίνει οι ανοιξιάτικες διακοπές στα κολλέγια. Εκεί που μαζεύονται και κάνουν κάτι σαν τη δική μας πενταήμερη, αλλά χωρίς Καθηγητική επίβλεψη, όπερ σημαίνει, πάνε σε κάποιο γνωστό θέρετρο, τα κάμουν όλα πουτάνα, μένουν νηφάλιοι μόνο κατα τη διάρκεια του πρωϊνού, και σκίζονται και στις παρτούζες. Ειδυλλιακή ζωή ε?
Ξεκινάμε με ένα τέτοιο πάρτι σε παραλία. Βράδυ.
Μάλιστα, οι πρωτεργάτες έχουν την φαεινή ιδέα να επιστρέψουν όλοι στα βασικά του πάρτι, και να μην κάθεται ο κάθε μαλάκας να τραβάει βίντεο για να ποστάρει στο φέης, και εκθέτει το εκάστοτε μοδέλο του, που προφανώς είναι κάποια συμφοιτήτρια που λιάρδα πιπώνει όλη την ομάδα μπάσκετ, οπότε μαζεύουν όλα τα τηλέφωνα.
Το πάρτι τσουλάει μια χαρά, που σημαίνει οτι δεν μένει κανείς όρθιος και νηφάλιος.
Αργό φέηντ άουτ, αργό φέηντ ιν και έχει ξημερώσει. Ακόμα στην ίδια παραλία.

Γιό Μαν. Ποιος μανταφάκκας με εβαλε στο βαρέλι ρε?
και πάνω απ όλα ΠΩΣ????

Εχουν ξωμείνει εκεί, ένα γκομενάκι σε ένα παγκάκι, τρία γκομενάκια με δύο σφίχτες σε ένα αμάξι, ένας μαύρος τόφαλος σε ένα βαρέλι (!!!) και ενας ημινέρντουλας με άλλο ένα γκομενάκι, στο υπερυψωμένο παρατηρητήριο του Ναυαγοσώστη.
Ξυπνάνε και ανακαλύπτουν ότι όλα τα άλλα καθήκια έχουν φύγει μετά το πάρτι, και αυτούς τους παρατήσανε κει.
Oh Well...δεν θάτρεχε και τίποτα, απλά θα φύγουν, αλλά η πρώτη ξύπνια παρατηρεί ένα πασχίζοντα γλάρο που προσπαθεί να φάει κάτι από την άμμο, αλλά τελικά κάτι γίνεται και η ίδια η άμμος τον καταπίνει. What?

Αχχχ.... τι ωραία που φυσεί το απαλό αεράκι στα βυζγιά μου.
Τα βλέπετε έτσι? Οκ. χιχιχιχιχι, Είμαι το ΞΞΞ της περιοχής σας.

Η Δράση συνεχίζει σύμφωνα με την παράδοση των ταινιών τρόμου. Το ΞΞΞ, δηλαδή ξεβύζωτο (φυσικά) ξανθό (φυσικά) ξεκωλάκι (φυσικά) που κοιμάται στο παγκάκι, ξυπνάει, μας δείχνει τα βυζιά της, πάει να πατήσει στην άμμο, και φυσικά η άμμος την καταπίνει. Όπα. Εδώ έχει δράσις.

Τα τηλέφωνα βέβαια είναι εκτός ακτίνας, δεν θυμάται κανείς που σκατά τα βάλανε, η άμμος καταπίνει οτι την πατήσει, και φυσικά το αυτοκίνητο είχε μείνει με φώτα ανοιχτά κλπ και μπαταρία γιόκ. Δεν παίρνει μπρός.
Πώς θα φύγουν από την παραλία με την δολοφονική άμμο (γελάω και που το γράφω...) οι ήρωές μας?
Θα καταφέρουν να ξεγλιστρήσουν?
Θα σωθούν?
Θα ξαναδούμε βυζγιά?

Πόστερ Time Machine που
ξεπήδησε από ατελιέ του 1954.

