tag:blogger.com,1999:blog-5056541316881379002.post2784281019179171954..comments2023-01-04T15:24:16.311+02:00Comments on Horror Bar: TAG, Riaru Onigokko (2015)Virginia D'Aiquirihttp://www.blogger.com/profile/01021556334558503146noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-5056541316881379002.post-82577300747446033292016-01-28T11:08:14.156+02:002016-01-28T11:08:14.156+02:00Δεν ήσουν σε καλή μέρα. Δεν δικαιολογείται ΕΣΥ να ...Δεν ήσουν σε καλή μέρα. Δεν δικαιολογείται ΕΣΥ να το παράτησες, αν και για το σημείο που λες, και εγώ στο τσάκ ήμουν. Με αποζημίωσε όμως το υπόλοιπο. Πάντως επαναλαμβάνω. Ο τύπος είναι βλάβης ΚΑΙ για τους Ιάπωνες τους ίδιους. Και αυτό λέει πολλά. Δεν ξερεις τι σκατά θα δεις σε ταινία του και πως θα έχει πιάσει το όποιο θέμα. Βλάβη. Απο την άλλη πιστεύεις οτι είδα Αμερικάνικη κριτική οπου ανέλυε το θέμα "Μπαζα μαθητριες με βρακάκια" μέσα απο οικονομικοκοινωνική σκοπιά και το τί ήθελε να συμβολίσει ο σκηνοθέτης? Το κακό ξερεις ποιό είναι? Οτι μπορει και να έχει εκίνος δίκιο!!!!!!Ευτέρπης Κετσέςhttps://www.blogger.com/profile/14711143799738071495noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5056541316881379002.post-12850608152771444552016-01-28T09:12:20.249+02:002016-01-28T09:12:20.249+02:00To παράτησα σχετικά νωρίς, λίγο μετά τον κροκόδειλ...To παράτησα σχετικά νωρίς, λίγο μετά τον κροκόδειλο και μετά το έτρεξα λίγο στο φαστ φόργουορντ να δω τι γίνεται επειδή μου είχε φανεί αργό. Αλλά ο πιο σοβαρός λόγος που το άφησα ήταν οι πρωταγωνίστριες και οι διάλογοι. Δεν ξέρω, ίσως δεν ήμουν σε φάση. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν τα Ιαπωνικά ή οι γουάτδε φακιές. Ίσως γέρασα και δεν καταλαβαίνω τους νέους.Λάθος Ταινίεςhttps://www.blogger.com/profile/01878231114416008367noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5056541316881379002.post-5729293233174034422016-01-28T02:14:21.821+02:002016-01-28T02:14:21.821+02:00Αν το παράτησες στη φάση, τρέχουμε χαρωπές στα δασ...Αν το παράτησες στη φάση, τρέχουμε χαρωπές στα δασάκια γιατι είμαστε μαθητριουλες και δείχνουμε τα βρακιά μας, αναμενόμενο. Αν και σε αποζημιώνει μετά, αυτόν τον τύπο δεν ξερεις απο που να τον πιάσεις, και κάθε ταινία του είναι άλλη φάση απο την προηγούμενη. Οσο για το μπάζα, εμένα όλες οι Γιαπωνέζες μπάζα μου φαίνονται παρότι είμαι αγαπονιπονιάρης γενικώς.<br />Το Σουησάηντ κλάμπ δεν θα σου θυμισει αυτό. Βάλε στη λίστα απαξάπαντος και το Strange Circus που ειναι πολύ πιο "τεχνιά". Επαναλαμβάνω, οι ταινίες του δεν είναι ποτέ ίδιες. Απλώς εχουν τρελλή γουαταφακιά.<br />Είναι ταινίες του Shion Sono®Ευτέρπης Κετσέςhttps://www.blogger.com/profile/14711143799738071495noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5056541316881379002.post-1017538765298075342016-01-27T19:34:18.280+02:002016-01-27T19:34:18.280+02:00Είχα βάλει να δω την ταινία μόνο και μόνο από το γ...Είχα βάλει να δω την ταινία μόνο και μόνο από το γκιφ, όταν κυκλοφόρησε στο νιουζφίντ μου. τελικά όμως η σκηνή του γκιφ ήταν και η μόνη που μου άρεσε. Δεν κατάφερα να το δω ολόκληρο, επειδή όσο με καβλωσαν τα πρώτα 15 λεπτά, τόσο με ξεκαβλωσε η συνέχεια, μέχρι που βαρέθηκα και το έκλεισα. Συνήθως μου αρέσουν οι Ιαπωνικές καμμενιές, αρκεί να μην είναι σαχλές. Αυτό μου φάνηκε πολύ σαχλό. Ασε που παίζει να είναι η πρώτη Νιπονιά που βλέπω, που έχει μαθήτριες με κοντές φουστίτσες και είναι όλες μπάζα και αχώνευτες. Το Suicide Club με έψησε πάντως και το έβαλα στα προσεχώς.Λάθος Ταινίεςhttps://www.blogger.com/profile/01878231114416008367noreply@blogger.com