Goodnight Mommy (Ich seh, Ich seh) (2015)

Directors: Severin Fiala, Veronika Franz
Writers: Veronika Franz, Severin Fiala
Stars: Susanne Wuest, Elias Schwarz, Lukas Schwarz
Country: Austria
Release: 2015
Runtime: 99 min

Καλοκαίρι, εξοχή, ειδυλλιακό τοπίο.
Τα εννέα χρονών πανομοιότυπα δίδυμα Elias και Lukas παίζουν χαρούμενα και ξέγνοιαστα κοντά στη φύση. Λογικό θα μου πείτε αφού σε αυτή την ηλικία ούτε να πάνε για δουλειά τους απασχολεί, ούτε η οικονομική κρίση, ούτε το ΦΠΑ 23% στα μακαρόνια.
Η μητέρα τους βρίσκεται στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε μια πλαστική επέμβαση στο πρόσωπο. Όταν όμως επιστέψει δεν είναι πια η ίδια.

Το πρόσωπο της είναι καλυμμένο με επιδέσμους σε σημείο που μόνο τα μάτια και τα χείλη της είναι ορατά. Όμως αυτό που  ανησυχεί τα παιδιά είναι η συμπεριφορά της που γίνεται ολοένα και πιο περίεργη.

Βρείτε τις διαφορές 

Η άλλοτε στοργική μητέρα είναι τώρα απόμακρη, ενώ φτάνει σε σημείο να τα αγνοεί και ειδικά τον Lukas. Μάλιστα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ''ποιος είμαι'' δείχνει να μην αναγνωρίζει ακόμα και τον εαυτό της.
Οι οικογενειακές στιγμές ηρεμίας είναι πλέον σπάνιες, αφού τους φέρεται σκληρά και τους επιβάλλει αυστηρούς κανόνες. Ο Elias και ο Lukas πείθονται σταδιακά ότι αυτή η γυναίκα δεν είναι η μητέρα τους. Όμως αν ισχύει κάτι τέτοιο ποία μπορεί να είναι; Και που βρίσκεται η πραγματική τους μητέρα;

Μάνα είναι μόνο μία 

Σίγουρα  θα σκέφτεστε ότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν μεγάλη φαντασία και μπορούν να διαστρεβλώσουν εύκολα την πραγματικότητα.
Εξάλλου πόσοι από εμάς δε νομίζαμε μικροί ότι είμαστε υιοθετημένοι και ότι οι πραγματικοί γονείς μας βρίσκονται στην Αμερική και είναι οι βασικοί μέτοχοι της αλυσίδας ''Hilton''; Τουλάχιστον εγώ είχα φτιάξει και βαλίτσα για να πάω να τους βρω.
Τα συγκεκριμένα παιδιά μάλιστα δείχνουν αρκετά ''ιδιαίτερα'' και φαίνεται ότι έχουν δημιουργήσει ένα δικό τους μικρόκοσμο.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια γίνονται πιο κοινωνικά 

Είναι υπερβολικά δεμένα και δεν έχουν άλλους φίλους Επιπλέον παρουσιάζουν μια τάση προς τη βία και διαθέτουν όχι και τόσο συνηθισμένα κατοικίδια...
Ίσως λοιπόν να είναι όλα αποκύημα της φαντασίας τους.
Αν όμως  έχουν δίκιο και αυτή η γυναίκα έχει πάρει τη θέση της μητέρας τους;
Ο πατέρας τους απουσιάζει αφού οι γονείς τους έχουν χωρίσει, οπότε δεν υπάρχει κανείς να τους βοηθήσει.


Η τρομακτική φιγούρα της μυστηριώδους γυναίκας συνεχίζει να περιφέρεται μέσα στο σπίτι, όμως και τα παιδιά συνηθίζουν να φορούν κάποιες περίεργες μάσκες.
Ποιος τελικά θέλει να κρύψει την αλήθεια; 

Το Goodnight Mommy είναι έργο που δύσκολα κατατάσσεται σε μια κατηγορία.
Σίγουρα είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που μάλιστα περιλαμβάνει και κάποιες στιγμές gore.
Ταυτόχρονα όμως είναι ένα δράμα για την απώλεια της αθωότητας και τη σχέση μητέρας - παιδιού.
Τρόμος δεν υπάρχει με την καθολική του έννοια.
Δε πρόκειται εξάλλου για μια τρομακτική ταινία αλλά για μια ανατριχιαστική ταινία.
Ο ρυθμός είναι αργός, Αυστριακή παραγωγή βλέπετε, οπότε καλό είναι να την επιλέξετε μόνο αν είστε εξοικειωμένοι με κάτι τέτοιο.