Ξεκίνησα να δω την ταινία, έχοντας δει μόνο το πόστερ. Από το πόστερ, υπέθεσα ένα από δύο πράγματα. Είτε η ταινία ήταν κωμωδία τρόμου, είτε δεν παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της. Το να είναι μια "κανονική" ταινία, με ΑΥΤΑ τα πόστερ, δεν μου πέρασε καν από το μυαλό.
Ένα ήταν πάντως εμφανές. Η ταινία ΔΕΝ είναι ιντυ, δεν προσπαθεί να γίνει τέχνη ή να προσελκύσει διανομείς, είναι ένα απλό παλιό καλό παλιομοδίτικο Μπί Μούβι.
Είναι κακό αυτό?
Καθόλου.
Εξηγούμαι.
Η ταινία είναι φτηνή. Είναι φανερό εξ αρχής.
Εκτός απο τις αρχικές σκηνές του πάρτι που έπεσε κάποιο χρήμα σε κομπάρσους, και ειδικά σε κομπάρσες που ξεβυζώνονται, (κοστίζουν περισσότερο αυτές) όλη η ταινία, είναι γυρισμένη σε μια γωνίτσα παραλίας, με ένα καλύβι, ένα Σάαμπ, ένα βαρέλι, και πεντέξι άτομα.

Είδατε τα βυζγιά μου σε φωτό
δείτε τα και εδώ εν κινήσει.

Δεν ξέρεις κανέναν ηθοποιό, εκτός από το ΞΞΞ και αυτό εάν διαβάζεις Playboy.

Τα εφφέ όπου υπάρχουν είναι λίαν επιεικώς φτηνά, αλλά δεν υπάρχουν κιόλας. Το ΞΞΞ ας πούμε δεν θα το δείς ποτέ να ψοφάει. Θα δείς τις αντιδράσεις των παρευρισκομένων. Αλλά μην ανησυχείς θα δεις μερικές φάσεις αργότερα.
Έχει όμως ένα κατιτίς η ταινία.
Βασικά είναι ένα πατροπαράδοτο Monster Movie.


Εμείς εδώ τα αγαπάμε τα Monster Movies. Η Virginia D' Aiquiri έχει κάνει και κοτζάμ αφιέρωμα στα 10 πιο αστεία τέρατα στο σινεμά τρόμου. ----->

Αν αυτή η ταινία είχε γυριστεί το 1954, τότε που δεν υπήρχε μία για εφφέ, τώρα θα ήταν απο τις κλασσικές του είδους, και θα γινόταν χολλυγουντιανό ρημέηκ με πρωταγωνιστή τον Τόμ Κρούζ.
Αλλά γυρίστηκε τώρα.

Σκηνή που περιμένεις είτε αίμα, είτε λεσβιακά.
Δυστυχώς όμως... Μόνο λίγο αίμα.

Λοιπόν, μέσα στη Μπιμουβίλα της, η ταινία μου άρεσε. Οι χαρακτήρες, αναμενόμενα είναι σχετικά υπερβολικοί, για να φαίνεται το ποιόν τους εξ αρχής, και να μην πρεπει να αναλωθείς σε αναλύσεις χαρακτήρων. Οι παράπλευρες καταστάσεις, γκομενικά, ο πρώην μου, η πρώην μου κλπ, είναι ξεκάθαρες και εμφανείς χωρίς πολλά πολλά λόγια, για να γεμίζουν απλά την δράση και να μην βγαίνουν σε πρώτο πλάνο.
Ο Σκηνοθέτης που δεν τον ήξερα από πουθενά αλλού, είναι πολύ καλός, ο ρυθμός του πάρα πολύ καλός, με ανοίγματα και κλεισίματα εκεί ακριβώς που πρέπει, το σενάριο δεν κάνει κοιλιά παρά τον μικρό χώρο και τα λίγα άτομα, και κυρίως, παρά το σχετικά μονότονο του θέματος.

ΜΠΗΚΕ ΑΜΜΟΣ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ. HELP

Εχεις απλά κάτι τύπους που παλεύουν να βρουν τρόπο να φύγουν από αυτήν την παραλία.
Δεν είναι και πολύ πιασάρικο θέμα, ειδικά αν δεν παίζει μία για εφφέ.
Και τελικά, παρότι η ταινία ΔΕΝ είναι κωμωδία, γέλιο υπάρχει, αλλά κυρίως από τις καταστάσεις, όχι από ατάκες ή συγκεκριμένα πράγματα.
Βασικά υπάρχει γέλιο από αυτό που υπολόγισα εξ αρχής. Επειδή η ταινία δεν παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της.
Τώρα, το θέμα.

Κοίτα πίσω... βλέπεις να εχει ξαναπαίξει άμμος κίλερ?

Κάποιος Ιστορικός Κινηματογράφου Τρόμου, ή κάποιος απο αυτούς που ψάχνονται να βρούν τις πιό άγνωστες ταινίες που έχουν ξεχάσει όλοι, ίσως βρεί κάποια ταινία του 1955 που δεν θυμάται ούτε ο σκηνοθέτης της με το ίδιο ακριβώς θέμα.
Αλλά προσωπικά, ταινία με άμμο δολοφόνο δεν είχα ξαναματαντικρύσει.
Το θέμα μου άρεσε, ήταν πρωτότυπο, και με γέμισε ως θεατή, παρά την έλλειψη εφφέ.

Η άμμος βάφτηκε Κόκκινη. Φώσκολε ΖΕΙΣ.

Θα μου πείτε τα εφφέ κάνουν την ταινία? Οχι βέβαια. Αλλά πώς να το κάνουμε, όταν κάνεις ταινία με τέρας οποιουδήποτε είδους, θές μια κορύφωση που να βλέπεις κάτι παραπάνω απο το αντίπαλο δέος. Το σηκώνει το είδος ντε.
Και εδώ υπάρχει κάτι σχετικό φυσικά, αλλά είναι μέσα στο μπάτζετ της όλης ταινίας.

Εν ολίγοις, θα ήθελα πραγματικά να δεί ενας παραγωγός αυτήν την ταινία, και να πιάσει το σκηνοθέτη και να του πεί "Πάρε αυτά τα γρόσσια απο τον Πασά παιδί μου, και ξαναφτιάξε την ταινία με γνωστότερους πρωταγωνιστές και με καλά εφφέ"

Ντάξ, εκτός του προαναφερθέντος παραπάνω ΞΞΞ που πετάει βυζί καθότι δεν ξέρει που είναι, δεν παίζει κάτι, αλλά επειδή η ταινία είναι σε μια παραλία με τέσσερις πρωταγωνίστριες αναλόγου περιβολής, είπα να σας τις δείξω ώστε να κάμετε τα κουμάντα σας. Νά'τες λοιπόν. Η τελευταία είναι το ΞΞΞ.

Αποφεύγω τα Μπί Μούβιζ. Εν αντιθέσει με τις Ιντυ παραγωγές, δεν προσπαθούν ποτέ να πρωτοτυπήσουν. Απλά παίρνουν τις δοκιμασμένες συνταγές, και σερβίρουν μια από τα ίδια στο ανυποψίαστο αθώο κοινό. Είναι τραγικά σπάνιο να δείς ενα Μπί μούβι που να θυμίζει Ιντυ σε αυτόν τον τομέα. Να προσπαθεί να πρωτοτυπήσει δηλαδή.

Κουίζ: Πού πήγε να βάλει χέρι ο άμοιρος Λιμενικός?
Οι σωστές απαντήσεις θα βραβευθούνε με ενα ραντεβού
με μέλος της συντακτικής ομάδος. 

Εδώ λοιπόν, έχουμε μια κλασσικότατη Μπιμουβιά, που όμως σώνεται απο κάμποσα πράγματα. Ενώ προσπαθεί να σε δελεάσει με μπιμουβίστικο τρόπο, (Βυζγιά) έχει ενα σενάριο που είναι ΚΑΛΟ και πρωτότυπο.
Εχει μια δράση που είναι πολύ καλή, χωρις κοιλιές και διάφορα άλλα περιττά, είναι παραδόξως μετρημένο και με συνάφεια, έχει γέλιο εκεί που πρέπει, και το αποφεύγει οπου δεν πρέπει, και γενικά, παρότι ΔΕΝ μπορεί να αποτινάξει την ρετσινιά της Μπιμουβιάς απο πάνω της, την χρησιμοποιεί προς όφελός της.
Παραδόξως μάρεσε, και αν ήταν καλύτερη παραγωγή, θα έπαιρνε και παραπάνω βαθμό.
Προτείνεται για όταν δεν θέλετε να δείτε ταινία με πολλά πολλά και απαιτήσεις, αλλά να χαζέψετε. Με αυτήν την προϋπόθεση πιστεύω θα σας αρέσει. Γιατί μην ξεχνάμε ότι όσο καλό και να είναι ως Μπιμούβι, δεν παύει να είναι όντως Μπιμούβι.