Το δίδυμο των σκηνοθετών Severin Fiala και Veronika Franz  κάνουν ομολογουμένως μια εξαιρετική δουλειά. Μάλιστα υπογράφουν και το σενάριο ενώ το Goodnight Mommy αποτελεί την πρώτη τους μεγάλου μήκους σκηνοθετική απόπειρα στον κινηματογράφο.
Πραγματικά είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις τόσο μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια από δυο πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες.
 Έχοντας στη διάθεση τους στην ουσία τρεις ηθοποιούς, καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα βγαλμένη από παιδικούς εφιάλτες που πλακώνει τον θεατή χωρίς καν να το καταλάβει.

Είμαι μια θεά 

Κάθε πλάνο είναι μελετημένο, κάθε κίνηση της κάμερας και κάθε έκφραση των προσώπων. Η χρήση της μουσικής είναι συγκρατημένη και για το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας δεν ακούγεται κανένας ήχος ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη εστίαση στην εικόνα.
Το απομονωμένο υπερπολυτελές σπίτι που μοιάζει παγωμένο, κάνει μεγάλη αντίθεση με το ήρεμο και πανέμορφο τοπίο οπού τα παιδιά παίζουν ευτυχισμένα. Όση αντίθεση κάνει η μητρική αγάπη με το θυμό ή η παιδική αθωότητα με τη βία.

Πάλι ήπιατε όλο του ούζο ρε κωλόπαιδα; 

Η φωτογραφία συμπληρώνει μοναδικά το σύνολο και τα παιχνίδια του φωτός δείχνουν την μητέρα ακόμα πιο τρομακτική αφού υπάρχουν στιγμές που μοιάζει με σκιά, όπως η θολή φιγούρα στα κάδρα που διακοσμούν τους τοίχους του σπιτιού.
Εξαιρετικές είναι και οι ερμηνείες.
Τα δίδυμα Elias Schwarz και Lukas Schwarz παίζουν απόλυτα φυσικά ενώ η Susanne Wuest που υποδύεται τη μητέρα, δημιουργεί συνεχώς αμφιβολίες για τις προθέσεις της με την ερμηνεία της.

Μιλάμε λοιπόν για μια αξιόλογη τεχνικά ταινία, όμως υπήρξαν κάποια στοιχεία του σεναρίου που με ενόχλησαν και πραγματικά, είναι πολύ δύσκολο να τα περιγράψω χωρίς να κάνω spoiler.
Η ιστορία επιφυλάσσει μια ανατροπή που θυμίζει αρκετά μια ταινία της δεκαετίας του 70.
Δεν στέκομαι εκεί γιατί όπως έχω ξαναπεί, η παρθενογέννεση των ιδεών στον κινηματογράφο συναντάται σπάνια εδώ και πολλές δεκαετίας, οπότε και δεν αποτελεί αυτοσκοπό.

Ακόμα και να υπάρχουν δυο ταινίες με το ίδιο ακριβώς σενάριο, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η σκηνοθετική ματιά οπότε μπορεί η μια να είναι αριστούργημα και η άλλη να είναι εντελώς κακή.

Όμως το πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη ανατροπή γίνεται αμέσως αντιληπτή, αν όχι από τα πρώτα λεπτά, μέχρι το πολύ τα μισά της ταινίας.

Yummy 

Φυσικά οι δημιουργοί δεν κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους.
Αντιθέτως μάλιστα, επιθυμούν να αντιληφθούμε το twist αφού μας δίνουν ενδείξεις σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και με αρκετά έξυπνο ομολογουμένως τρόπο.
Ταυτόχρονα όμως σπέρνουν συνεχώς και αμφιβολίες οπότε αυτό που επιδιώκουν στην ουσία είναι ένα παιχνίδι με την αντίληψη του θεατή.


Θέλουν να αμφιβάλλεις διαρκώς για το προφανές και πράγματι αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα.

Ψάξε για την Chelsea Charms

Όμως στη πράξη, οι ενδείξεις υπερτερούν, με αποτέλεσμα να μη μένουν πολλά περιθώρια για αμφισβήτηση και να μην μπορείς να απολαύσεις έτσι το''παιχνίδι'' σε όλο του το μεγαλείο.
Μάλιστα καθώς πλησιάζουμε στο φινάλε, οι μάσκες πέφτουν εντελώς ώστε να γίνει ακόμα περισσότερο αισθητή η δραματική υπόσταση της κατάληξης.
Μια κατάληξη που είναι δυστυχώς τελείως αναμενόμενη και αυτό μπορεί να ενοχλήσει κάποιους θεατές αφού όταν έχεις καταλάβει από τόσο νωρίς τι συμβαίνει, περιμένεις ακόμα μια ανατροπή που θα σε διαψεύσει. Η έστω ελπίζεις να τελειώσει η ιστορία με τρόπο διαφορετικό από τον προφανή.

Όμως η μεγαλύτερη αδυναμία του φινάλε δεν οφείλεται στο γεγονός ότι δεν ήταν ανατρεπτικό η πρωτότυπο.
Σίγουρα είναι σκληρό και δημιουργεί κάποια έντονα συναισθήματα, όμως θεωρώ ότι ήταν κάπως διεκπεραιωτικό και του έλειπε η καθηλωτική ατμόσφαιρα που χαρακτήριζε το υπόλοιπο φιλμ.

Το αποκορύφωμα ήταν η τελευταία σκηνή που μπορεί να ερμηνευτεί με διαφορετικούς τρόπους και υπάρχει για να λειτουργήσει σαν ήλιος μετά τη μπόρα, όμως μου φάνηκε αρκετά παράταιρη και θα προτιμούσα να έλειπε

Για το τέλος οφείλω να προειδοποιήσω ότι δεν εξηγούνται όλα τα σημεία της ιστορίας αναλυτικά και είναι πιθανόν να δημιουργηθούν κενά.
Σίγουρα δεν είναι μια ταινία που στα δίνει όλα στο πιάτο, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και ίσως μια δεύτερη θέαση επιβάλλεται σε περίπτωση που μείνουν απορίες.
Προσωπικά δε κατάλαβα ένα συγκεκριμένο διάλογο, όμως επιφυλάσσομαι γιατί μπορεί να ευθύνεται η μετάφραση.
Δείτε το και εσείς για να διασταυρώσουμε τις απορίες μας!

Θα δείτε γυμνό αλλά μη περιμένετε κανένα είδους ερωτισμού. Είναι τόσο καλλιτεχνικό και ταυτόχρονα απωθητικό που μοιάζει με κατεψυγμένη καρμπονάρα. 

Οκ ακόμα εδώ είναι 

Μια αξιόλογη ταινία με μια όχι και τόσο αξιόλογη κατάληξη.
Οι φίλοι του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου σίγουρα αξίζει να την δουν γιατί μιλάμε για μια άρτια τεχνικά παραγωγή με μια εξαιρετική ατμόσφαιρα.
Χάνει μεν κάποιους πόντους από την πρώιμη αποκάλυψη της ανατροπής και από το κάπως αδύναμο φινάλε αλλά και πάλι παραμένει μια πολύ καλή επιλογή.
Είναι η πρώτη φορά που το σκέφτομαι πριν βάλω βαθμολογία και ομολογώ ότι το Goodnight Mommy με δίχασε αρκετά.
Όμως είναι μια ταινία που σου μένει στη μνήμη και αυτό είναι το πιο σημαντικό κριτήριο επιτυχίας.
Σίγουρα οι δυο σκηνοθέτες έχουν λαμπρό μέλλον και ελπίζουμε σύντομα να δούμε και άλλες δουλειές τους.